Geplaatst door Ingrid. op 25/11/2013 - 12:07
Lid sinds 27 nov 2009
Tekst gewijzigd op 8 dec. 2019
Inmiddels 10 jaar gestopt, ten tijde dat ik dit boekje begon 4 jaar, hoop ik een steun te zijn voor hen die hun motivatie even kwijt zijn en niet meer weten waarom ze nou gestopt zijn, wat de voordelen zijn.
In dit dagboekje heb ik meerdere keren geschreven, heel vaak zelfs denk ik, hoe het voelt om gestopt te zijn, waarvoor je het doet.
Toen ik bij Ik Stop kwam leefde 'onze Jan' nog.
Een man die zwaar ziek was, een ziekte die mijn Ma ook had en aan gestorven was. Zwaar copd patient.
Aan zijn steuntjes voor iedereen die erom vroeg, heb ik heel veel gehad.
Net als aan de verhalen van anderen, en mijn medestoppers.
Ik ben destijds Cold Turkey gestopt, maar met behulp van 1 pakje nicorette kaugum waar ik een jaar mee gedaan heb.Die waren voor als ik het echt niet meer trok.
Hier diverse keren 'aan de stok' gehad met anderen, de lontjes zijn kort in het begin... Nu lach ik daarom. :D
Maar na het eerste jaar werd het alleen maar beter... Ik ben zo blij dat ik er vanaf ben.
Geen geld meer aan die klote verslaving hoef te besteden.
Me VRIJ voel vooral! Ik hoef niet meer naar een plekje te zoeken om mijn verslaving te kunnen bevredigen,
me niet meer te verontschuldigen voor mijn verslaving omdat ik me eigenlijk schaam maar dat niet wilde toegeven..
Ik wens alle stoppers de moed en het doorzettingsvermogen toe wat ze nodig hebben om gestopt te blijven...
Het is echt een verADEMing om gestopt te zijn...
Het enige wat je moet doen om te stoppen is er nooit meer één op te steken en als je eraan denkt iets anders gaan doen waardoor je er niet meer aan denkt...
Ook als je even 'valt', geef het dan niet gelijk op, maar maar een doorstart, een doorstop eigenlijk beter gezegd!
Maak jezelf, of een ander, niet gelijk af om 1x falen.... het is geen definitief falen!
Ik heb naast al die anderen die ik eerder noemde, ook heel veel steun van Pepim gehad. Ze is er altijd als een onzichtbare, alles ziende en wetende, positieve kracht op de achtergrond.
Haar geduld en vertrouwen in de Stoppers heeft mij de moed gegeven niet op te geven toen het echt moeilijk werd.
Bedankt dus Pepim! 
en
Succes allemaal! 
Mijn excuus Mien, is zeker
Geplaatst door ytje op 21/04/2017 - 09:25
Lid sinds 01 feb 2014
Mijn excuus Mien, is zeker niet zo bedoeld, geloof dat ik het ook erbij zei.
Ik ben ook zeker geen fanatiekeling, ik heb nog een rokende zoon, hoop heel graag dat hij ook ooit gaat stoppen, maar ik ga hem dat zeker niet iedere keer melden, weet van mezelf dat het heel irritant is. Hij rookt in mijn bijzijn, ook zijn walm komt weleens mijn kant op, ik ben geen zeur! Ik heb er welzeker last van, maar ook ik heb 35 jaar lang gerookt, en niet altijd met iedereen rekening gehouden. Ik begrijp het wel.
Snap jou ook wel.
(Geen onderwerp)
Geplaatst door Mien op 21/04/2017 - 09:53
Lid sinds 02 sep 2016
Goedemiddag Mien,Je zegt dat
Geplaatst door Ingrid. op 21/04/2017 - 12:51
Lid sinds 27 nov 2009
Goedemiddag Mien,
Je zegt dat je nergens zegt dat rokers overal de schuld van krijgen ... maar als je dit schrijft,
" Maar roken overál de schuld van geven helpt niet en irriteert alleen maar (mij tenminste wel)." zeg je dat in feite wel.... je vindt het flauw van me dat ik je op je vatbaarheid wijs en wijst dan met je vinger naar mensen die fanatiek zijn die het meest vatbaar zijn.
Maar beste Mien, mijn, in jouw ogen misschien fanatieke gedrag heeft niks te maken met vatbaar zijn, maar met het beschermen van mijn gezondheid. Dat daar door anderen lichtvoetig over gedaan word irriteert me mateloos.
En als mensen naar jouw idee doorslaan als ze last hebben van iemand die in de verte rookt, zou je je ook kunnen proberen te verplaatsten in diegene die naar jouw idee doorslaat ...
