Geplaatst door Rapunzel op 02/04/2017 - 00:55
Lid sinds 02 mei 2015
Ik meld me toch maar weer aan, al kom ik al lange tijd op dit forum. Op 10 maart jl. had ik het gevoel dat 'het knopje' eindelijk weer om ging, nadat ik maandenlang heb geklooid met wel-niet roken, dit keer nadat mijn moeder in het ziekenhuis belandde. De 'verlatingsangst' is bij mij wel de allergrootste valkuil geloof ik?!!
Enfin, m'n moeder, m'n ouwe kat en hond, enkele andere dierbaren: en hopelijk ook ikzelf: we zijn afgelopen maanden zo te zien weer aan een zoveelste jeugd begonnen.
En een vriend vertelde me dat het 21 dagen duurt voordat een nieuwe gewoonte is ingesleten, en dat zou bij mij dan NU het geval moeten zijn, gerekend vanaf 10 maart. Al heb ik wel op 13 maart nog anderhalf shaggie gerookt, maar die 'smaakten' echt niet, en voelden vreemd?
Ik gebruik Tabex als hulpmiddel, en verder ook andere natuurlijke "alternatieve" hulpmiddelen: (biologische) voeding, klei, etherische olie, en naar de maatstaven teveel wijn.
PS en oh ja: dat is allemaal
Geplaatst door Rapunzel op 02/04/2017 - 01:00
Lid sinds 02 mei 2015
PS en oh ja: dat is allemaal dan niet bedoeld als 1 april-grap. Zijn die hier nog uitgehaald eigenlijk? Nou, zal ik later misschien eens gaan kijken..
Hallo Rapunzel,
Geplaatst door Mien op 02/04/2017 - 12:00
Lid sinds 02 sep 2016
Hallo Rapunzel,
Ik kom hier ook al een tijdje en heb jou vaak voorbij zien komen: hoe kan het nou dat jij weer bent gaan roken? Nou, je kent nu de valkuilen en je hebt een goed hulpmiddel dus het komt goed, toch?
succes!
Hallo Mien, ja hoe is t
Geplaatst door Rapunzel op 02/04/2017 - 14:06
Lid sinds 02 mei 2015
Hallo Mien, ja hoe is t mogelijk? Maar ja: het is zo'n hardnekkige verslaving. De valkuilen zijn bekend, dus ik probeer me psychisch voor te bereiden op het overlijden van m'n moeder, een goede vriend, of mijn hondje, ofzo. Of dat ik een vette ruzie krijg, of een enge ziekte, enz En dan toch gestopt blijven met roken..
Nou ja: beter bang zijn om weer te beginnen, dan bang zijn om te stoppen en door te roken.
Ik heb nu 'blauwe' Tabex trouwens. Gebruik jij het nog steeds?
Hoi,
Geplaatst door Mien op 04/04/2017 - 09:59
Lid sinds 02 sep 2016
Hoi,
Hoe moet je je voorbereiden op iets ergs? Lijkt me eerder dat je nu moet genieten en wat later (misschien) komt, dat zie je later wel. Maar je hebt gelijk, het is een afschuwelijke verslaving. Ik ben nu 6 maanden heen. Vorige week ineens (weekend) zo afgrijselijk
afgezien, dat ik toch een halve hebt gerookt 
. Dit had achteraf gezien wel te maken met behoorlijke stress. Hierna een paar dagen weer Tabex geslikt (elke 2 uur uit angst). Nu al een week geen last meer en geen Tabex meer. Onbegrijpelijk, hè? Volgens mij maakt groene (de ik heb) of blauwe Tabex niets uit. De verpakking schijnt alleen per land te verschillen.
Het gaat nu goed met me, alleen heb ik nog steeds last dat ik zo lusteloos ben. Heb/had jij dat ook? Zo ja, gaat dat over?
Voor mij geldt denk ik dat ik
Geplaatst door Rapunzel op 05/04/2017 - 00:53
Lid sinds 02 mei 2015
Voor mij geldt denk ik dat ik me toch psychisch moet voorbereiden op vreselijke dingen, want gebleken is nu wel dat ik anders telkens word overvallen door die levensgebeurtenissen, en weer denk dat ik roken nodig heb om er doorheen te komen.
Ik voel me doorgaans juist minder lusteloos naarmate ik langer niet rook... Roken is een energievreter, of zeg maar stille moordenaar! Misschien ben je vergeten hoe jij je voelde toen je een half jaar geleden nog niet was gestopt met roken: waarschijnlijk veel lustelozer??
PS Mien: maar het kan
Geplaatst door Rapunzel op 05/04/2017 - 10:46
Lid sinds 02 mei 2015
PS Mien: maar het kan natuurlijk ook dat (langdurige) lusteloosheid bij jou een ontwenningsverschijnsel is? Dat hoor je ook vaker.
Hoi Rapunzel,
Geplaatst door Mien op 09/04/2017 - 11:29
Lid sinds 02 sep 2016
Hoi Rapunzel,
Misschien heb je gelijk. Misschien blijf ik alles nu op het stoppen met roken gooien. En ja, toen ik nog rookte deed ik sommige klussen ook niet die ik nu ook niet doe. Ik moet mezelf maar eens een schop geven. Kijken of dat helpt en, ééns, misschien na een jaar, moet het toch beter gaan?
