Hoi,

Aangenaam, Chikah 37 jaar oud en al jaren vast in een slechte vriendschap. Mijn vriend....Marlboro Light. Hij geeft me het gevoel dat ik waardeloos ben zonder hem, maakt me onzeker en onrustig als hij er niet is, hij isoleert me, benauwt me en slokt veel van mijn vrije tijd op. Hij laat me mij schuldig voelen naar mijn kinderen en plant de meest bizarre excuses daarvoor in mijn hoofd. Die van het soort....geloof je het zelf. Toch laat hij mij alles geloven. We hebben een knipperlichtrelatie al weigert hij de laatste jaren te vertrekken waardoor ik me een enorme slappeling voel....heb al zo vaak 's avonds gezegd dat hij voor het ochtendgloren weg moest zijn...toch was hij daar steeds als eerste weer...en ik gaf toe. Nu is het over, voorbij. Geen knipperlicht meer maar voorgoed over. Ik ben de baas, ik bepaal! Hij is vertrokken, al ruim een week...maar neemt steeds contact op. Hij wil terug in mijn huis, in mijn leven maar nee...ik bepaal. Ik ben sterker dan hij is en kijk uit naar een leven waarin ik niet meer afhankelijk ben van iets wat mij kapot maakt en zo veel bepaald. Ik ben een ex-roker en ik blijf een ex-roker. Eind relatie, basta!