Zo,
Het is dan toch zover gekomen, dat had ik in het begin niet verwacht.
Na ruim een maand niet roken dan toch maar eens een dagboekje aangemaakt.
In mijn omgeving ben ik een van de eerste die gestopt is met roken, ongeveer al mijn vrienden zijn nog verstokte rokers.
De eerste periode vond ik veel steun in de maandclub, ik heb echter de laatste tijd het gevoel dat het daar meer en meer veranderd is in een babbelbox dan een club om elkaar te helpen met het niet-roken.
Er wordt langs elkaar heen gepraat en het gaat veelvuldig over eten, drinken en feesten.
Nu is een lolletje op zijn tijd nodig en erg gezellig maar ik merk dat ik toch ook wel behoefte heb om serieuze reacties te plaatsen en te krijgen. Het stoppen met roken is volgens mij ook een serieuze bezigheid. Voor mij in ieder geval wel, ik heb er lang naar toe gewerkt en ik wil echt nooit meer roken. En ja, dan zijn er hobbels op de weg waar je over heen moet. Die hobbels zijn soms heel lastig en dan heb je steun nodig. Nou die hoop ik vanaf nu dan maar via dit dagboekje te vinden.
Vanmorgen bij het opstaan zo'n onbestemd gevoel. En ja inmiddels weet ik dan eigenlijk al genoeg. Dit wordt weer een dagje buffelen. Ineens zijn Nico en Tine weer eens op bezoek terwijl ik ze 5 weken geleden al verzocht heb om te vertrekken en nooit meer terug te komen. Wat een hardleerse krengen zijn die twee zeg.
Nou ja, nu eerst maar een dagje werken en ondertussen een en ander inplannen om vanavond te gaan doen. Thuis op de bank zitten zal in ieder geval niet helpen, dat hebben we intussen al geleerd.
Eetje ,je eigen zelfste ikke
Geplaatst door roos op 16/12/2012 - 08:23
Lid sinds 30 okt 2010
Geef haar even de tijd om dingen op een rijtje te zetten.
Je
is terug naar huis, je neef is ziek,en je vaste maatje * we dachten
dat het dat was hè,die peuk * is ook foetsie .
En het is in het begin zekers met hevige emoties ,echt waar of alles veel
harder binnen komt.
Maar dat is niet zo,je kunt je alleen niet meer achter die rookpluim verstoppen.
Dus doe wat je doen moet,gil,schreeuw,gooi,ga voor mijn part uurtje op
je op staan,maar geloof me,het word echt beter en stukken makkelijker.
En gelukkig heb je niet de behoefte om een . . . . pakken,anders was het
allemaal nog lastiger.
Gun jezelf gewoon wat tijd wijffie.
Komt wel goed, schatje .
Knufs Roos.
Hé Roos, Bedankt voor je
Geplaatst door Eetje op 16/12/2012 - 14:18
Lid sinds 02 aug 2012
Hé Roos,
Bedankt voor je lieve woorden, aan de ene kant weet je het wel maar soms........... Dan is het ff van je afschrijven al lekker en dan krijg je ook nog eens lieve reacties hier. Toch best lekker zo'n forum.
Vandaag alvast maar weer begonnen met de positieve zaken. De te veel grote broeken uit de kast gehaald en in de zak voor max gestopt. Die wil ik nooit meer aan hoeven trekken. Huisje lekker opgeruimd, spelen met de poezebeesten etc.
Zometeen even skypen en dan lekker feesten. Gelukkig heb ik morgen geen hele zware dag op werk en rijd de collega deze keer naar het overleg, kan ik nog anderhalf uur bijslapen in de auto [url=http://www.animaatjes.nl/smileys/][img]http://www.animaatjes.nl/smileys/smileys-en-emoticons/lachen/animaatjes-lachen-02587.gif[/img][/url]
Zo zie je maar, jantje lacht, jantje huilt. Als we nu maar langzaamaan meer gaan lachen weer dan huilen dan komt het allemaal weer goed. Bij mij is het in ieder geval waar wa ze zeggen over de eerste drie maanden. Die leef in je in een roes en walhalla stemming. Daarna begint het echte leven zonder stinkstok en dat is weer ff wennen en zolang je je dat maar beseft is het ff doorbikkelen maar dat zal het allemaal waard zijn.
