Twee jaar geleden overleed mijn moeder aan longkanker, nog geen 69 jaar. Ze had kleincellige longkanker hetgeen in vrijwel alle gevallen veroorzaakt wordt door roken. Ze was een aantal jaren ervoor gestopt met roken, maar had daarvoor tientallen jaren gerookt. 

Vlak nadat mijn moeder de diagnose kreeg, zo'n 3 jaar geleden nu dus, stopte ik met roken. Ik ging met mijn moeder mee naar alle onderzoeken, zag de foto's en scans die waren gemaakt en zag wat de chemo deed met mijn moeder. Ik was ook best boos op haar omdat ze zo lang had gerookt. Ook boos op mijzelf omdat ik, ondanks dat ik heel goed weet hoe slecht het is, toch weer rookte. Vandaar dat ik er niet meer achter kon staan om te blijven roken. Ik heb het 9 maanden volgehouden en een aantal maanden voordat mijn moeder stierf aan de gevolgen van roken, rookte ik toch weer een aantal sigaretten per dag. Tot vandaag. Want ik ben er nu echt klaar mee!

Ik ondervind qua conditie op dit moment niet zoveel gevolgen van het roken. Het meest vervelende is eigenlijk wel dat het roken ongemerkt van binnen in je lijf zoveel schade aanricht. Maar ook de drang die je op veel momenten van de dag voelt om te roken, vind ik onplezierig. Alles stinkt, mijn vingers zijn geel, mijn gebit heeft ervan te lijden gehad, het kost belachelijk veel geld enz. En waarom? Er is geen enkel voordeel aan roken. "Momentje van onstpanning", denken sommige mensen. Maar gebleken is dat mensen die niet roken veel ontspannener zijn. Niet telkens die drang en bovendien geen stemmetje dat in je hoofd steeds maar roept "Je hebt een sigaret nodig!". 

Afijn....we gaan het zien. Makkelijk zal het niet zijn, maar ik heb voor hetere vuren gestaan in mijn leven.