Hallo allemaal,

Ik ben een 34 jarige man en ongeveer 20 jaar een roker. Het laatste jaar steeds meer in mijn hoofd al besloten om te stoppen. Telkens uitgesteld natuurlijk.. 
Niet het goede moment.. na de vakantie.. na dat leuke uitje etc etc. 

Het boek van Allan Carr gedownload en in 1 ruk uitgelezen. Toen ben ik 20 uur gestopt. Weer gelezen. Weer 'stoppen', weer beginnen. Zo ging het een tijdje door.

Als de 'donkere maanden' weer aanbreken heb ik wat hypochondische gedachtes en ben mezelf gaan visualiseren hoe het er binnenin wel niet uit moet zien na al die jaren systematisch vergif naar binnen zuigen. 

Dat heeft mij behoorlijk afgeschrikt. Ik schrok van mezelf. Het boek 'De Opluchting' gedownload en gelezen. Dat was vorige week zaterdag, daarna niet meer gerookt.
Ik heb 0,0 behoefte aan een sigaret. Denk er wel heel veel aan, maar ben niet aan het kniezen. Ik wil het niet meer. Het is klaar. Ik wil mijn kinderen zien opgroeien en nog heeuul lang leven. Die sigaret doet niks voor mij. Het is de angst om hem te missen wat ons zo verslaafd maakt. En waarom zou ik iets wat mij uiteindelijk de vernieling in helpt willen missen? Dat slaat helemaal nergens op. 

Heb net het forum even doorgespit en dan vooral bij het kopje 'ontwenningsverschijnselen'. Als ik dat dan allemaal lees wat sommige mensen voor verschijnselen hebben kan ik mij daar niets bij voorstellen. 95% is psychisch. 

Ontwenningsverschijnselen
Lichamelijk; hoest wat meer (grote schoonmaak) en enorme winderigheid. 
Psychisch; Niks, nada.

Voordelen nu al
Reuk en smaak al verbeterd. 
Niet meer benauwd in bed liggen.
 

Ik probeer dit topic af en toe up te daten. Maar 1 ding is zeker.

IK GA NOOIT MEER ROKEN.