En nu lekker genieten van de vrije zondag, de zon begint zelfs te schijnen hier.
hoi Eetje, hoe herkenbaar
Geplaatst door Sannie op 18/12/2012 - 12:57
Lid sinds 27 aug 2012
hoi Eetje,
hoe herkenbaar wat je schrijft.....
ik ben mezelf ook kwijt, ik kan haar maar niet vinden
ik ontloop zelfs bepaalde mensen, maar goed ik hoop
ook dat dat goed gaat komen, maar ik herken mezelf
helemaal in jouw verhaal....
Pffffff.. Nog een paar dagen
Geplaatst door Eetje op 22/12/2012 - 18:31
Lid sinds 02 aug 2012
Pffffff.. Nog een paar dagen en dan is kerst weer voorbij.
Ga wel leuk naar de kerstmarkt, maar meer voor de braderie dan voor de kerst. Merk dat ik mezelf af en toe het liefst onder de dekens wil verstoppen. Ach was ik maar een bruine beer, dan kon ik deze donkere dagen rechtmatig overslaan door mijn winterslaap.
Het blijft een periode met ups- en downs en daar waar ik normaal gewoon een pakje sigaretten extra weg zou paffen en lekker veel chocola etc. zou eten, bikkel ik nu maar zonder iets door (ok, af en toe een drankje extra, maar alleen in het weekend) Daarbij zetten we ook meestal maar ons vrolijke gezicht op, want mensen schrikken zo als je zegt dat het ff lastig is en je wil ook niet de hele tijd zeuren.
Wat ik wel maf vind is dat heel veel mensen op dit moment tegen me zeggen dat ik er zo goed uit zie en dat ik straal. En dat allemaal terwijl ik me het grootste gedeelte zo helemaal niet voel. Kijken die mensen nou niet goed of...... Nee eetje, je moet zelf eens goed in de spiegel kijken en die schouderklopjes van het begin maar weer eens wat vaker uitdelen.
Nou zo gezegd zo gedaan de afgelopen week en raad eens, ja het klinkt stom om jezelf schouderklopjes te geven, maar het werkt wel. Voel me weer vaker een beetje blij en trots op mezelf. Dus we gaan er maar weer even mee door en vanaf nu gaan de dagen ook weer lengen dus ................
What the fuck... Ja dat kan
Geplaatst door Eetje op 23/12/2012 - 04:53
Lid sinds 02 aug 2012
What the fuck... Ja dat kan er ook nog wel bij......
Dacht een niieuwe cyclus bij de maya's, dat komt goed uit. 40 slechte jaren, nu 40 goede jaren. Geloof alleen dat het mij weer niet gegund is. Ieder huisje draagt zijn kruisje zeggen ze, vind inmiddels dat mijn kruisje niet evenredig verdeeld is met de rest.
Ben er wel een beetje klaar mee, sometimes life sucks (meer times dan some lijkt het inmiddels wel, grrrrrrr)
Het dagboekje is niet echt
Geplaatst door Eetje op 01/01/2013 - 15:45
Lid sinds 02 aug 2012
Het dagboekje is niet echt meer een dagboekje, maar ach......
IK HEB HET GEFLIKT! ROOKVRIJ AAN 2013 BEGONNEN.
Al was het moeilijk vannacht, veel emoties, veel drank en heeeeeel veeeeel rokers en dus rookwaar om me heen. Maar ook daar heb ik me weer doorheen gebuffeld dus die schouderklop heb ik wel weer verdiend. En hoe erg zit de gewoonte in een mens.... Stop ik tijdens het vuurwerk afsteken gewoon die aansteeklont in mijn mond alsof het een peuk was.
Ook dat laat me wel weer even beseffen "eens een roker, altijd een roker" dus altijd op blijven letten, een foutje is snel gemaakt.
De afgelopen maand was een lastige en daardoor wat extra naar feestjes toegeweest en wat extra drank tot me genomen. Vanaf morgen gaan we daar ook weer mee ophouden. Gewoon weer gezond eten, even geen alcohol meer en weer wat extra bewegen. Die paar kilo die eraan zijn gekomen moeten er echt weer af, en daarna nog wel een paar.
Als dat ook nog eens lukt kan ik helemaal trots op mezelf zijn, dan kan ik de hele wereld aan!
