Er zijn geen woorden voor, geen woorden meer voor jou.
Er zijn geen deuren meer, geen deuren meer die open staan voor jou.
Er zijn geen wegen meer, geen paden meer naar jou.

Ik ben eindelijk vrij
En ik schreeuw het uit van vreugde.
Ik ben eindelijk zo blij
Er was niet aan jou dat deugde.

Ik dacht troost te vinden in mijn peuk, zoals een dronkenlap troost denkt te vinden in zijn glas met bier. Ik dacht dat ik recht had op een genotsmiddel, alleen koos ik iets waar een doodshoofd op had moeten staan. Toen ik begon met roken was dat rond mijn 15e jaar. Daarvoor had ik wel eens nep gerookt, ik kreeg de rook niet over mijn longen. Maar dit keer was ik vastbesloten om te leren roken over mijn longen. Waarom heb ik die keuze zo fanatiek gemaakt? Ik maakte hem omdat ik nieuwsgierig was naar dat blowen dat andere jongeren deden voor en na schooltijd. Er was iets geheimzinnigs aan en iets heel prettigs als ik dat zo mocht geloven. Wie ooit heeft geblowd weet dat dit veel zwaarder is over je longen. Dus eerst oefenen op een peuk dan maar. Ja echt waar .. hoe stom kan je zijn. Maar ik dacht dat ik niet verslaafd zou raken. Ik dacht dat ik wel zou kunnen stoppen als ik dat wilde. Ik wist wel dat het niet gezond was, maar een zak chips was ook niet gezond en dat at je ook wel eens. Bovendien waren er in de maatschappij overal rokers. Ik kon dit echt allemaal zo denken. Dus ik leerde roken en voelde me meteen zo ontzettend high dat ik eigenlijk ter plekke was verkocht. Wat was roken een geweldige ervaring!

Ik roep al jaren dat rookwaar verboden zou moeten worden. Toen de rook uit de kroegen verdween was ik blij. Toen de rook voor minderjarige verboden werd, was ik blij. Ik stond als roker in een verdomhoekje geduwd. Het zij zo maar. Maar er was wat belangrijks veranderd in de maatschappij en dat zou misschien heel wat naïeve jongeren beschermen.