Afgelopen weken waren geen fijne weken voor mij. Het kost mij zoveel moeite om de strijd tegen roken te winnen. Meer dan ik gedacht had. Niet meer misschien, maar langer. 2,5 maand niet gerookt en nog steeds een neerslachtig gevoel of misschien nog wel erger.

Nota bene op vakantie voelde ik mij niet goed. Ik leek wel depressief. Ik voelde me ook nog eens een verwend mens daardoor. Ik was op vakantie met mijn lieve vriend en 2 mooie kindjes... wat wens je jezelf nog meer. Op diezelfde vakantie ontving ik het bericht dat mijn lieve langdurig zieke collega was overleden. De collega die mij en mijn vriend jaren geleden aan elkaar heeft gekoppeld. Ik ben haar, dus mijn gezin, dankbaar.

Dit alles bij elkaar zorgde ervoor dat ik een pakje sigaretten ben gaan kopen. Om de controle terug te krijgen, mijn houvast. En de hoop dat ik mezelf iets beter zou gaan voelen. Nou dat laatste is wel een beetje gebeurd. Niet omdat het roken lekker was, maar de gedachte dat het kon ofzo maakte me rustig.

Voor jullie allen welbekend is dit tegelijkertijd de allerstomste fout die ik gemaakt heb. Wel een bewuste fout. Maar nu zit ik met half gerookte sigaretten per dag te kijken... En het worden er iedere dag een beetje meer. De controle is terug, maar ik ben hem ook weer kwijt op een ander vlak.

Ik wil en kan niet berusten in de situatie waarin ik mij nu bevind. Iedere keer als ik nu een sigaret opsteek speelt de volgende zin door mijn hoofd: "I'm a loser baby, so why don't you kill me" van het  nummer "loser".

Ik zoek nu dus naar een nieuw plan van aanpak. Mijn vriend, die heel graag wil dat ik stop met roken, zegt nu dat ik de afgelopen 2,5 maand verschrikkelijk was....en ik kan jullie vertellen dat hij dit soort uitspraken niet snel doet. Natuurlijk heb ik op het forum gelezen dat je er doorheen moet. Maar dat het zo zwaar zou zijn had ik niet verwacht althans niet zo lang.

Mochten jullie nog tips hebben voor mij dan hoor ik het graag. Ik kan dan een nieuw plan maken en een nieuwe datum prikken.