Kom maar op 2013......................................
succes
Geplaatst door yvon1956 op 01/01/2013 - 17:25
Lid sinds 01 jan 2013
succes
Beste Eetje, Wat fijn dat je
Geplaatst door mmichel op 02/01/2013 - 16:07
Lid sinds 02 jan 2013
Beste Eetje,
Wat fijn dat je je dagboek hier geplaatst hebt! Ook ik ben gestopt met Champix maar heb het zwaar. Ik ben pas gisteren gestopt. Jouw dagboek is echt herkenbaar en een steun voor mij. Ik hou me er aan vast dat het 2 weken erg zwaar zal zijn, maar dat het daarna steeds beter zal gaan. Ik weet uit eerder stoppogingen ook dat de 1e 2 weken het moeilijkst zijn. Als ik die overleef, dan ben ik er wat mij betreft doorheen. Ik hoop dat dat ook voor jou geldt. Dat iemand na 7 jaar nog zin heeft in een sigaret hoeft niet te zeggen dat wij dat na 7 jaar ook nog hebben.
Groetjes, Mariska
Zo het is alweer even
Geplaatst door Eetje op 08/01/2013 - 19:08
Lid sinds 02 aug 2012
Zo het is alweer even geleden.
Kan het beter een weekboek gaan noemen
Maar dat is een goed teken volgens mij. De behoefte aan een sigaret is nauwelijks meer aanwezig. Ik merk dat het met name nog moeilijk is als ik weer voor de eerste keer iets ga doen zonder een sigaret. Maar dat weet ik nu, dus even een paar minuten uitzitten en dan is het ook weer weg.
Vandaag echt een vreselijke dag op werk, zegt een collega "ga je toch ff een peukie roken" Ik stond echt een beetje verbaasd naar haar te staren met een blik van "Ben je niet helemaal goed bij je pannetje ofzo" Gaat ze vervolgens echt vreselijk lachen en zegt "zo, je gedachten ergens anders nu?" Ik vond hem wel grappig en het werkte ook nog, zo verbaasd over haar reactie dat het probleem even naar de achtergrond was.
Verder vreselijk hard aan het duimen. Mijn
is heel hard zijn best aan het doen om weer even deze kant op te komen en dan hopenlijk deze keer voor een hele week, dus nu maar hopen dat het in het werkschema past.
Kan het niet aanraden, zo'n relatie. Maar ach, het houd het ook spannend op de momenten dat je wel bij elkaar kunt zijn
Verder merk ik dat de donkere dagen van december weer voorbij zijn. Begin langzaam weer wat vrolijker te worden (of zou dat door het bericht van
komen 
) en wat minder emotioneel. Ben wel alweer niet lekker, echt alle virusjes en bacteriën vinden mij aardig deze winter. Ik denk toch dat ik maar weer eens een bloedonderzoek laat doen, misschien wel een tekort van het een of ander. Ben n.l.ook vaak moe terwijl ik veel slaap, leuk hoor stoppen met roken 
Uiteindelijk zal het allemaal wel weer beter worden, 2013 wordt mijn jaar!
Hé, zag ineens een boekie van
Geplaatst door Marion31 op 25/01/2013 - 14:53
Lid sinds 03 jan 2009
Hé, zag ineens een boekie van jou!
Nog ff en het wordt een maandboekje!!!
En terecht, je hebt nu wel wat beters te doen
Enjoy your weekend!!!
Hahaha Marion, ja het wordt
Geplaatst door Eetje op 25/01/2013 - 15:48
Lid sinds 02 aug 2012
Hahaha Marion, ja het wordt inderdaad minder met het dag/weekboekje.
Misschien inderdaad meer een maandboekje inmiddels. Ach we zien het wel, soms is het wel lekker om dngen even van je af te schrijven al wordt het allemaal minder en minder.
Straks maar op stap, in mijn eentje, [url=http://www.animaatjes.nl/smileys/][img]http://www.animaatjes.nl/smileys/smileys-en-emoticons/hartjes/animaatjes-hartjes-27849.gif[/img][/url] zit in Milaan. Wat ik echt het allerergste vind is dat ik hem al zo vreselijk mis, meteen het eerste uur dat ik hem niet zie. Hoe moet dat nou straks als hij weer echt weg is naar de andere kant van de wereld. Ik moet er niet aan denken maar het gaat echt gebeuren en tot die tijd moet hij heeeeeel veeeeeel werken en zijn ouders, zussen etc willen hem ook nog zien (en nee, dan ga ik niet mee)
Dat is echt wel een nadeel van deze relatie. Het is zo intens als we bij elkaar zijn, dat het missen daarna ook des te erger is. Ik heb echt elke keer wel een behoorlijk tijdje nodig om weer te wennen aan het alleen zijn en ik heb ook het idee dat dat alleen maar erger wordt (nu zelfs al na een uur, misschien ook omdat ik weet dat ik hem pas morgenavond weer ga zien en voelen)
Volgende week maar flink vol plannen zodat ik weinig tijd om na te denken heb en flink duimen dat februari doorgaat, dan is het niet zo lang.
