Geplaatst door mamavantwee op 29/11/2015 - 20:14
Lid sinds 09 nov 2015
Toch maar besloten om een eigen dagboek te beginnen. Het november topic gaat druk worden en mijn verhaal is toch wat persoonlijker geworden, dan ik drie weken geleden had gedacht.
Daarom in eerste instantie hieronder een reactie voor iedereen uit het november topic die wilde weten hoe mijn / onze dag is geweest..
lieve allemaal die met ons meegeleefd hebben vandaag,
Het is goed zoals het gegaan is. Voor de kinderen mee geweest afscheid nemen, en dat is goed voor mij als moeder. Voor mij als persoon was het wat minder. De dag verder doorgebracht met de hele schoonfamilie, ook daar vrede mee. Jammer dat er een overlijden voor nodig is om opening te krijgen in bepaalde zaken en daardoor voor sommige dingen meer begrip te kunnen krijgen. Maar zeker hierin speelt karakter een grote rol.
De kinderen waren toch o zo dapper. Na het eten moest ik voorlezen over het graf van Jezus van de jongste, hij dacht op zijn manier na. Met het naar bed brengen kwamen nog wel de vragen wat er woensdag dan zou gebeuren en of 'oma nu echt uit is'... En of er een deken over haar kwam als ze onder de grond ging. Toen papa vertelde hoe dat gaat was de reactie van beiden 'gelukkig, dan komt er geen zand in haar gezicht'. De andere achterkleinkinderen maakten een tekening, dus ook aan die van ons voorgesteld, maar nee hoor, 'oma kan het toch niet meer zien?!'
Woensdag na de begrafenis komt alles hier bij ons chinees eten, ik wil dat niet in een restaurant. En hoe moeilijk ik mijn schoonfamilie soms ook vind, ik weet dat ik deze beslissing goed heb genomen. In lijn en geest van oma, voor haar was er niets mooiers te bedenken dan samen te zijn als familie.
Heb vandaag best van die momentjes gehad dat de gedachte aan roken opkwam, maar die waren ook weer even snel verdwenen. En ja hoor, mijn haakwerk is overal mee naar toe geweest, het helpt. En inmiddels ben ik erachter dat haken ook goed is om even na te denken voor je iets zegt
Alle mensen, wat gaat de tijd
Geplaatst door mamavantwee op 29/06/2016 - 20:34
Lid sinds 09 nov 2015
Alle mensen, wat gaat de tijd toch hard voorbij.... Ik realiseerde me net dat ik al bijna 8 maanden niet gerookt heb. En nog steeds blij met het gestopt zijn. Hoewel ik me ook nog steeds realiseer dat ik ook zomaar weer zou kunnen beginnen.... Kwestie is nooit meer die eerste te pakken.
Eigenlijk ben ik even aan het spijbelen, heb een kleine 100 boekjes te plastificeren voor school, dus elke dag iets. Maar ja, even snel op Facebook en dan zie ik een berichtje staan van een klein jongetje die op papier heeft staan dat zijn papa stopt met roken bij 1000 likes. Vervolgens wat commentaren van mensen hierop zitten lezen. Wat zijn we als mensheid hard en rücksichtlos in het oordelen over anderen.... Afijn, zodoende kwam ik dus op het idee even hier op de site te kijken en (kort) te lezen.
Ook nog eens mijn eigen dagboeken doorgenomen en tja, dan zit ik nu in het dal wat ik in januari al beschreef. Na heel wat jaren huwelijk gaan mijn ouders scheiden. Hoewel het niet als een verassing komt is er wel de pijn die je ervaart als kind en zus. De familiebanden waren door andere omstandigheden al flink geschud en dat is door deze gebeurtenis wel tot een climax gekomen. En wat doen verwijten ontzettend pijn als je altijd hebt geprobeerd in familie belang te hebben gehandeld. Iemand vroeg vanmorgen of het 'familie diner' niets voor ons was. Maar ik weet eerlijk gezegd niet of ik zelf nog wel echt wil dat het 'goed' komt. Scheiding gaat toch door, dus daar zit de winst niet in en vervolgens zullen het twee kampen blijven.
Tot voor kort gedacht dat het gemakkelijker zou zijn voor volwassen kinderen, dan voor kleintjes. Maar ik weet het zo net niet.
Voor de kids is het eigenlijk vrij vanzelfsprekend, de jongste heeft het al zo lang over oma met een opa en een oma zonder opa. Die had het al door voor ik zelf zo ver was om het echt onder ogen te zien denk ik. En de kids doen er zo ook hun voordeel mee op het moment: "we hebben een hele grote ijs (Magnum) gehad bij oma" Op mijn reactie dat die toch echt niet gezond zijn en zeker niet goed voor kindjes is de reactie: "ja, maar ze waren eigenlijk voor opa gekocht. En die komt ze nu toch niet meer op eten en oma mag ze niet van de dokter!" #kinderlogica
Afijn, laat ik dan ook verder gaan met het goede voornemen wat ik in januari schreef: te genieten van m'n eigen gezin en hun belangen voorop te stellen. En mijn eigen belang? Dat dien ik binnenkort door samen met manlief een weekendje weg te gaan en alle sores even letterlijk en figuurlijk thuis te laten!
Wat triest Mama, zal je goed
Geplaatst door yvondv op 29/06/2016 - 23:13
Lid sinds 01 feb 2014
Wat triest Mama, zal je goed doen om er ff tussenuit te gaan, met jou gezinnetje!
Sterkte!
wat heftig mamavantwee! Lijkt
Geplaatst door Tientje31 op 30/06/2016 - 10:39
Lid sinds 27 jul 2010
wat heftig mamavantwee! Lijkt me moeilijk als je ouders gaan scheiden... je maakt alles helemaal mee natuurlijk... Apart he dat kinderen vaak sneller iets door hebben dan jij zelf.
Wat goed dat je binnenkort er even een weekeindje tussen uit gaat, goed voor jezelf zorgen
Ja bijna 8 maanden gestopt met roken, wie had dat gedacht he?! Ik herken me in wat jij schrijft, het is een kwestie van niet meer de eerste pakken! Afgelopen week had ik opeens weer een paar keer het gevoel dat ik wel wilde roken, toen dacht ik ook ik moet nu zorgen dat ik nooit meer er eentje opsteek want dan ga ik voor gaas... Succes en sterkte met alles Mama!
Reactie toevoegen