Hallo allemaal,

Ik ben een vrouw van 34 jaar en heb ongeveer 20 jaar gerookt. Vorig jaar heeft mijn moeder de diagnose COPD gekregen en zijn mijn ouders samen gestopt met roken. Dit alles zette mij wel aan het denken maar ik voelde me nooit sterk genoeg om te stoppen. Het laatste jaar irriteerde ik me aan mezelf bij elke sigaret die ik opstak. Het leek me tijd! Vorige week las ik het boek "Nederland stopt met roken" en nadien heb ik alles weg gegooid. Wanneer ik vandaag door de dag kom, ben ik 7 dagen gestopt.

Natuurlijk ben ik daar enorm trots op maar het blijft een groot gevecht. Helaas ben je de irritatie die je het laatste jaar voelde snel vergeten wanneer de sigaret geen optie meer is. Ik ervaar het als een constant gevecht in je hoofd.. Het ene moment ben je trots en voel je jezelf een beter mens en het andere moment kan het je niets schelen en zou je er zo eentje opsteken wanneer het voor je ligt.

Zodra ik echt heel veel zin heb in een sigaret neem ik een lolly. Dit is natuurlijk niet de bedoeling maar ok, dat pak ik later wel weer aan. Een lolly in mijn mond vervuilt de longen van mijn dochtertje niet. Verder wens ik alle mede-stoppers heel veel succes!

Kortom, hoop hier een steuntje in de rug te vinden en misschien voor een ander een steuntje in de rug te zijn! :duim