Beste allen,

Vanaf mijn 16e rook ik al dagelijks het bekende ' pakkie per dag'. Ik zit nu ergens halverwege de dertig dus ruim de helft van mijn leven ben ik mijzelf en anderen al aan het vergiftigen. Hier vallen tegenwoordig ook 2 zeer jonge kinderen bij die, hoewel ik niet binnen rook, ook dagelijks worden geconfronteerd met een rokende papa die zijn veters nog niet kan strikken zonder te hijgen. 

'Genoeg is genoeg',  riep ik strijdbaar ergens half december en sinds oudjaarsavond ben ik dan gestopt.

Is het zwaar? Ja, zo ervaar ik het wel. Ik ben cold turkey gestopt maar ben sinds vanavond alleen nog maar te zien met een stuk plastic tussen mijn lippen dat gevuld lijkt te zijn met de smaak van honderd -al veel te lang niet geleegde - asbakken. Vanmiddag stond ik op het punt 1 of ander idioot excuus op te hangen en een sigaret op te steken. Gelukkig had mijn betere helft mij al een beetje ingeschat en ineens heb ik dus zo'n inhaler. Eerlijk is eerlijk, de directe behoefte is weg maar wat een ranzigheid! 

Hoe dan ook, ik ben nog steeds vol goede moed want ik wil dit echt niet meer. 

Ik wens alle mede-stoppers heel veel succes toe en sta helemaal open voor tips en trucs van ervaringsdeskundigen. 

Hartelijke groet!