pepim wrote:
er is al eens voorgesteld om een 'forumbel-topic' aan te maken,
al leek ons dat niet nodig; immers iedereen is vrij om een 'help' topic aan te maken ...maar misschien is er voor een aantal mensen toch behoefte aan?
ik heb er een sticky van gemaakt en dan kijken we wel of dit topic nuttig is of niet
desnoods wordt het weer ontstickerd en kan het van het forum afrollen :wink:dus heb je last van een dip kwa stoppen met roken?
trek dan hier eerst aub aan de bel alvorens er één daadwerkelijk op te steken,
en doe er je voordeel mee!
Re: De forumbel; roep en schreeuw, voordat het te laat is
Geplaatst door Anoniem op 16/11/2011 - 14:53
Lid sinds 30 jan 2011
Voor alle mensen die het nu zo moeilijk hebben:
Ik kan jullie beloven dat al die ellende over gaat. Ja, je moet je er even een aantal maanden doorheen slaan, maar dan ben je ozo blij dat je van die peuken verlost bent en de rust voortdurend hebt die je voorheen alleen had bij het roken van een sigaret tot een half uurtje daarna.
Het stoppen met roken zie ik nu als een van de beste beslissingen die ik ooit heb genomen. Vind al die rokers die buiten staan te paffen maar zielig en de momenten van trek in een sigaret: bijna niet meer na ruim 10 maanden.
Ik ben rustiger geworden, heb complimenten gekregen van mijn tandarts over de goede conditie van mijn tandvlees, ik stink niet meer naar rook, mijn huis en mijn auto ruiken heerlijk fris, heb meer lucht, helaas wel een paar kilootjes zwaarder, maar ik voel me veel gezonder!
De beloning komt, echt waar! Kwestie van volhouden en trots blijven op jezelf en trots kun je zijn, als je er maar vanaf blijft.
In het begin heb ik ook vele malen aan de forumbel getrokken en alle steun die ik toen heb gehad: zij hebben me er doorheen gesleept en ik heb 't gevoel dat ik er nu ben.................... maar mag never nooit zelfs maar een trekje nemen. Wil dit ook niet meer, want rokers stinken en zijn zielepoten.
Dus: doorzetten, theatraal gezegd: ook voor jullie is de bevrijding spoedig weggelegd. Geniet ervan!
Sterkte allemaal!
Re: De forumbel; roep en schreeuw, voordat het te laat is
Geplaatst door Anoniem op 16/11/2011 - 16:18
Lid sinds 06 nov 2011
Is dat echt zo zijn Hyacinth.....
weet ik geloof er bijna niet in maar aan de andere kant MOET het wel zo zijn want er zijn mij duiuiuizenden rokers voor gegaan.
:? tjongejonge wat is het hard, heeeeel hard kan ik wel zeggen.
ik geneer me echt een beetje maar ik kan op dit moment nergens m,n frus kwijt dan hier.
ik merk dat het echt een strijd is die je alleen moet voeren. Begrijp me niet verkeerd medeforumgebruikers....ik bedoel in je omgeving zijn er mensen die zeggen; knap hoor en gaan gelijk over op de orde van de dag. Of beginnen over hun eigen stopverhaal waar ik op dat moment echt niet op zit te wachten..... ppppffff tzal allemaal wel aan mij liggen.
kga nu koken zelfgemaakte pizza met spinazie, gecarameliseerde rode uien en geitenkaas. daarbij een heerlijke salade.
Klinkt wel hé :wink:
Nou lieve allemaal tot later maar weer.
:love Ineke
Re: De forumbel; roep en schreeuw, voordat het te laat is
Geplaatst door Anoniem op 16/11/2011 - 17:05
Lid sinds 04 sep 2011
Dank je Hyacinth,
Heerlijk om te lezen. Geeft me weer kracht om door te gaan. Had het sinds gisteren weer erg lastig.
Groet
Re: De forumbel; roep en schreeuw, voordat het te laat is
Geplaatst door Anoniem op 16/11/2011 - 17:32
Lid sinds 09 nov 2011
Je mag piepen hoor daar is de forumbel toch voor bedoeld.
Goed van je dat je zo sterk blijft z145
Hahaha ik heb vanmiddag uit pure fustratie een zak chocolade kruidnoten leeg ge(vr)geten, dd12
Hou vol he we moeten nog een heel eind met de bus.
Met z'n allen en de hulp van Manus(wat is het een lieverd)komen we er wel. :bang
Re: De forumbel; roep en schreeuw, voordat het te laat is
Geplaatst door Anoniem op 16/11/2011 - 17:48
Lid sinds 08 okt 2011
Hyacinth: bedankt voor jouw positieve verhaal. Dit helpt me weer door zo'n moeilijke dag heen.
