Hallo beste mensen hier..

Ik ben Johan en rook al zo'n 25 jaar. Ik ben altijd een onrustig type geweest en heb veel
psychische gezondheidsklachten achter de rug. Momenteel gaat dat al bijna 2 jaar stukken
beter doordat gebleken is dat ik al velen jaren met een slaapstoornis te maken had. Voor
de kenners onder jullie OSAS of liever gezegd, Slaapapneu.

Ik denk dat die onrust die ik altijd voelde me extra getriggerd heeft om stevig te roken.
Minstens 30 sigaretten per dag is heel normaal voor me. Misschien zijn het er vaker ook wel
35 tot 40. Daarnaast drink ik ook veel koffie per dag, 'goeie' combi vind ik. Lekker. Ik kan
het niet omschrijven als zijnde vies. Ik besef me uiteraard natuurlijk wel al langere tijd
dat het helemaal niet een gezond deel van mijn levensstijl is.

Ik heb nooit echt willen stoppen. Wel een aantal keren er bij stil gestaan en ook ooit eens
op een blauwe maandag een klein pogingkje gedaan. Lukte dan ook voor geen meter.
Sinds ik weet dat ik Slaapapneu heb en daarvoor behandeld word (gaat stukken beter met me)
ben ik veel aan het 'stoppen met roken' gaan denken. Er zijn ondanks dat ik me veel
energieker voel soms nog dagen dat ik maar niet op gang kom of juist andersom, dat het
's morgens juist wel goed gaat maar dat ik in de middag juist een energiedip krijg.
Tuurlijk kan dit ook gewoon komen omdat een mens nou eenmaal niet elke dag op en top
kan zijn, zeker niet als je ook nog veel aan het hoofd hebt.

Toch ben ik van mening dat het roken hier een zeer grote rol in speelt. Ik begin de ochtenden
meteen weer driftig met paffen. Koffie d'r bij... wéér peukie, wéér koffie.... Ondertussen gaat het
energiepeil maar naar beneden. Ik voel de zin in de dingen die ik die dag wil ondernemen weer
afzakken. Blijf maar plakken aan tafel of achter de PC. Kijk constant op de klok en zie het steeds
later worden. Ik voel me dan steeds wanhopiger, immers... "ik kom niet op gang". Ik krijg dan
echt het gevoel dat het roken me in een dampende roes houd en ik mezelf een beetje zit te
verdoven waardoor het steeds moeilijker word om maar eens tot actie over te gaan.

Ook zullen de prikkels van het lichaam om weer een peukie op te steken doorgaan tijdens mijn
slaap(fasen). Naar mijn mening lig ik dan ook niet ontspannen te slapen maar word(en) de slaap(fasen)
steeds verstoord door op het eerste gezicht niet merkbare prikkels door het dalende nicotine nivo.
Mijn slaapfasen zullen dan ook niet verlopen zo als dat hoort. Tja, en net als bij de (onbehandelde) Slaapapneu, je merkt er niets van, je denkt dat je gewoon als een blok slaapt!

Goed, ik wil nu dus echt zo snel mogelijk van het roken af. Ik wil het maximale uit de dag gaan halen.
Ik wil de focus (lees: reden) dan ook eerder gaan leggen op een verbeterde psyche. Dat het uiteraard
ook beter is voor de rest van mijn lichaam is natuurlijk al lang bewezen. Weten we allemaal.

Ik heb hier een boek klaar liggen. Het heet "De opluchting". Voor nu heb ik alle hoop op een succesvolle
'stoppen met roken poging' daarop gevestigd.

Ik ben benieuwd..

Voor nu, sterkte aan al die gene die reeds gestopt zijn. Een dikke 10 voor jullie!

Groet,

Johan