Hoi allemaal,
 
Na een tijdje met jullie te hebben meegelezen heb ik me nu toch ook maar aangemeld en zoals het hoort zal ik me dus ook even voorstellen. Maar pas op! Ik ga er eens even lekker lang voor zitten zodat ik de tijd lekker kan verdrijven
 
Ik kan me de omstandigheden nog herinneren; het was op de verjaardag van een vriend uit de buurt toen ik mijn eerste sigaretten rookte. Samen met een paar andere vrienden een pakje Pall Mall opgepaft en jongens wat waren we stoer. 
 
Eindelijk hoorden wij er nu ook bij. 
 
Het exacte jaartal kan ik gek genoeg niet meer terughalen, maar het moet ergens eind 70, begin jaren 80 geweest zijn op de leeftijd van een jaar of 13-14. Om nog stoerder te worden ben ik vrij snel overgestapt op de zware shag en wat was iedereen onder de indruk................
 
Ik heb echter niet de gehele periode tot nu toe gerookt. In 1992 kocht ik een nieuwe oude woning en omdat er een nieuwe start gemaakt werd besloot ik te stoppen met roken. Nicotinepleisters en heel veel klussen aan de woning trokken me erdoor om zo 4 jaar niet te roken. Alleen een paar weken na de geboorte van ons tweede kind moest ik zonodig weer een peuk en ben ik weer gan roken. En waarom? Vermoeidheid? stress?  Geen flauw idee en tot op de dag van vandaag heb ik er geen verklaring voor en wel heel veel spijt van.
 
Maar goed, het is niet anders. In de periode vanaf 1996 meerdere stoppogingen gedaan met diverse hulpmiddelen ,- nogmaals pleisters, Zyban, accupunctuur, weer pleisters, etc. -, maar steeds met hetzelfde resultaat. Gewoon nog steeds aan de shag al was het inmiddels wel halfzware. Stoer doen hoefde namelijk al lang niet meer en eigenlijk was medelijden beter op z'n plaats.
 
En waarom gaat het stoppen dan nu wel lukken? vastberadenheid, strijdbaarheid, frisse lucht en alle andere denkbare voordelen!... maar natuurlijk ook die hogere kans op die enge ziekte. In de laatste jaren zijn er treurig genoeg al een aantal kennissen en collega's aan kanker overleden. Allemaal rokers en allemaal onder de 50. En nee, niet allemaal longkanker: "slechts" 2, de rest aan alvleesklierkanker. Ik ben geen hypochonder, maar kreeg toch steeds meer last van vreemde pijntjes op borst, in de zij en op de longen. Het hoesten ging me ook steeds beter af.
 
En eigenlijk kan dat ook niet anders: ga maar eens even met me mee in het rationaliseren van onze zielige verslaving: Hoe lang is eigenlijk een shagje? Ik heb het even nagemeten: ca. 70 mm. lang. Een sigaret zal niet veel langer of korter zijn en omdat ik hier toch even een grove schatting ga maken maakt dat ook niet zo uit. Hoe dik is eigenlijk een sigaret? Even opgezocht: ca. 7.5 mm. 
 
Nu kan ik een hier een heleboel moeilijke formules laten zien, maar neem maar van mij aan dat er dan ongeveer 333 shagjes aan tabak in een literfles gaat. Met ca. 15 shaggies per dag rook je dan een liter tabak iedere 22 dagen. Nu heb ik meer dan 30 jaar gerookt en dat is dus ongeveer 11000 dagen. In totaal heb ik dus 500 liter tabak weggerookt! Dat is dus een halve kubieke meter aan shag over je longen en in je lichaam.  
 
En dat is mijn motivatie om te stoppen. Die totale krankzinnigheid! Op 23 mei 2014 ben ik cold turkey gestopt. 
 
Niemand hoefde het te weten, ze zouden het snel genoeg wel merken.......
 
Mijn eigen kinderen valt het niet eens op dat ik niet meer naar buiten ga om te roken, mijn collega's merken niet eens dat ik niet meer rook tijdens onze lunchwandeling en mijn schoonvader,- een fervent antiroker-, heeft tot op de dag van vandaag niet door dat ik in de rust van een voetbalwedstrijd niet meer naar buiten ga voor mijn peukje. 
 

Hier dus een goed voorbeeld hoe ik als roker met mijn eigen verslaving bezig ben terwijl de wereld gewoon doordraait. Niemand heeft het door want het is onze verslaving en alleen wijzelf zitten ermee. De vrienden en kennissen die vragen of je meegaat om "ff een peukje" te doen kijken zelfs wat jaloers en reageren wat teleurgesteld als je verteld dat je gestopt ben.
 

Mijn vrouw wist het natuurlijk wel en hopelijk stopt ook zij ooit met roken. Voorlopig moeten we de lieve vrede maar even bewaren ;-)
 
Oh ja, mijn naam is Ronald, ben 47, heb 2 kinderen en ben al jaren gelukkig getrouwd met een hele lieve vrouw. 
 
Zoals ik al had gezegd: ik neem er lekker lang de tijd voor. Lekker de tijd verdrijven met schrijven...
 
En voor diegene die niet halverwege zijn afgehaakt:  Bedankt voor jullie luisterend oor!