Ineke jij bent niet de enige, ik heb het ook regelmatig heel erg zwaar. En dan kan ik ontzettend zeuren, klagen en :-x :-x :-x :-x zijn . Niet leuk voor de kids, partner en anderen die dan in mijn buurt zijn, maar op dat moment moet de frustratie er uit!
We zijn de strijd begonnen met één doel: er als winnaar uit te komen! We gaan er voor en houden vol!
Re: De forumbel; roep en schreeuw, voordat het te laat is
Geplaatst door Anoniem op 16/11/2011 - 18:02
Lid sinds 07 nov 2011
Dank voor jullie steun. Gisteren zat ik er helemaal doorheen: op het nippertje mag ik mijn ticker laten staan hieronder....
@ Ineke, ik wil proeven: klinkt heerlijk. En al vind ik de naam prachtig: dit forum is bedoeld om ongelimiteerd te zeuren, te zeiken etc. Gillen, roepen, huilen, alles prima: straks voor de jaarwisseling wensen wij elkaar al veel makkelijker een rookvrij nieuwjaar toe!
Voor iedereen die het vandaag moeilijk heeft: ik dacht echt gisteren dat ik het niet kon. Maar vandaag ging het beter. Dat kan dus echt. Ik schreef net bij mijn busgenoten dat het net golven zijn. Het komt helemaal over je heen, maar trekt zich altijd ook weer terug.
Good luck to all!
Re: De forumbel; roep en schreeuw, voordat het te laat is
Geplaatst door Anoniem op 16/11/2011 - 18:02
Lid sinds 07 sep 2011
Hoi Ineke en alle anderen die het moeilijk hebben:
Gewoon piepen hier hoor! Dan krijg je ook het snelst een reaktie. In je eigen bus duurt dat soms te lang.
De eerste tijd ben je vreselijk met jezelf bezig. En idd, anderen hebben daar niet altijd een boodschap aan of het geduld voor. Ik zeg zelf nu; ik heb de eerste 6 weken of zo onder een steen gezeten. Ik had geen zin in andere mensen, zelfs niet om te bellen of zo. Het liefst lag ik in mijn bed met een boek. Nu wordt het langzaam aan weer gewoon allemaal.
Gewoon de tijd even nemen. Je bent emotioneel, ongeduldig of ronduit agressief, maar het is echt tijdelijk. Zeg dat maar tegen je omgeving. En als ze er geen begrip voor hebben: dan maar niet.
Het gaat echt allemaal beter worden. Even nog doorzetten. Ondanks dat je het moeilijk hebt, ga je toch door. Je wilt die dagen die je er al op hebt zitten toch niet weer weggooien!
Heel veel succes en sterkte. Voor je het weet zit je ook op een paar maanden en heb je het vervelendste allemaal achter je gelaten.
Liefs van Monique
Re: De forumbel; roep en schreeuw, voordat het te laat is
Geplaatst door Anoniem op 16/11/2011 - 18:10
Lid sinds 17 sep 2011
Hyacinth en Monique,
Dankjulliewel!!!!!
Re: De forumbel; roep en schreeuw, voordat het te laat is
Geplaatst door Anoniem op 16/11/2011 - 18:34
Lid sinds 30 okt 2010
Jullie hebben zulke zware dagen achter de rug, even wat humor om te boel wat te ontspannen.{ bron :http://www.leukste-moppen.nl/mop-id-2200-titel-Stikkende-surpriseparty.html}
Er was eens een man die een enorme passie voor bruine bonen had. Hij was verzot op dit eten maar, helaas, na het eten maakte een beschamendelichamelijk reactie zich meester van hem. Op een dag ontmoette hij een prachtige vrouw en hij werd enorm verliefd ophaar. Toen het duidelijk werd dat zij gingen trouwen, dacht hij bij zichzelf datzij het niet uit zou kunnen staan als hij zijn passie voor bonen voort zou zetten met het gevolg dat zijn darmfuncties niet kon controleren en zich gingen roeren. Hij besloot daarom tot de ultieme opoffering: hij zou nooit meer bonen eten!! Niet lang daarna zijn zij getrouwd.Een paar maanden later was de man op weg naar huis van zijn werk en zijn auto ging stuk. Hij belde keurig zijn vrouw dat hij wat later thuis zou komen en omdat hij nog maar een paar kilometer van huis was, besloot hij naar huis te gaan lopen. Op weg naar huis kwam hij langs een klein eetcafé en een heerlijk aroma van verse bruine bonen verraste zijn reuktuig. Omdat hij toch nog een tijdje moest lopen naar huis, vertrouwde hij erop dat hij