DAG 1 (Nog niet gestopt....)

Een goede vriendin van me zei ooit; 'Je krijgt er eigenlijk allemaal cadeautjes voor terug'. Dus zo moet ik het maar zien heb ik besloten, want ik heb nl. een lijst met wensen, die alleen in vervulling kunnen gaan als ik stop met roken.

Op dit moment staat bovenaan; Minder pijn en lucht, in de zin van gewoon adem kunnen halen.

Huidige stand van zaken: piepende longen, benauwd gevoel, bijna pijnlijke druk op mn borst , hard (bijna pijnlijk) kloppend hart, nare hoest en pijn onder in mn rug (longen ga ik vanuit). Daarnaast constante ophoping van slijm in mijn (pijnlijk aanvoelende) keel. Vaak moet ik 's ochtends overgeven, van alle slijm die in de loop van de nacht via mijn slokdarm in mn maag terecht is gekomen?! Eerlijk is eerlijk; Ik ben nu ook ernstig verkouden, want mijn voorhoofd en neus zitten vol met snot, maar veel van de klachten mbt ademhaling heb ik ook als ik niet verkouden ben. 

Ik heb vandaag reeds twee sigaretten geprobeerd te roken, (en ik snak naar een derde) maar het lukt me niet om te inhaleren! NB! Niet genoeg kracht om door de filter heen te zuigen en als ik wat lucht binnen krijg ga ik ontzettend hoesten...Trots over het feit dat ik me heb aangemeld op deze site en hierover aan het schrijven ben, voel ik me zo gesterkt dat ik die derde nu toch opsteek (oftewel ik stel het stoppen nog even uit?!... had asbakken en sigaretten al 'verstopt' ....weer net zo makkelijk tevoorschijn gehaald dus...) maar ook bij deze blijkt dat ik niet kan inhaleren! Ik heb m na 4 'trekjes' weer uitgedrukt.

Al met al voel ik me nogal wanhopig. Ik wil zo niet doorgaan en kan zo niet langer een normaal leven leiden. Ik lijk al behoorlijk op zo'n mens waarvan ik altijd gedacht heb; 'als ik zover ben dan stop ik wel' Volgende stap lijkt me nl. iets van; ingeklapte long, COPD, vorm van kanker, toevoeging van zuurstof, kortom een nog veel genanter en pijnlijker geheel. Maar nu is dus wel dat moment aangebroken en ik raak er erg van in paniek. (voel alweer de behoefte om de vierde op te steken...wat zal ik met mezelf afspreken? dat ik alleen rook zolang ik hier nog zit te typen? of dat ik niet rook zolang ik hier nog zit te typen? ... ) 

Wat een vreselijke ellendige toestand is het toch? Hoe kan ik toch zo zwak zijn dat ik zelfs nu niet de kracht en de wil en de motivatie en het vertrouwen voel om echt te stoppen? Toen ik vannacht naar bed ging kon ik niet slapen omdat ik niet kon ademhalen!! Ik was bang dat ik een hartstilstand zou krijgen of zou stikken! Toen begon mn voornemen. (ook de vierde heb ik nu 'min of meer onopgerookt' uitgedrukt)

Overigens stel ik mij een een leven als een prinses voor, als ik gestopt zou zijn; schone huid, gezond blakende wangetjes, mooie witte frisse lach, heel veel conditie en energie, zelfverzekerde trotse uitstraling, geld voor mooie en leuke dingen, liefdevol naar mij opkijkende zoons (die me ineens wel de hele dag willen kussen en knuffelen ipv mij te ontwijken en van zich weg te duwen), een fris ruikend huis met wit plafond (o nee, dan moet mijn man ook nog stoppen natuurlijk...) en natuurlijk het vermogen tot proeven en ruiken!

Maar nu weer even serieus over de verlanglijst:

Op de tweede plaats zou het zo erg meegenomen zijn, als ik niet meer de hele tijd zou hoesten en kuchen, omdat ik bij elke hoest en kuch nl. zo erg in mijn broek plas.

Het kost me momenteel een half pak maandverband per dag en reken maar uit hoeveel toilet bezoek... Ik heb dus duidelijk last van stress-incontinentie en ben nog niet zover dat ik al met tena lady bij de kassa durf aan te komen. Heb al (ruim 2 jaar geleden inmiddels) van de bekken-fysiotherapeute geleerd dat ik mijn spieren van onderen moet trainen, zodat deze klachten verdwijnen, maar ook daartoe heb ik tot nu toe de energie nog niet opgebracht. Misschien kan ik een soort 2 vliegen in 1 klap combi maken; elke keer als ik een sigaret wil opsteken, ga ik heel fanatiek van onderen mn spieren bij elkaar zitten knijpen!...

(Overigens steek ik nu de inmiddels de vijfde van vandaag op, het inhaleren lukt alweer n beetje; Balen zeg, vond dat ala sigaren niet inhaleren-roken ook al een soort van noodplan zeg maar... zo peuk uitgedrukt.)

Tijdens het schrijven werk ik in mijn hoofd aan een plan voor de dag:

Straks eerst douchen, tanden poetsen, ontbijten. (Ben NB al ruim 2 uur op!, maar dat uitstellen van de normale start van de dag, als ik niet naar mn werk hoef, is bij mij heel normaal) Dan misschien geen koffie meer, maar beter thee of water?! Ik wil vandaag wel even naar mijn werk; ik kan er vanaf 8 uur terecht en heb in totaal maximaal 2 uurtjes werk schat ik in. Zal ik met mezelf afspreken dat ik zodra ik opsta en dit (voorlopig) afsluit, ik niet meer rook tot ik hier weer zit en verder schrijf?! In principe weet ik dat ik fysiek en mentaal in staat ben om zo'n 4 uur zonder sigaret te kunnen, dat gebeurt (door mijn werk) tenslotte een paar keer per week!

Ik kom zeker hier terug want ik wil nog veel meer kwijt over mijn verlanglijst. Rook nu op dit moment dus als het goed is, voor de komende paar uur, waarin ik dus constant bezig wil blijven! even de laatste! Uitgedrukt, beetje geinhaleert....voel me heel benauwd, misselijk en emotioneel. Angstig. Maar wil iets en moet iets doen met deze verslaving. het beheerst mijn hele leven op een vreselijke manier.... Tot later