Zo das toch weer een stukje schrijfwerk geworden :-)
(Geen onderwerp)
Geplaatst door Marion31 op 30/01/2013 - 11:06
Lid sinds 03 jan 2009
Dank je Marion, Het zal
Geplaatst door Eetje op 30/01/2013 - 21:38
Lid sinds 02 aug 2012
Dank je Marion,
Het zal allemaal wel weer normaal worden. Mijn neef is vanmiddag naar huis gekomen, hij wil alleen niemand zien en is boos op alles en iedereen. Lastig, zeker ook voor zijn vrouw.
Wat het voor ons lastig maakt is dat we een beetje in het ongewisse gelaten worden nu. Het enige dat we nu weten is dat het over twee dagen, twee weken, twee maanden over is. Aangezien we er verder niet naar toe kunnen is het dus maar afwachten.
Morgen maar wel even een paar uurtjes bij de baas kijken, die weet dat de huisarts heeft gezegd dat ik eigenlijk liever niet ga werken dus het heel rustig aan moet doen, maar van thuis zitten wordt ik ook leip. Dan ga je maar zitten malen en alles overdenken. Dus we zien het wel morgen, als ik merk dat het me teveel wordt mag ik ook gewoon weer gaan dus dat is wel een lekker gevoel.
Verder moet ik ook wel van mezelf, er komt in april een nieuwe functie vrij die ik graag wil hebben, dus ...... Beste beentje voor zetten de komende periode. Ach het weekje vakantie zal ook wel goed doen, veel afleiding. Nu alleen hopen dat mijn neef er niet vlak voor of tijdens tussen uit piept.
nou, ga zo maar weer eens naar mijn bed proberen een beetje goed te slapen zodat we morgen even een paar uurtjes kunnen werken
Och, Eetje, ja, hij zal zich
Geplaatst door Marion31 op 30/01/2013 - 21:46
Lid sinds 03 jan 2009
Och, Eetje, ja, hij zal zich zo machteloos voelen. En boos. Heel boos dat het hem overkomt.
En wat moeilijk voor jullie om hem zo te zien.... Ik leef met je mee meis.
Ik zou inderdaad gaan werken, maar wees heel alert op je grenzen. Als je die voor jezelf duidelijk hebt en je werk accepteert dat je naar huis gaat als jij denkt dat het nodig is, dan is dat echt het allerbeste. Wel fijn als je werkgever achter je staat. En je kan alvast vooruit kijken naar je vakantie. Dat scheelt een klein beetje.
Hou je haaks en doe rustig aan, Eetje.
Gr. Marion
Het is alweer even geleden
Geplaatst door Eetje op 12/05/2013 - 20:25
Lid sinds 02 aug 2012
Het is alweer even geleden dat ik hier was en er is een heleboel gebeurd.
Het rustige, relaxte en bekende is even ver te zoeken. Weer een paar goede levenslessen gehad waarmee ik weer verder moet.
Merk dat ik ook een heleboel zaken aan het overdenken ben en aan het bekijken ben of het nog wel past in mijn leven, raar.
Je stopt met roken, er gebeuren een aantal dingen waar je niets aan kunt veranderen (en dat is soms moeilijk want je wilt het zo graag wel kunnen veranderen)
Verplicht leren loslaten, gaat de ene keer beter dan de andere keer. En dan ga je vervolgens vanuit jezelf nog een stapje verder kijken.
Zou bij iedere stopper het eerste jaar zijn rollercoaster ride zijn? Ach, het hoort ook wel een beetje bij me, mij hele leven zit ik al in een roller coaster. De ene keer rustig omhoog en even zonder loopings, het volgende moment de ene looping na de andere.
[video:http://youtu.be/e93C4o9PX0s]
Reactie toevoegen