Ik begrijp wat je bedoelt met voorbereid zijn, alleen hoe doe je dat? Het nare van huisdieren is dat die dood gaan. Moeders en vaders ook, trouwens. Inderdaad, als er iets ergs gebeurt, dan denk je, wat kan het schelen, ik kan nú best roken. Ik huil al als een kip van me is overleden
. (Dat is trouwens niet genoeg erg om te gaan roken.)
ja ik heb ook wel eens om
Geplaatst door Rapunzel op 11/04/2017 - 11:22
Lid sinds 02 mei 2015
Ik denk dat ik probeer me voor te bereiden op nieuwe rampspoed door iets realistischer te zijn dan tijdens de vorige keren dat ik stopte met roken. Toen voelde ik me steeds in een soort euforie, en ik verwachtte er misschien teveel van.
Schop jezelf niet te hard, of helemaal niet misschien
? Hoop dat je er vooral van kunt genieten niet meer te hoeven roken?
Kippen worden oud inderdaad.
Geplaatst door Mien op 12/04/2017 - 17:38
Lid sinds 02 sep 2016
Kippen worden oud inderdaad. En ze leggen maar een paar jaar, zeggen ze. Ik had vorig jaar toch nog een paar oude dames die elke week of zo nog wel een ei legden. Mijn oudste kip is 10, is trouwens een haan
.
Heel gek, het niet roken gaat soms weken goed en dan inééns heb ik problemen. Nou ja, ik hou me vast aan het idee, dat het een jaar duurt.
Ervan genieten doe ik héél af en toe, als ik me realiseer dat ik niet hoef ('s avonds op de bank of zo of op een verjaardag, dat je niet naar buiten hoeft).
Hoe lang is jouw langste stop
Geplaatst door Mien op 13/04/2017 - 15:09
Lid sinds 02 sep 2016
Hoe lang is jouw langste stop-periode geweest? En ben je toen weer gaan roken door een gebeurtenis of gewoon door niet nadenken, stom dus
?
Ongeveer 3 maanden. En
Geplaatst door Rapunzel op 13/04/2017 - 20:23
Lid sinds 02 mei 2015
Ongeveer 3 maanden. En daarvóór, - als ik alleen de langere periodes reken, dus niet die talloze van enkele dagen - ook een keer 2,5 maand, en 3,5 week: er zit dus een stijgende lijn in, al doende leert men....??
En al die keren begon ik weer door gebeurtenissen - dus die gebeurtenissen moeten we gewoon afschaffen
En hoe is dat bij jou dan, als je t hier kwijt wilt?
PS, over je vorige bericht:
Geplaatst door Rapunzel op 13/04/2017 - 20:39
Lid sinds 02 mei 2015
PS, over je vorige bericht: ik geniet gelukkig best vaak van het gestopt zijn, toch zeker net zo vaak als dat ik het moeilijk vind:
-als ik de deur uit ga en niet meer hoef na te denken of er ergens iets op de asbak ligt, en of ik rookwaar, aansteker en evt. mondverfrissing bij me heb..
-als ik buiten op een bankje ga zitten op een rondje met de hond, en me niet schuldig hoef te voelen dat ik daar óók een peuk achterlaat, bij al dat zwerfvuil rond die bankjes
-als ik alweer een nieuw soort lentebloesem ruik (geweldig om in deze periode te stoppen met roken, wat dat betreft!)
-als ik een gesprek voer met, of op bezoek ben bij iemand die ook niet rookt
-als ik in de supermarkt mensen ruik die wél roken
-nu ik aan het typen ben, omdat ik mijn handen vrij heb
-als ik opsta en eigenlijk de hele dag door, omdat mijn spieren meer kracht hebben
-als ik zing, want ik ga steeds beter merken dat ik niet meer rook
-als ik lach, want idem... (al lach ik deze dagen erg weinig, maar dat komt hopelijk vast wel weer...)
-als ik het huis van een roker die weinig ventileert binnen kom en ruik.............
enz enz enz...............................
Ja, je hebt gelijk: ik herken
Geplaatst door Mien op 13/04/2017 - 22:11
Lid sinds 02 sep 2016
Ja, je hebt gelijk: ik herken dingen die je zegt. Ik ben minder gegeneerd als ik bij iemand langsga inderdaad. Ik ga dan ook makkelijker bij iemand langs. Roken remt eigenlijk je sociale leven. Bij mij dan. En mijn stem knapt op. Eigenlijk was dat het laatste zetje voor mij om te stoppen, mijn stem. 's Ochtends direct na het opstaan was ik zelfs vaak mijn stem kwijt. Dat bankje buiten vind ik dan weer echt iets voor een moeilijk moment. Wat is er fijner dan buiten op een bankje een sigaretje roken .. nee, sorry, dat is niet fijn
, dat is de verslaving die spreekt.
Ik heb 40 jaar gerookt en ben tussendoor soms een paar maanden gestopt. Was niet vol te houden. Zonder Tabex zou het me nooit gelukt zijn. Ik ben daar echt zo dankbaar voor. Ik had eerst al mijn hoop op Champix gevestigd. Ik werd er doodziek van (en het hielp niet) en ik was toen echt zo verdrietig. Toen las ik over Tabex. Pas een jaar later durfde ik het te proberen. Was zo bang dat het weer niet zou lukken. En nu toch nog .. ontsnapt uit de verslaving .. bijna helemaal.
Ik stuur je nog een pb'tje
Reactie toevoegen