hallo,

ik ben 39  jaar en moeder van twee prachtige dochters. Ik ben al heel vaak gestopt met roken maar elke keer weer gaan roken. Ik heb er een enorme hekel aan en vind het heerlijk, hoe ambivalent kun je zijn?

Nu ga ik voor de laatste keer stoppen met roken en ben bang en opgewonden. Gaat het deze keer echt lukken? Ben ik dalijk (en mijn dochters) trots als een pauw? Hoe ga ik de moeilijke situaties aanpakken en kan ik dan nog wel lol hebben in de kroeg of met mijn vriendinnen?

Nah ja, je snapt het wel. De gedachtenkronkels van een roker die denkt dat het leven compleet anders is als je niet meer rookt.

Vanavond nog effe paffen en morgen de eerste stap naar een rookvrij leven.

groetjes