Hallo Mede-stoppers/ ex rokers, Ik zal mij even voorstellen. Mijn naam is Sanne, 27jaar en al vanaf mijn 11de (!) een verstokte rookster. Ik heb meerdere pogingen gedaan te stoppen met roken maar nooit met het gewenste resultaat. Ook zo'n beetje alles al geprobeerd maar de voornaamste reden dat ik niet gestopt ben was het ontbreken aan doorzettingsvermogen. Reden dat ik wil stoppen is in de eerste plaats voor mijn gezondheid; Naast dat ik astmapatient ben (wat al genoeg ZOU MOETEN zijn), merk ik gewoon aan alles dat ik KLAAR ben roken. De stank, de vieze ''brok'' in mijn keel, het geld, het afhankelijke, het de deur nog uit moeten gaan omdat de peuken ''op'' zijn, mijn conditie die op mijn leeftijd veel beter zou moeten zijn, eigenlijk gewoon alles wil mij doen laten stoppen met deze verschrikkelijk slechte gewoonte. Laten stoppen.. Hmm; Ik ben eigenlijk al gestopt. Afgelopen Zaterdag om 14:00 heb ik me laten laseren. Om 12:00 die dag, mijn laatste sigaret gerookt (met tegenzin, want ik was kotsmisselijk). Verbazingwekkend want nadien heb ik GEEN trek meer gehad in de sigaret en de gedachten aan een sigaret waren letterlijk misselijkmakend. Wel heb ik nog last van de gewoontedrang, maar ik moet zeggen dat dit aardig goed te onderdrukken, Al ben ik op sommige momenten echt niet te genieten, maar die momenten nemen we voor lief, het is voor een goed doel. Mijn partner is ook op dezelfde dag gestopt, zonder hulpmiddelen. Hem is het helaas niet gelukt en vanmorgen is hij een pakje sigaretten gaan halen. Eigenlijk was ik hier best wel heel boos om, want ik moet ondanks de laserbehandeling toch mezelf steeds corrigeren en overtuigen dat ik een niet rookster ben en wanneer er dan sigaretten aanwezig zijn op mijn 3de stopdag, gaat het wel kietelen, ondanks dat ik weet dat ik er geen voldoening uithaal. Ik wil denk het zekere voor het onzekere nemen ofzo? Het feit dat we middenin een verbouwing zitten speelt denk ook wel een grote rol (stress). Maargoed, ik ben dus zo stom geweest om een sigaret te roken c5 We kregen te horen dat de bestelling van onze bank helemaal fout was gelopen en we op zoek moesten naar een nieuwe bank terwijl de nieuwe bank al bijna geleverd zou moeten worden. De ochtend was al 1 bonk stress en dit kon ik er even niet bij hebben en dus greep ik naar de sigaret, uit nijd (en uit nieuwsgierigheid). Beetje dom he? Met mijn partner afgesproken dat we dan nog 1 zouden roken en hij dan weer verder ging met stoppen want ook hij vond het niet eens lekker meer het roken. Nou: met tegenzin 1 aangestoken en na 3 trekjes weer uit het raam geschoten. Gadverdamme! dacht ik. O, o, o. Ik heb daar spijt van, maar weet nu ook dat ik het vies vind.. Ik hoop dat ik hier dat beetje extra steun kan vinden want ik weet dat ik er nog niet ben natuurlijk, het is immers pas dag 3 (of moet ik weer opnieuw gaan tellen nu:() Samen komen we er wel toch? Groetjes Sanne