Hoi hoi,

Ik ben amber, 32 jaar en ik rook al ruim 15 jaar. Ik durf mijzelf gerust een stevige roker te noemen. Het begon met 'erbij willen horen' in de pubertijd ..helaas ben ik er daarna nooit meer vanaf geraakt. Nu moet ik zeggen dat ik ook altijd gedacht heb dat ik het niet in mij had om te kunnen stoppen...dus waarom proberen?... nu ben ik toch op een punt in mijn leven gekomen dat ik er echt klaar voor ben! IK WIL STOPPEN. 3 januari ben ik gestopt... nou ja, ik durf eerlijk te zeggen dat ik mijn asbak nog uitgespit heb voor de laatste hijsjes... en sinds 2 dagen aan de pleisters... vanmorgen voor het eerst opgestaan zonder drang om te zoeken naar een sigaret..zou ik het dan toch echt kunnen? Ik geloof dat ik er nog lang niet ben en nog voor een hoop uitdagingen kom te staan. Ik vermijd koffie al omdat dat samen gaat met roken in mijn rituelen..en die moet ik doorbreken. Ik heb vooral moeite met opstaan... ik wil niet meer opstaan omdat ik dan geconfronteerd wordt met paniek en een ritueel die ik moet leren doorbreken. Ik vind het eng, moeilijk en ik vertrouw mezelf nog niet ... ik hoop dat het lukt!