Hallo iedereen,

Vanavond om 9 uur heb ik de laatste sigaret gerookt. Samen met de internist de stopdatum bepaalt en afgelopen week 4 peukies per dag gerookt, en nu is het pakje Camel verleden tijd. Een dubbel gevoel. Eigenlijk hoort een sigaret bij je leven, en tegelijkertijd staat een peuk mijlenver van een "normaal" leven af. Ik loop al jaren met het idee, ben wel eens enkele weken gestopt, maar nu ga ik voor het echie. Ik weet dus wat voor rotgevoelens op mij af komen. Dat stemmetje in je hoofd, dat onrustige gedoe, maar tegelijkertijd weet ik heel goed, dat het uiteindelijk veel meer rust geeft. Niet meer s avonds laat op zoek naar een benzinepomp of gestres waar de aansteker is. Veel frisser, niet alleen voor jezelf maar ook naar de ander toe. Volgens mij ben ik gemotiveerd. Ik heb megaveel manderijnen in huis, en mocht ik het nu heel moeilijk krijgen, dan ga ik mandarijntjes snoepen ( hielp ook bij eerdere stoppoging )
Zal af en toe ook dit forum bezoeken, en mijn bijdragen ( vooral ik-verhalen ) gaan leveren. Hoop dat jullie beloven om met me mee te zuchten over dit moeilijke gedoetje, maar tegelijkertijd mij gaan wijzen op het mooie leven wat we dagelijks met steeds meer longinhoud mogen beleven.