Waarschijnlijk is er ook bij diegene als zo vaak de grens overschreden dat je al reageert als er gevaar dreigt. Het is angst. En jij noemt dat doorslaan... ?
Verder zit het me niet zo hoog dat ik jouw reactie niet gelezen zou hebben, dat heb ik wel degelijk. Wat Y'tje ook al zegt, zo als jij dachten wij ook ooit, en dat was in het beginstadium van het stoppen. Het eerste jaar en vaak ook in het 2e jaar, ben je er geestelijk echt nog niet van af, van die verslaving.
Ik denk er eigenlijk nauwelijks meer aan, het is echt uit m'n systeem. Behalve als ik geconfronteerd word met een roker die zich het recht toe-eigent in de openbare ruimte te roken omdatr hij / zij vind, dat de niet rokers compassie moeten hebben met hij / zij als verslaafde roker.
Ook op deze pagina wordt ik er meer mee geconfronteerd. Ik wil mensen ondersteunen zoals ik ook destijds ondersteund werd, laten zien aan hen die willen stoppen dat het kan en er hoop is...
Ik hoop dat je het net zo lang gaat volhouden als Y'tje en ik en anderen... misschien spreken we elkaar dan nog eens. Ik weet wel zeker dat je er dan ook anders tegenaan zal kijken als je nu doet.
Fijn weekend. ;)
Ow, er staat veel meer opeens
Geplaatst door Ingrid. op 21/04/2017 - 13:05
Lid sinds 27 nov 2009
Ow, er staat veel meer opeens dan ik eerst zag haha.
Yvon, daar heb je dan een hoop werk aan gehad, aan het geknip en geplak... gos meis haha...
Gaat het weer een beetje beter met je? Heb nog niet verder gelezen...
Verder Yvon, je bent absoluut geen zeur en ik vind ook helemaal niet dat jij je excuus aan Mien moet maken voor iets wat je schreef...maar dat is mijn mening.
het is niet denigrerend om een ander erop te wijzen dat jij ook ooit zo dacht als zij, het is gewoon de waarheid.
Mien, ik ben een stuk harder misschien als Y'tje, die is veel te lief... ik vind wat jij doet, Y'tje in een hoek duwen ...
Ik was vroeger ook zo als Yvon, maar heb mijn les te vaak geleerd. Ik hoef niet met iedereen bevriend te zijn, zeker niet met hen die het niet goed met me voor hebben...
Als iemand mij een fanatiekeling vind, so be it.
Ik weet wie ik ben en het intereseert me eigenlijk nauwelijk meer wat mensen over me denken.
Dat was vroeger wel anders, maar toen ik besefte dat ik mijn leven leefde naar hoe anderen vonden dat ik leven moest maar me een schop gaven als ik niet aan hun beeld voldeed was ik er opeeens helemaal klaar mee.
Wie het niet bevalt wat ik zeg weet de uitgang en moet maar gewoon een ander zoeken.
Beste Ingrid,
Geplaatst door Mien op 21/04/2017 - 13:10
Lid sinds 02 sep 2016
Beste Ingrid,
Ik vind je reacties nogal ongenuanceerd (en dan druk ik me zwak uit). Jammer.
Eerlijk gezegd heb ik de puf niet om verder met je in discussie te gaan. Heeft ook geen zin, denk ik.
Ik zal jullie verder met rust laten.
Fijn weekend.
Dat mag jij vinden Mien,Ik
Geplaatst door Ingrid. op 21/04/2017 - 13:28
Lid sinds 27 nov 2009
Dat mag jij vinden Mien,
Ik vind mezelf me juist heel genuanceerd uitdrukken.
Dat het jou niet uitkomt wat ik zeg, je het als vervelend ervaart, is jammer voor je.
Ik wens je veel succes met gestopt blijven in ieder geval.
Ik heb ook geen zin / puf / tijd voor deze discussie verder..
Fijne dag verder ;)
Heel verhelderend wat ik hier
Geplaatst door Miek2 op 21/04/2017 - 15:21
Lid sinds 18 nov 2014
Heel verhelderend wat ik hier allemaal lees.
Ik ben gestopt met champix, een stof die afgeleid is van een antidepressiva. Het moet dus wel kort bij elkaar liggen.
Ik wist op het laatste, net voor ik stopte met roken, niet waar ik met mijn sigaret moest staan om niemand te irriteren. Ik werd er eigenlijk behoorlijk zenuwachtig van. Toch vond ik mezelf een beklagenswaardig persoon en gediscrimineerd.
