Toen ik twaalf jaar was leerde ik je kennen
Langzaam ging ik aan je wennen

Ik voelde me met jou zo'n stoere meid
Na een poosje wilde ik je niet meer kwijt

Maar zonder het te merken
Begon je verslavend te werken

Je gaf me zoveel genot
Maar maakte me ook langzaam kapot

Ik kon niet meer zonder jou
Ik was inmiddels een verslaafde vrouw

Zonder jou was ik verloren
Dat je slecht was wilde ik niet horen

Ik ging steeds meer geld aan je uitgeven
Om dat genot maar steeds weer te beleven

Ook hebben sommige mensen een hekel aan jou
En stond ik alleen met je in de kou

Maar na een tijdje begon je mij toch te irriteren
En wilde ik je uit mijn leven weren
Ik heb je toen gedag gezegd
En dat werd een zwaar gevecht

Ik ruik je, ik proef je, blijf aan je denken
Probeer er geen aandacht aan te schenken

Ik wil maar over je blijven praten
En tegelijkertijd begin ik je te haten

Waarom kan ik je niet vergeten
Van ellende ga ik meer eten

Ik voel me onrustig en veel te vet
Daarom wil ik zo vroeg mogelijk naar bed

Hoe kan je mijn leven zo beïnvloeden
Ik moet mezelf voor je behoeden

Ik wil je echt niet meer
En het zal me lukken deze keer

De eerste stap is al gezet
Vaarwel mijn lieve, trouwe sigaret!

(geschreven door Ingrid)