Het leven overkomt het je?  of.... Is het een vat vol keuzes? Ik denk beide...

Roken is een keuze, 20 jaar geleden maakte ik de keuze om te gaan roken. Ik koos voor het merk Belinda King Size. Het pakje zag er zo elegant uit, en mijn moeder rookt ook Belinda. Ik was best tevreden over de relatie die ik had met Belinda, een tevreden roker is geen onruststoker. Maar, ze kost best veel.

Ik heb samen met Belinda ook mooie momenten gehad. Zij hoorde bij mij, en ik accepteerde de consequenties. De hoge kosten die ze met zich meebracht, dat mijn kleding door haar minder lekker rook enz. Maar ook de gezondheidsmatige minpunten. Piepende longen, als Belinda en ik terug kwamen van een feestje, snel buiten adem. Kortom rokerskwaaltjes die bij mijn keuze hoorde om een relatie aan te gaan met Belinda.

Ik verkeer in luxe positie dat stoppen met roken, mijn eigen keuze is. Net als destijds toen ik begon.  Ik ben gelukkig Hollands welvare,  er is nog geen arts geweest die zei: Mevrouw u moet stoppen met roken. Tuurlijk heeft stoppen met roken ook consequenties, je zal afkick verschijnselen krijgen, misschien meer gaan eten, je kan hyperactief worden, chagerijnig enz. Ik heb het allemaal gelezen. Maar goed, het is een keuze, waaraan wederom consequenties zitten.

Ik maak deze keuze, Belinda en ik zijn inmiddels drie dagen geleden gescheiden. Waarom toen? Omdat ik dacht aan een klein meisje 4 jaar oud. Heeft zij een keuze gehad ? Nee.... Het leven overkwam haar.. Ik heb haar afgelopen kerst ontmoet, in het ziekenhuis. Mijn man had kanker en lag in het ziekenhuis, en is nu genezen pas geleden gezond verklaard, en dit kleine meisje van 4 jaar oud vecht nog steeds tegen haar ziekte.

Heeft zij gekozen voor kanker, nee! En de consequenties moet ze dragen, en ze droeg ze zo dapper. Met haar kanjerketting. Die ze trots aan mij toonde na een kerstdienst in het ziekenhuis. Voor iedere behandeling krijgt ze een kraal. Ik luisterde adembenemend naar haar moedige verhaal, onderbouwd met de kralen. Deze kraal is voor een prikje, en deze is voor een rotdag, en deze is voor enz.... Ik keek dit kleine moedige meissie, aan die zo groots omging met haar ziekte. Ze wist zelfs nog van welke dokter/verpleger(ster) ze welke kraal had gekregen. Spontaan ontstond dit contact in het ziekenhuis, en die is gebleven. Ook de wanhoop van haar ouders, zie ik nog zo voor me.

Ik zei tegen mijn man: Ik wil dat soort kettingen gaan sponsoren. Wat een goed intitiatief. Op internet gekeken, 1 ketting voor 1 kind, kost gemiddeld 80 euro.. Zoveel geld?. Mijn tweede reactie was: Mijn relatie met Belinda kost 235 euro per maand.

Ik heb er nog een nachtje over geslapen.... En kettingen sponseren, en getrouwd blijven met Belinda is financieel niet verantwoord. Het is of/ of... En dan is de keuze snel gemaakt..... Ik ga sparen voor 2 kettingen per maand, en dan kan ik mezelf nog het eind van de maand trakteren op iets leuks. Einde huwelijk met Belinda.

Ze was nog in huis aanwezig, naar mijn moeder gelopen die nog een relatie met haar heeft. Daar heeft ze nu onderdak. Ben langzaam aan bezig de scheiding netjes af te handelen, de alimentatie gaat naar stichting kanjerkralen. De kledingkast ligt overhoop, alles de machine in enz..

Ja ik heb het soms moeilijk, maar dan denk ik: Bon, kom op zeg! Het is je eigen keuze.. Je hebt deze keuze, en deze mogelijkheid echte kanjers te helpen. En zoals mijn man zelf zegt chemo enz.. is geen pretje. Laat staan voor een klein kind... Ik stuiter nu veel, heb wat wisselende stemmingen. Goed is even wennen, net als bij iedere relatie je moet elkaar leren kennen.

En toen vandaag ineens mijn neefje ( 8 jaar oud) en mijn nichtje ( 5 jaar oud) tegen mij zeiden: Tante Bonny wat goed dat jij stopt met roken. En dat je dat doet, voor de zieke kindjes. Zij hadden bij de action kralen gekocht van hun eigen zakgeld. Was een idee van papa (mijn broer) iedere dag dat ik niet rook, mag ik een kraal aanrijgen. Net als die kindjes. Na 7 dagen ( een week) mag ik een grote kraal rijgen. Deze heeft papa gekocht. Als ik het jaar volmaak, dan zal papa ook een ketting sponseren.

Mijn moeder die nog steeds een gelukkige relatie heeft met Belinda, is geen verwijt. Ze doet er niemand kwaad mee. Heeft wel tegen mij gezegd: Ik bewonder jouw keuze, en overweeg ook te stoppen. Ze zei: Hoe doe je dat? Ik zei: Mama lief! Ooit zal iets of iemand je ogen openen. En hoe, wilskracht. Moeilijk,... Wat is moeilijk, probeer te relativeren en te denken aan die kleine meid in het ziekenhuis. Is het  anders: Ja... Verlang ik soms naar Belinda, Ja... Maar goed, 20 jaar een relatie gehad, dat gaat niet 1,2.3 over. Maar het is tijd voor een nieuw tijdperk. Ben nu getrouwd met mevrouw Kraal..