Zo, om later in moeilijke tijden nog eens terug te lezen ter motivatie ga ik ook proberen een dagboek hier te maken.

Ooitkettingrookster dus. 42 jaar oud en ik rook 50 shaggies per dag op dit moment. Eerder al stoppogingen gedaan, de langste bijna een jaar, maar nooit blijvend stopper geweest.

De afgelopen week bij iedere sigaret bekeken welke nu de lekkerste was en waarom ik nu deze sigaret opstak. Geen een was lekker en het opsteken is vaak meer gewoonte dan dat ik echt een sigaret MOET.

Waarom rook ik eigenlijk? zonde van mijn gezondheid, zonde van mijn conditie, zonde van mijn geld, en zonde om afhankelijk te zijn van iets wat in alle opzichten zonde is!

In eerste instantie had ik een elektrische sigaret gekocht met een aantal smaken vulling erbij, allen zonder nicotine. Hier op het forum las ik dat deze eigenlijk geen aanrader is omdat je geen afscheid neemt van de gewoonte van het roken. Stom van mij natuurlijk dat ik me dat niet had bedacht, het ligt zo voor de hand dat zelfs ik dat had kunnen bedenken.

De elektrische sigaret verdween dus in de kast en we gaan voor een kouwe kalkoen mehode!

1 juni had ik geprikt als datum om te gaan stoppen, dit omdat ik dan een datum had om naartoe te leven.

Net een uur geleden rookte ik het laatste shaggie van de laatste gruis in mijn pakje. Een nieuw pakje kopen wil ik niet omdat ik dan straks een gedeelte moet weggooien, dat vind ik zonde.

Net een paar minuten geleden toch de elektrische sigaret uit de kast getrokken, tot 1 juni kan ik nu roken (dampen) zonder nicotine. en 1 juni gaan we definitief breken met het roken.

bleh blah die elektrische sigaret (met tabaksmaak) smaakt gruwelijk. Maar ik weiger gewoon pertinent een nieuw pakkie shag aan te schaffen. Als ik me die gruwelijke smaak iedere keer voor de geest ga halen als ik weer denk dat ik opnieuw moet beginnen met roken gaat het helemaal goed komen met stoppen.

Bemoeilijkende factor is dat mijn man rookt en niet voornemens is om te stoppen. Als mijn man dus thuis is is er altijd shag voor handen en das best wel iets waar ik tegenop zie eerlijk gezegd.

Binnen rookten wij zowieso al niet maar vooral het voor handen hebben van rookwaar zal een hele beproeving worden vrees ik.

Heb nu eerlijk gezegd het gevoel alsof er een blok beton op mijn maag ligt. Zijn het zenuwen? Zijn het ontwenningsverschijnselen, nu al?

Wordt vervolgd......