Als iemand rookt, komen er via de longen een groot aantal chemische stoffen in het bloed terecht, waaronder nicotine en koolmonoxyde. Samen hebben ze een aantal zeer negatieve effecten op het functioneren van het bloed en de bloedbaan in ons lichaam. In de longen dringt tegelijk met zuurstof ook koolmonoxyde door de wand van de bloedvaatjes en hecht zich, net als de zuurstof, aan de rode bloedlichaampjes. Daardoor kan er minder zuurstof met het bloed mee dan normaal.

Roken schaadt hart en bloedvaten

Als er minder zuurstof in het bloed zit, moet er meer bloed rondgepompt worden. Dus het hart moet harder werken.Via de longen komt ook nicotine in de bloedbaan. Het geeft een signaal aan de bijnieren om adrenaline vrij te maken. Het hart gaat hierdoor sneller kloppen. Dit vergroot de kans dat het elektrisch signaal in het hart in de war raakt.Het bloed stroomt dan niet meer rond en je kunt er zomaar plotseling aan dood gaan.

Nicotine heeft ook een slechte invloed op de conditie van de beschermende bekleding van de bloedvaten. De wanden worden ruw en de hormoonproduktie in de cellen wordt ontregeld. Hierdoor worden de bloedplaatjes ineens aktief. Ze plakken aan de ruwe en beschadigde vaatwand en vormen als het ware korstjes op de wanden. Door de nicotine gaan de spieren in de wand rond de bloedvaten samentrekken. Hierdoor worden de bloedvaten nauwer en de bloeddruk hoger. De bloedcirculatie in de kleinste bloedvaten kan daardoor vertragen of afgesloten worden. Het meest uitgesproken gebeurt dit in de huid. Daarom hebben rokers vaak last van koude handen en voeten.

Rokers lopen ook de kans dat het gehalte van een schadelijk type vet in hun bloed verhoogt. Door de verhoogde bloeddruk en de verslechterde conditie van de vaatwand, wordt vet geperst onder de cellen van de vaatwand. Er ontstaat een verdikking die de slagader geleidelijk aan afsluit. Men noemt dit átherosclerose. Iemand die daarbij rookt, loopt een nog groter risico. Op de verdikking in de wand staan de cellen onder spanning en worden uitgerekt. Door hun slechte conditie verliezen ze hun grip en er ontstaan kieren tussen de cellen. Als er eenmaal een beschadiging is komen meteen de bloedplaatjes in actie. Ze vormen een korstje om de beschadiging af te dichten. Zo'n korstje in de bloedbaan heet trombose. In de nauwe opening vormt zich een stolsel waar ook andere cellen in vast kunnen raken. In de kransslagader van het hart groeit een dergelijk stolsel vaak uit en sluit tenslotte de kransslagader af waarna een hartinfarct ontstaat. Door de snelle bloedstroom in zo'n vernauwing kan een stolsel ook losbreken. Het stroomt dan mee met het bloed en kan ergens verderop vastraken in een kleinere slagader of een andere vernauwing. Als dit in de hersenen gebeurt, spreken we van een herseninfarct.

Hartinfarct

Een infarct is een verwonding van het celweefsel die wordt veroorzaakt door een probleem met de bloedsomloop. De definitie van een infarct is de plotselinge en massale sterfte van de cellen van een orgaan, gekoppeld aan zuurstofgebrek, en meestal tengevolge van een defect in de bloedtoevoer. Infarct van het hartspierweefsel, dat het meest voorkomt, vooral bij rokers, is een beschadiging van het hart of van een kransslagader als gevolg van obliteratie (verstopping). Het infarct kan ook de hersenen, de dunne darm of zelfs de longen aantasten.

De meest voorkomende oorzaak van een infarct is atheroma; een aandoening van de slagaders gekoppeld aan de vorming van lipiden die bij het barsten of loslaten een bloedprop kunnen veroorzaken die vervolgens een bloedvat blokkeert. Tabaksverslaving is een van de belangrijkste oorzaken van het optreden en verergeren van atheroma die tot een infarct leidt en het risico van overlijden.