Hallo, Ik ben 32 jaar oud en sinds 2 okt gestopt met roken. Dit vooral om gezondheidsredenen van de echtgenoot en ook wel voor eigen belang hoor maar door de gezondheidsredenen is de knop sneller omgedraaid. Ook op heel korte tijd (drie weken) vriend verloren aan longkanker dus dat doet je wel even nadenken.

Ik ben mama van twee dochtertjes eentje van zes jaar oud en eentje van vier jaar oud.

Vier jaar geleden zijn we de eerste keer gestopt met roken. Mijn man na een longontsteking en ik met Champix. Dit ging echt wel goed. Dus als je kan zien hadden onze kinderen ons nog niet echt zien roken. Na 1.5 jaar kreeg ik het enorm moeilijk, ik voelde me dik, niet goed en ja op een zomeravond toen we naar een bbq moesten gaan, heb ik mij een pakje gekocht en mijn man verplicht om mee te doen (erg hé) ja ik wou niet alleen terug herbeginnen omdat ik me dan schuldig zou voelen. Nu voel ik me natuurlijk schuldig over datgene maar ja gedane zaken nemen geen.... zeggen ze altijd hé.

Toen we terug herbegonnen waren we precies twee pubers want ja we rookten stiekem opdat onze meisjes dit toch niet zouden zien. Uiteindelijk ja hadden ze het natuurlijk wel door en ja een kind van toen 1.5 en een baby maakten daar niets van. Bij het ouder worden zeiden ze soms wel, mama als ik groot ben mag ik ook roken hé... toen dacht ik al ola dit is hier echt niet goed. Maar de grote reden waarom ik nog niet wou stoppen waren de kilootjes die ik ging bijkomen.

Nu ja toch gestopt al drie weken en ben er fier op. Moet zeggen het gaat redelijk goed, heb me zo een vier dagen neerslachtig gevoeld en soms voel ik me nog eens niet goed in mijn vel maar ik heb mijn dochtertjes plechtig beloofd dat mama gaat stoppen met roken. Nu mag ik op straat lopen of elders waar ze zo een pictogram zien verboden te roken en zeggen ze zo heel luid. Jij doet dat niet meer hé mama hihi.

De keerzijde van de medaille is dat ik van 66 kg naar 70kg al ben gegaan. Ok ik weet van waar het komt, want eerste twee weken wist ik op doodse momenten met mezelf geen blijf en stak ik alles wat ik vond in mijn mond. Nu probeer ik er op te letten maar ik eet wel meer dan drie weken geleden.

Ah dat is de volgende stap hé. Nu zorgen dat ik er niet meer aankom en samen met mijn ventje lukt het ons tot nu toe goed (lees mits de nodige frustraties naar elkaar eens toe maar we begrijpen mekaar hihi)

vele groeten

S