Haai allemaal,

Mijn naam is Rob en na een rook-carriere van 29 jaar heb ik op 22 juni besloten om te stoppen met roken. De voornaamste reden is toch wel het gerochel in de ochtend en het ontbreken van algehele fitheid. Daarnaast heb ik 2 dochters en het is nu eenmaal niet zo'n goed voorbeeld...

Ik ben op mijn 12e in het rookfuik gelopen op een vakantie. In het begin was het ook enorm smerig maar na even doorbijten best okay en voor je het weet ben je een verslaafde. Als kind / puber heb je dat helaas niet door maar dat besef komt zoals met veel dingen met de jaren.

Al 3 keer eerder heb ik een serieuze stoppoging gewaagd maar het is heel vreemd, na 3 weken (exact 21 dagen) kwam ik in een soort depressie waar ik niet uit kwam. Het junkengedrag begon dan de kop op te steken en zat ik maar een beetje te jammeren met zelfmedelijden. Ik begon dan toch maar weer. De oorzaak was dat ik een gaatje in de defensie had laten vallen waardoor ik ging denken dat het roken toch wel lekker was en dat het allemaal wel mee viel. Op die manier ben ik een paar keer voor de bijl gegaan. Na 1 sigaret weer stoppen was helaas geen optie voor een junkie als ik.

Het erge aan weer beginnen is dat je denkt dat het dan weer beter gaat maar dat is helemaal niet zo. Je wordt alleen maar weer benauwder, je stinkt weer en je bent niet gelukkiger. Destijds had ik ook best een saaie baan en collega's en vrienden die rookten. Dat maakt het allemaal wel een stuk zwaarder.

Inmiddels ben ik ZZPer, heb ik geen rokende collega's en in de vriendenkring was ik 'de laatste der mohikanen' die nog rookte. Er is dus meer motivatie en weinig verleiding om het dit keer wel te laten slagen.

Tot nu toe gaat het prima eigenlijk. Alleen de eerste dag was een beetje vaag en futloos. Ik stop met Nicotinepleisters en af en toe een kauwgompje. Het is prima vol te houden. De enige sigaretten die ik mis zijn in de ochtend en in de avond na het eten. Daar moet ik me dan maar een beetje doorheen bijten.

Wat heb ik gemerkt ik na het stoppen?

De eerste 2 dagen waren lastig. Het sigarettenspook zit dan sterk in je hoofd. Na de eerste 2 dagen ging het best wel okay en probeerde ik er niet te veel aan te denken. Het is bizar maar na 3 dagen was de conditie ook al verbeterd. Met squashen was ik altijd snel moe inclusief veel hoesten. Dat was echt al een heel stuk minder.

Daarnaast is mijn bloeddruk / hartslag significant gedaald. s' Avonds hoorde ik vaak mijn hard pompen. pokkepokkepokke en dat 90x per minuut in rust. Niet geheel gezond. Nu is het helemaal prima eigenlijk.

Tot slot had ik veel vage mini-klachtjes zoals af en toe hoofdpijn, eens steekje in de borst. Ik dacht dat het van de stress kwam maar na een paar dagen stoppen is dat ook geheel verdwenen.

Het enige wat ik gemerkt heb is dat ik erg moe ben. Dat hoort nu eenmaal bij het afkicken en ik heb gelezen dat veel meer mensen hier last van hebben. Op tijd naar bed dus en af en toe een gapie overdag ;-)

Al met al bijna alleen maar positieve punten!

Hoe ga ik het vol houden?

Er zijn een aantal punten waar ik mij aan vast houdt en die het voor mij een stuk gemakkelijker maken. 

Roken doet niets maar dan ook helemaal niets voor je. Het verlicht geen stress, het is niet gezellig en 23 van de 25 peuken zijn ook helemaal niet lekker. (alleen die in de ochtend en avond zijn wel prettig) Je bent de hele dag bezig met het opheffen van afkickverschijnselen.

Van roken krijg je hoe dan ook een ziekte, zij het in mindere mate of erger zoals longkanker of COPD. Als roker stak ik altijd mijn kop in het zand en negeerde artikelen over longkanker en andere ziekten. Het is wel de realiteit die je onder ogen moet durven zien. Als je door blijft roken dan krijg je er vroeg of laat mee te maken want de verhalen van opa die 100 is geworden met zware shag zijn toch echt een uitzondering. 20.000 mensen sterven per jaar aan longkanker and guess what: er zijn nog vele andere kankersoorten die gerelateerd zijn aan het roken. Ik wil niet bij die groep horen.

Een erg interessante docu is 'Brandend verlangen' over wat longkankerpatienten meemaken en waarom ze dan zelfs nog moeite hebben met stoppen. Voor degenen die hem nog niet gezien hebben: http://www.npo.nl/2doc/31-03-2014/KN_1657735

Roken kost enorm veel tijd. We kunnen alles bij maken. Goederen, geld etc, maar als er iets is wat we niet bij kunnen 'maken' dan is het tijd. Ik rookte 25 sigaretten per dag. per sigaret ben je toch al gauw 5 minuten bezig met het bevredigen van de verslaving. Per dag komt dat neer op 25 sigaretten x 5 minuten = 125 minuten. Meer dan 2 uur! Per maand is dat 125 minuten x 30 dagen = 3750 minuten / 60 = 62,5 uur. Per jaar komt dat neer op 31,25 dagen achter elkaar roken, 24 uur per dag! Ik had mij dat nooit zo beseft maar het is eigenlijk bizar veel. Meer dan een maand per jaar weggooien aan een verslaving, pffff

Nu we toch aan het reken zijn: 29 jaar roken is: 25 sigaretten per dag * 365 dagen * 29 jaar = 264625 sigaretten gerookt in die tijd. Daar kun je volgens mij wel een zwembad aan tabak mee vullen ;-)

Ik ben bewust gestopt in een zonnige periode met minder stress, zo vlak voor de vakantie. De meeste mensen stoppen met oud en nieuw maar dat is eigenlijk helemaal geen goed moment. Het is dan doorgaans koud, grauw en nat. Een beetje zonnenschijn doet wonderen merk ik!

Ik blijf mij beseffen dat het beginnen met roken niet de oplossing is. De afgelopen keren was dat ook niet het geval dus nu ook niet.

Het meest vervelende aan stoppen is het psychische gedeelte, vandaar dat ik ook pleisters plak. 2 verslavingen tegelijk is een beetje te veel van het goede. Desnoods kauw ik nog een jaar nicotinekauwgompjes na de pleisters, als de psychische berslaving maar weg is. De verslavng aan nicotine is namelijk peanuts vegeleken met dat, dat is even een weekje zuur.

Ook zeg ik niet dat ik nooit meer ga roken. Dat is namelijk (voor mij) een deprimerende gedachte dat iets nooit meer kan. Ik wil altijd op een later tijdstip zelf kunnen beslissen of ik een cubaanse sigaar oid wil opsteken maar komend jaar iig niet!

Het is al met al een mooie peptalk en ik ben nog maar 9 dagen bezig. Ik heb wel het gevoel dat het dit keer gaat lukken mits ik die 21 dagen door kom. ;-)