in die tijd de nadelige effecten van het eten van bonen weg zou kunnen werken. Dus ging hij het café in en bestelde hij een heerlijke portie bruine bonen in rode uiensaus. Het was zo lekker dat hij nog twee porties bestelde. Net buiten het café begon de ellende al; hij voelde zijn darmen zich samentrekken en hij begon onherroepelijk te ruften. Tijdens elke stap die hij nam, werd het erger en erger. Hij boute al zijn ingewanden er bijna uit en de stofwolken achter hem verraadden de explosies uit zijn darmkanaal. Bijna bij zijn huis aangekomen voelde hij zich betrekkelijk safe en wilde toen het huis binnengaan. Echter, zijn vrouw stond hem al bij de deur op te wachten. Zij riep uit: "Schat, ik ben blij dat je er eindelijk bent want ik heb een enorm leuke verrassing voor jou!"Zij deed hem een blinddoek voor en leidde hem naar zijn stoel aan het hoofd van de eettafel. Op dit moment merkte hij dat zijn darmen toch weer op begonnen te spelen en dat hij toch nog wat ruften moest laten. Maar omdat zijn vrouw bij hem was en hij had beloofd om geen bonen meer te eten, moest hij zichzelf inhouden. Gelukkig ging op dat moment de telefoon en hij moest haar beloven om niet de blinddoek af te doen terwijl zij de telefoon zou beantwoorden. Toen zij weg was, maakte hij gebruik van de gelegenheid en tilde zijn ene been lichtop. De bout was niet alleen hard maar stonk ook als een rot ei. Hij kon nog moeilijk adem halen, dus hij pakte zijn servet op de tast en begon de enorme stank weg te wapperen. Meteen daarna kreeg hij nog een niet te stoppen aanval en tilde zijn been op: 'Pffffffrrrtttt' klonk het. Het leek wel een net gestarte diesel want de lucht was wederom niet om uit te houden! Hij werd nu bijna misselijk van de lucht en begon met zijn armen te wuiven om de lucht maar een beetje weg te krijgen.Het telefoongesprek duurde erg lang en de man was nu echt in zijn element.Hij zat van links naar rechts te wiegen op zijn stoel en rufte zijn hele gas-voorraad eruit. De scheten waren echt ongelofelijk; de een was eenzachte 'fluiter' met een gigantische stank, de ander een keiharde'pruttelaar' met een nog veel meer verbluffende lucht. De laatste was echt een 'winner', de ramen trilden, de borden op de tafel bewogen en binnen de minuut waren de bloemen op de tafel allemaal dood, wat hij overigens niet kon zien omdat hij nog steeds geblinddoekt was. Hij probeerde ondanks deze bedwelmende lucht, zijn concentratie bij het telefoongesprek te houden. Omdat het nog niet was afgelopen, ging hij lekker door met bouten, ruften en winden laten. De een na de ander verlieten zijn kleinste gat en hij moest echt moeite doen om met zijn servet de smerig stinkende lucht weg te krijgen. Toen hij in de gaten kreeg dat zijn vrouw het gesprek aan het beëindigen was, was ook zijn vrijheid ten einde. Hij legde het servet op zijn schooten vouwde zijn handen erboven. Als een heilige zat hij met een glimlach te wachten, toen zijn vrouw de eetkamer binnenkwam. Zij verontschuldigde zich voor de lengte van het gesprek en vroeg of hij nog stiekem onder de blinddoek had doorgekeken.Hij verzekerde haar niet te hebben gekeken. Zij haalde toen de blinddoek weg en schreeuwde: "VERRASSING !!!!!"Hij was ultiem geschokt en zwaar verbouwereerd toen hij zag dat rondom de eettafel twaalf van zijn beste vrienden en vriendinnen zaten om de surpriseparty voor zijn verjaardag op te luisteren.
Re: De forumbel; roep en schreeuw, voordat het te laat is
Geplaatst door Anoniem op 16/11/2011 - 22:09
Lid sinds 03 nov 2011
hyacint bedankt!!
wat je schrijft is inspirerend en geeft kracht. :love
geldt ook voor Monique c13
top dat jullie überhaupt nog denken aan ons!!
is dat uit een soort verbondenheid met net-stoppers?
(of komen jullie nog hier in snak momenten???)
ik denk dat ik over 10 maanden, indien nog rookvrij, hier al lang nooit meer kom!! :?
