Na de kerstdagen, besloten ermee te stoppen. Heb bijna veertig jaar gerookt, waarvan ik de laatste jaren een behoorlijk zware roker was.
De reden dat ik besloot om 27-12-2015 te stoppen was, dat ik 's ochtends wat kortdurende trekken aan de linkerkant van de borst, naar de hals voelde gaan. Ik had dit nooit eerder gevoeld. Ik had visite de beide kerstdagen. Ik heb verder niets verteld, maar dacht, nu moet ik toch echt maar eens stoppen. Dit is niet de eerste poging. Ik heb het vaker geprobeerd voor korte of langere tijd. Maar nu moet ik toch maar eens doorzetten.
De eerste drie dagen waren geen enkel probleem. Dit had ik niet van mezelf verwacht, want zonder sigaret in de buurt ontstond er vaak lichte paniek. En als ik even ging pauzeren stak ik vaak de één met de andere aan. Echt erg! Maar ik had het vaak zelf, niet eens in de gaten.
Waar ik en zeker de mensen om me heen nu wel mee te maken krijgen is de onrust die er nu is ontstaan. Ik heb het altijd wel gehad, maar kon me met een sigaret a even ontspannen. Nu heb ik zoiets, waarom zou ik erbij gaan zitten? Zomaar? Nee waarom? Zomaar wat zitten te niksen? Dat is tijd verknoeien! En natuurlijk nu de trek naar een alternatief voor de sigaret. Juist, eten en lekkernijen. Wat ik ervoor nooit zozeer had. Dit wordt dus oppassen geblazen, om ervoor te waken dat de weegschaal in no-time behoorlijk wat kilo's erbij, aangeeft.
Maar goed, ik ga dapper door maar moet dus wel opletten dat ik niet teveel ga eten, meer bewegen en veel water moet drinken.
Na de kerstdagen, besloten ermee te stoppen. Heb bijna veertig jaar gerookt, waarvan ik de laatste jaren een behoorlijk zware roker was.
De reden dat ik besloot om 27-12-2015 te stoppen was, dat ik 's ochtends wat kortdurende trekken aan de linkerkant van de borst, naar de hals voelde gaan. Ik had dit nooit eerder gevoeld. Ik had visite de beide kerstdagen. Ik heb verder niets verteld, maar dacht, nu moet ik toch echt maar eens stoppen. Dit is niet de eerste poging. Ik heb het vaker geprobeerd voor korte of langere tijd. Maar nu moet ik toch maar eens doorzetten.
De eerste drie dagen waren geen enkel probleem. Dit had ik niet van mezelf verwacht, want zonder sigaret in de buurt ontstond er vaak lichte paniek. En als ik even ging pauzeren stak ik vaak de één met de andere aan. Echt erg! Maar ik had het vaak zelf, niet eens in de gaten.
Waar ik en zeker de mensen om me heen nu wel mee te maken krijgen is de onrust die er nu is ontstaan. Ik heb het altijd wel gehad, maar kon me met een sigaret a even ontspannen. Nu heb ik zoiets, waarom zou ik erbij gaan zitten? Zomaar? Nee waarom? Zomaar wat zitten te niksen? Dat is tijd verknoeien! En natuurlijk nu de trek naar een alternatief voor de sigaret. Juist, eten en lekkernijen. Wat ik ervoor nooit zozeer had. Dit wordt dus oppassen geblazen, om ervoor te waken dat de weegschaal in no-time behoorlijk wat kilo's erbij, aangeeft.
Maar goed, ik ga dapper door maar moet dus wel opletten dat ik niet teveel ga eten, meer bewegen en veel water moet drinken.