Geplaatst door PDB op 14/02/2013 - 23:18

Lid sinds 13 feb 2013

10 jaar 5 maanden geleden gestopt met Cold Turkey.

Hallo iedereen

Wel, wat brengt mij hier vragen jullie zich wellicht af, maar net zoals bij 99% van de rest hier op het forum is dat het "WILLEN stoppen met roken", met de nadruk op die willen, want ik wil meer dan wat dan ook verlost zijn van deze kankerverwekkende teringstokken. Ik ben zelf een 22-jarige studente (nog zeer jong, dus DE moment) en studeer bijna af als verpleegkundige, welk ook een beetje een rol speelt hier, of beter gezegd, een motivatie is om een nieuw leven te beginnen zonder sigaretten. Ik wil graag een voorbeeld zijn voor mijn patiënten en anderen rondom mij.

Ik ben beginnen roken toen ik 15/16 jaar was, god mag weten hoe en waarom ik hier mee ben doorgegaan, maar nooit was ik me écht bewust van de consequenties noch bewust van de reden waarom ik het deed, tot voor kort, toen ik me realiseerde dat ik eigenlijk een ontzettend nerveus en ongeduldig persoon ben en dat ik iets nodig heb om rustig te blijven, me te kunnen concentreren, me goed te voelen. Sigaretten leken hier op hun plaats te zijn en een deel van mijn leven uiteindelijk, mijn jeugd bestond uit optreden (+roken), weggaan met vrienden (=roken), vluchten uit stresssituaties (buiten zitten + sigaret), ontspannen (= sigaret + muziek). Aan alles kan ik DE SIGARET wel verbinden en daarom voelt het alsof ik een deel van mezelf achterlaat nu ik hier mee ophoud.

Ik rook nu al niet meer sinds maandag (volledig) zaterdag en zondag heb ik nog een halfje gerookt (ik rookte 8 per dag). Ik heb gekozen voor cold turkey simpelweg omdat ik vanwege ziekte geen enkel sigaret meer binnenkreeg, daarom besloot ik om er ineens maar een eind aan te maken.  De lichamelijke ontwenningsverschijnselen waren niet fijn (zweten, hoofdpijn, MAAGLAST tot en met!), maar die zijn ondertussen al verdwenen. Nu volgt zoals men zegt, "deel 2".  

Ik heb persoonlijk geen idee wat mij te wachten staat nu, ik lees zoveel diverse zaken, zijnde; maanden tot jaren na de laatste sigaret voelen mensen soms die "goesting" nog, het leven zal niet meer hetzelfde zijn (sociale gebeurtenissen zijn niet meer zoals ze waren). Ik wil mijn leven een nieuwe wending geven, maar voor de moment heb ik het wel moeilijk, ik voel me teneergeslagen, leeg en het is alsof ik mezelf kwijt ben, ik vind me saai geworden en voel een zekere angst. Herkennen jullie dit ook? Is dit tijdelijk van aard? Is dit een onderdeel van het "psychische afkickproces" of ligt het aan mij?

Verder zet ik door want ik weet dat ik dit wil en wil iedereen ook even steunen en zeggen dat als je echt iets wil dan is alles mogelijk, werkelijk alles, en dat kunnen we doortrekken op elk vlak, of dit nu stoppen is met roken, met drinken, een opleiding volgen, promoveren en zoveel meer...

Bewust leven en jezelf en je handelingen voortdurend in vraag stellen is erg belangrijk tijdens deze "donkere" dagen. We komen er wel lotgenoten!

Groetjes uit België!