Re: De forumbel; roep en schreeuw, voordat het te laat is
Geplaatst door Anoniem op 17/11/2011 - 11:32
Lid sinds 15 mei 2009
- Herkenning
- Ervaring
- Bemoediging
- Bewust blijven
- Solidariteit etc. etc.
Re: De forumbel; roep en schreeuw, voordat het te laat is
Geplaatst door Anoniem op 17/11/2011 - 12:32
Lid sinds 10 feb 2011
hallo allemaal die het moeilijk hebben. hier een stopmaatje van Hyacinth (2 dgn achter mij).
het klopt allemaal wat ze schrijft. het is het zooooo waard.
het lijkt onmogelijk, bij mij was het ook absoluut erg lastig. ben wekenlang een zombie geweest, heb vaak momenten gehad dat ik weer naar de winkel wilde, maar heb het niet gedaan! ging wandelen, douchen, water drinken, antuflu nemen, zwartwit lollies, naar dit forum, of liet het gewoon rustig over me heen komen. ik maakte wekenlang elke dag 's morgens met mijn dochter van 8 jr de afspraak dat ik niet zou roken tijdens haar schooltijd, na school vroeg ze aan mij of ik nog gerookt had (of ik hielp haar eraan herinneren). dat was voor mij belangrijk. ook het boek Nederland stopt met roken heeft me veel geholpen. pakte ik op moeilijke momenten er telkens bij.
en weet je, de moeilijke momenten heb je na de eerste weken ook nog wel. maar ze zijn korter, minder heftig. en dan, dan komt die eerste ochtend dat je gewoon niet aan roken hebt gedacht, super.
het kan meisjes, echt, ik heb 25 jaar pakje per dag gerookt. vele malen gestopt, maar nu zo duidelijk met mezelf (niet voor anderen) afgesproken dat dit DE stoppoging is. en kijk naar mijn ticker.
blijf volhouden, het leven is echt heel leuk zonder roken. terras, cafe, vakantie, feestjes, helemaal leuk.
ik heb dit forum niet meer nodig, maar weet hoe belangrijk het was als langer gestopten meldden dat het leven gewoon leuk is, dat het beter wordt. succes
Re: De forumbel; roep en schreeuw, voordat het te laat is
Geplaatst door Anoniem op 17/11/2011 - 17:06
Lid sinds 06 nov 2011
Lieve Lieve Lieve Hyacinth en Aletta
Wat heerlijk om te lezen wat jullie schrijven. Het is zo fijn om te lezen dat er mensen zijn die, enigsinds kortgeleden, nog hetzelfde meegemaakt hebben. Het geeft vertrouwen voor de toekomst.
Het geeft mij een boost om verder te gaan waar ik mee bezig ben, hoe moeilijk het soms ook is. Je denkt soms dat knettergek wordt. Des te mooier is het om te lezen van ervaringsdeskundige dat het ECHT over gaat. Tot nu de mooiste zin voor mij is;
en dan, dan komt die eerste ochtend dat je gewoon niet aan roken hebt gedacht,
tot tranen geroerd kan ik wel zeggen. Daar doe ik het voor....dat ene moment dat je ineens denkt hé ik heb niet meer aan roken gedacht.
Dankjewel lieve dames en hopelijk lezen we nog veel van jullie dd3
:love Ineke
Re: De forumbel; roep en schreeuw, voordat het te laat is
Geplaatst door Anoniem op 18/11/2011 - 09:27
Lid sinds 30 jan 2011
Geloof me echt Ineke, als jij volhoudt, ga je je ook zo heerlijk voelen. Nu wil je daar nog niet aan, maar als jij de sterkste blijft, zul je over een half jaar net zo'n steun voor de pasgestopten zijn als wij nu.
Je gaat het redden, echt en ik gun het jullie allemaal zo. Wist niet dat 't ZOOOOOO fijn was om niet meer te roken!
En kijk trouwens ook eens op mijn tickertje, heb al heel wat geld uitgespaard en dan de prijsverhogingen van het laatste jaar niet meegerekend.
Heb inmiddels al een mooie racefiets aangeschaft om de overtollige kilootjes weg te fietsen, ben een heerlijk lang weekend naar Parijs geweest en heb al weer een lang weekend Berlijn geboekt voor januari. Allemaal van het uitgespaarde geld. Leuke bijkomstigheid toch?
Kortom: nu even vechten, 't is de moeite voor de rest van je leven dubbel en dwars waard!
Sterkte weer allemaal!
Re: De forumbel; roep en schreeuw, voordat het te laat is
Geplaatst door Anoniem op 18/11/2011 - 11:56
Lid sinds 17 sep 2011
Dankjewel Hyacinth,
Ik blijf vechten!!!!!!!!!!!!!!!!