Hoi medestoppers, ik ben nu 9,5 week onderweg en helaas ging het deze week mis. Dat stemmetje in mn hoofd heeft alles in twijfel gebracht. Ik word er af en toe echt niet goed van. Tot nu toe gaan al mijn stoppogingen tot aan de 6e week vrij makkelijk en daarna begint het. Alle dingen die dan tegen zitten, de kids die niet doen wat je wil, drukte met werk, het is niet of dat stemmetje dan steeds meer zegt: Zie je nou wel, ga maar weer roken dan kun je je even goed voelen en heb je even een momentje voor jezelf. Ik heb het weten te beperken tot op de ochtend er 1tje roken, maar die zit er nu al weer helemaal ingebakken dat je het gevoel hebt dat je weer helemaal opnieuw moet beginnen en dat is zo verrekte lastig. Elke keer denk is waar ben ik aan begonnen, iedere motivatie word tegengesproken in mn kop door dat stomme stemmetje. Misschien klinkt het allemaal wel zeikerig maar is dit herkenbaar voor sommigen.