Geplaatst door Sokkie28 op 17/10/2018 - 23:49

Lid sinds 23 aug 2014

6 jaar 5 maanden geleden gestopt met Cold Turkey.

Ik ben in augustus 2014 voor het eerst gestopt met roken. Dat ging me eigenlijk goed voor de wind, het verslag is hier op de site zelfs nog terug te lezen. Totdat ik bijna een half jaar gestopt was. Een prachtige vakantie Cuba diende zich aan. Eenmaal daar kreeg ik een onwaarschijnlijke zin om te roken, want hee, dat mag daar overal. En het is zo gezellig. En er was veel alcohol. Na een uur op een stoel met mijn handen onder mijn bovenbenen te hebben gezeten gaf ik toe. Eentje dan. Voor de gezelligheid. Mijn man rookte destijds Gauloises blauw. Heerlijk. Ik vroeg hem om een trekje en kreeg ‘m. Niet direct, maar het was hem duidelijk dat ik zover was dat ik desnoods zelf sigaretten zou gaan kopen.

De eerste trek deed me kokhalzen. Vervolgens werd het me licht in het hoofd. Ik wachtte tot beide gevoelens afnamen en nam dapper nog een trekje. Nu alleen licht in het hoofd. Toen we nog een biertje verder waren vroeg ik een hele sigaret.

Die vakantie nam ik me voor om alleen in die vakantie dan te roken. Dat ging prima! Na de vakantie rookte ik niet meer. Twee weken na de vakantie hadden we een feestje. Aaaach nou ja. Eentje dan. Of twee. Of tien. En ik rookte weer. Zeker minder dan voorheen en alleen in het weekend. En dat ging eigenlijk prima.

November 2017. Mijn man gaf aan te willen stoppen met roken. Ik was er niet aan toe. Want, hee, we rookten toch al veel minder dan voorheen. En, toch alleen in het weekend? OK, soms wel eens doordeweeks, maar verwaarloosbaar. Ik vertelde hem dat ik niet wilde stoppen. Ik vind mijn sigaretje in combinatie met een biertje te lekker. Hij begreep het en respecteerde het.

Ik hardloop best veel. Ooit zou ik een marathon willen rennen. In mijn hoofd zeurde een stemmetje. Dat stemmetje vertelde mij wat ik eigenlijk allang wist. Roken en hardlopen, dat is geen goede combinatie.

Eind november 2017, de 28e om precies te zijn, vertelde mijn man mij ’s ochtends aan het ontbijt dat hij zich had ingeschreven voor een cursus stoppen met roken. Kost 100 euro. ‘Wat? 100 euro!,’ riep de krent in mij, ‘weet je wat, we stoppen wel samen en dan zonder cursus!’ Binnen een half uur hadden we samen alle sigaretten, aanstekers en asbakken (op 1 na, voor de visite) in de container gegooid. Het roer ging om.

De eerste 4 weken waren best lastig. Wij zijn de eerste maand elke weekend naar de bioscoop geweest. Omdat je daar niet mag roken. In die vier weken zijn we vaker naar de bioscoop geweest dan in onze hele relatie van 12 jaar. Met resultaat; na vier weekenden was de stand 4 voor ons en 0 voor roken.

Ik heb ingesteld dat er elke week automatisch 20 euro van mijn betaalrekening naar mijn spaarrekening wordt overgeboekt. Omdat ik dat normaal aan sigaretten uitgaf. Van dat geld mag ik van mezelf gekke dingen doen. Eerst kocht ik bioscoopkaartjes, daarna kleding en schoenen. En laatst hebben we van dat geld concertkaarten gekocht voor een show van Armin van Buuren. Op Ibiza. ’s Avonds heengevlogen, ’s nachts Armin gezien, daarna even slapen op het strand en ’s ochtends weer terugvliegen. Gewoon omdat het kan en we het geld gespaard hebben. Omdat we niet meer roken. En er eigenlijk, na ruim 10 maanden, ook niet meer aan denken.

Met dit verhaal wil ik een positieve vibe afgeven. Ik hoop dat jullie ook een positief gevoel overhouden aan het stoppen met roken. Het is niet makkelijk en het is niet gezegd dat het in 1 keer lukt. Maar het is het waard.