Mien, als je nog meeleest, het is niet om je aan te vallen, maar je gedachtengang veranderd inderdaad na het stoppen met roken. De eerste maanden had ik nodig om mezelf weer een plaats te geven. Ik heb nooit zoveel angst gehad dan die eerste maanden omdat er zoveel (goede) dingen op mij af kwamen. Je lichaam heeft veel tijd nodig om de gevolgen van het roken op te ruimen, en niet in het minst in je hoofd.
Geniet er van om een ex-roker te zijn!
Hallo Miek! Leuk dat je ook
Geplaatst door Ingrid. op 22/04/2017 - 11:05
Lid sinds 27 nov 2009
Hallo Miek! Leuk dat je ook even hier langs waait!
Ik heb nooit Champix gebruikt, en wist dit niet, maar eigenlijk is het wel logisch dat er iets in zit wat 'iets' temperd.
Ik heb hier wel eens geschreven, in de eerste periode van het stoppen waren de lontjes kort hier. Champix zou dus een positief effect hebben op je zenuwen dan? Ik heb me er eigenlijk nooit in verdiept, in de tijd dat ik stopte was het nog maar net op de markt,ik durfde niet na wat negatieve verhalen erover.
Wat jij schrijft, " niet waar ik met mijn sigaret moest staan om niemand te irriteren. Ik werd er eigenlijk behoorlijk zenuwachtig van. Toch vond ik mezelf een beklagenswaardig persoon en gediscrimineerd. "..
zo was dat bij mij ook... en bij veel anderen... je bent je dan bewust van je gedrag, en dat is goed.
Weet je, toen ik begon te roken, wist ik wat ik voor overlast gaf aan bepaalde mensen, ik had nml. zelf al ervaren hoe veel last ik er van had..Ik hield zoveel mogelijk rekening met de niet-rokers, maar ook niet altijd....soms was ik het me ook helemaal niet bewust dat als ik op straat rookte ook overlast gaf aan de mensen die in mijn buurt liepen.
Vlak voor ik stopte, ik liep hier in het winkelcentrum, stak ik een sigaret op wat me een kwade reactie opriep van een vrouw die achter me liep en hard riep 'Wat vies'....
Het voelde zo persoonlijk, ik was verontwaardigd, omdat ik toch buiten liep en daar mocht roken, voelde , ja, daar zijn we weer hahaha, me beklagenswaardig... en beledigd, want ik ben niet vies...
maar het zette me wel nog meer, of weer, aan het enken over m'n rookgedrag in de buitenlucht..
De enige plek waar ik nog rookte want thuis deed ik dat al lang niet meer...
Ik besefte dat het niet eerlijk van me was thuis de boel schoon te willen houden van nicotinedampen omdat ik het zo benauwd had, maar buiten mensen wel mijn damp liet inademen...
Dat.... en het feit dat ik bijna geen helling, of de trap, op kon lopen zonder vreselijk benauwd te zijn hebben mij de laatste zetjes gegeven om te stoppen...
Ik heb het gesprek met Mien nog even teruggelezen, erover nagedacht, ik keek wat ik misschien fout gezegd heb, ja, ik ben wat fel ja... net zo als mensen destijds ook fel tegen mij regaeerde toen ik nog met allerlei uitvluchten en zelfmedelijden dingetjes kwam....
Ik snap het nu wel van mezelf, ben gewoon helemaal klaar met alle uitvluchten en het goed praten van rookgedrag....
Kijk, vroeger rookte bijna iedereen, maar anno 2017 weet inmiddels wel iedereen hoe slecht roken is en hoeveel last het voor een ander kan veroorzaken..... het goed praten is niet meer van deze tijd...
Niet iedereen is nog zo ver, dat bleek nu wel weer, en ik was er niet goed op voorbereid, mede omdat ik de laatste tijd het weer behoorlijk benauwd heb, o.a. door de hooikoorts en andere allergiëen ....
Fijn weekend voor wie dit leest.... :)
(Geen onderwerp)
Geplaatst door Rapunzel op 23/04/2017 - 21:51
Lid sinds 02 mei 2015
Ik ben er nog niet uit: ik
Geplaatst door Rapunzel op 23/04/2017 - 22:10
Lid sinds 02 mei 2015
Ik ben er nog niet uit: ik vind verse rook meestal nog steeds lekker ruiken, zeker als het maar een vleugje in de buitenlucht is. En ik wil ook geen fanatiekeling worden, al zou ik er geen problemen mee hebben als roken vanaf nu totaal verboden zou worden, omdat het zo verwoestend is voor alles wat leeft. Of zou ik er dan misschien nog ééntje proberen te roken, omdat het de allerlaatste kans zou zijn..?
Nou ja, ben nu i.e.g. nog rookvrij hoor...
