"maar als we onze instelling als collectief niet veranderen, en zo doorgaan met onze kinderen door een ander op te laten voeden omdat we zelf pegels moeten verdienen, want ja hallo, je denkt toch niet dat ik mijn leven op ga geven omdat ik een kind heb "?

 

Jack, misschien is deze discussie hier meer op zijn plek ?

Je opmerking over kinderen hebben vind ik wel wat kort door de bocht.

Ik trek deze mij daarom ook persoonlijk aan !

Wij hebben een verstandelijk gehandicapte zoon gekregen,en nog voor dat we

wisten dat hij wat had, was ik al gestopt met werken voor rust in ons gezin.

Het duurde ongeveer 4 jaar voordat het een naampje had, en tot de dag

van vandaag heeft niemand anders voor ons kind gezorgd dan wij !

De zeldzame keren dat opa en oma oppasten niet meegerekend.

Van niks of niemand hebben wij steun gehad.

En over het geld of hulp ga ik maar helemaal niet beginnen,net zo min als over de mallemolen die

onze gezondheidszorg is.

 

Dus ter info, ons leven is compleet opgegeven en staat volledig in het teken om

die kanjer van ons zo zelfstandig mogelijk te maken en alles eruit te halen wat erin zit.

En maar te hopen dat het genoeg zal zijn waardoor hij straks een zo waardig mogelijk leven

kan leven.

Met alle plannen van onze regering voor het onderwijs en de sociale werkplaatsen zie ik de toekomst

heel somber in.

En dat geldt natuurlijk niet alleen voor onze zoon.

 

Wie weet komt hier  in dit topic een lekkere discussie over alles en nog wat op gang.

 

Maak van je hart geen moordkuil en gooi het er maar uit !

 

Groetjes Roos.