PS: ik zag dat nieuwsitem
Geplaatst door Rapunzel op 23/04/2017 - 22:05
Lid sinds 02 mei 2015
PS: ik zag dat nieuwsitem over dat rookvrije Amsterdamse terras terwijl ik bij mijn net geopereerde en uit het ziekenhuis ontslagen buurvrouw op bezoek was, en zij zojuist haar eerste shaggie sinds 2 weken had gerookt. Ze keek naar de TV en zei: "Jaja, het wordt ons steeds moeilijker gemaakt: buiten moet het toch wel nog mogen? Belachelijk.."
Ik vond het op mijn beurt best schokkend om te zien dat zij toch weer was gaan roken, al kan ik t me ook nog steeds wel goed voorstellen... Bahbah wat een verslaving!
Hallo Ranpuzel,
Geplaatst door Ingrid. op 24/04/2017 - 14:29
Lid sinds 27 nov 2009
Hallo Ranpuzel,
Ik moest lachen om wat je schreef, het is allemaal zo herkenbaar, maar als je teruggelezen hebt weet je misschien ook dat dit voor degenen die een aantal jaar gestopt zijn toch anders is, het 'lekker' vinden van verse rook, maar ookwij hadden dat ooit hoor hihi.
Wat je buurvrouw betreft, jammer is dat hé, al 2 weken niet gerookt en dan nog beginnen. En dan zichzelf nog beklagen, ze had ook gewoon kunnen doorgaan met gestopt blijven, dan had ze overal kunnen zitten / lopen, en is dat plekkie zoeken niet meer nodig.
Het niet roken geeft zoveel meer tijd, vrijheid, en lucht,en het geld wat je overhoud!! dat mensen dat niet willen kan ik me nu niet meer voorsgtellen, ... maar ja, het knoppie in het hoofd moe wel om hé? Anders lukt het gewoon niet.
Blijf volhouden met niet roken, er komt zeker een dag dat je echt die vrijheid gaat ervaren en blij zult zjn dat je doorgezet hebt. Het enige wat je hoeft te doen is er geen één meer op te steken, ook niet om te proberen, of, omdat het afgeschaft word.... dan moet je weer die helse eerste stopweken doormaken, dat wil je toch niet?!
YEAAHHH FEEST!Ik zie net dat
Geplaatst door Ingrid. op 16/06/2017 - 21:43
Lid sinds 27 nov 2009
YEAAHHH FEEST!
Ik zie net dat ik 7 jaar en 7 maanden gestopt ben! EN ik ben jarig op vaderdag... nou... Een feestje waard en ik ben blij dat ik het mag en kan vieren.
Want velen, die lang door bleven roken, niet wilden of konden stoppen hebben het niet gehaald.
Voor wie nog steeds de gevolgen van roken ( en gratis meeroken ) ontkend of bagataliseerd, raad ik aan om hier in het forum het verhaal van Jan te lezen. En man met zwaar COPD die hier op het forum toch steeds weer mensen bleef steunen en aanmoedigen te stoppen, hoe ziek hij ook was...
Nou was Jan op een zekere leeftijd waardoor jongeren zouden kunnen denken dat ze nog wel even door kunnen gaan...
Die mensen hadden eigenlijk afgelopen 7 juni naar 'Anita wordt opgenomen' van Anita Witzier moeten kijken.
Er zijn veel jonge mensen die het net zo goed krijgen, COPD, of longemfyseem ....
Hoe weinig lucht je dan hebt besef je pas als je het zelf treft, maar dit programma geeft degenen die het nog niet gevoelt hebben toch een aardig beeld hoe het is om benauwd te zijn en wat dat ook nog eens praktisch voor talloze problemen geeft... Hoewel Anita zelf zich niet echt kan inleven in rokers is het zien van de patienten motiverend genoeg volgens mij door het schokeffect wat het zou kunnen geven...
Ik weet niet of ik het linkje hier mag zetten maar als je het wilt terugzien, wat ik iedereen aanraad die serieus overweegt te stoppen of bezig is en het moeilijk heeft... google hier maar op...
'Speciale aandacht voor COPD ‘Anita wordt Opgenomen’
Dan kom je vanzelf bij de pagina uit en kun je het ook terugzien...
Zo, sterkte allemaal met stoppen en gestopt blijven... we kunnen het hé! :D
Ik ga er weer vandoor, ben onderweg naar 8 jaar gestopt zijn.. naar het volgende feestje...
O nee, eerst die van zondag nog vieren hihi...
ingrid van harte
Geplaatst door stoffie op 18/06/2017 - 10:30
Lid sinds 27 dec 2015
Dank je wel Anita!
Geplaatst door Ingrid. op 18/06/2017 - 11:02
Lid sinds 27 nov 2009
Dank je wel Anita!
Reactie toevoegen