Deel 1:

Beste mensen,

Omdat ik de fora hier eigenlijk een beetje onoverzichtelijk vind, start ik maar mijn eigen Champix draadje, omdat ik mijn ervaringen met jullie wil delen.

Ik ga bewust niet heel kort van stof zijn, omdat ik zelf in de moeilijke momenten juist heel veel behoefte had om op Internet te lezen over de ervaringen van anderen. Vaak zijn korte berichten handig, maar niet als je in een ontwenningsdip zit. Dan is ieder moment dat je die sigaret makkelijker achterwege laat mooi meegenomen. En lezen over hoe fijn het is om gestopt te zijn, is dan altijd een positief signaal. Hoeveel moeite anderen hebben met het stoppen biedt ook steun. Dan voel je je minder alleen.

Ik ga je -in meerdere dagen/afleveringen - vertellen over mijn stopervaringen met Champix.

Ik zal me eerst even voorstellen:

Mijn naam is Willem. Ik heb 50 jaar gerookt. De eerste 3 jaar stiekem, daarna eerst een paar pakjes Samson per week, maar al snel ging ik over op Zware Van Nelle. De laatste 10+ jaar rookte ik minimaal 35 - 50 shagjes per dag. Als ik opstond was het eerste wat ik deed een shagje opsteken. Binnen het eerste half uur had ik er al 3 op en voordat ik op mijn werk aan mijn ontbijt begon (rond 09.00 uur) al minstens 6. Ik ben dus echt verslaafd en om eerlijk te zijn, was ik nooit van plan om te stoppen. Kanker komt in de familie niet voor en ik heb altijd gedacht dat ik tot mijn dood zou door kunnen roken. Dat hebben mijn ouders ook gedaan. Mijn vader tot zijn 78e en mijn moeder tot haar 87e.

Helaas kreeg ik last van aderverkalking, volgens mij vooral door het roken, want ik ben heel lang behoorlijk sportief geweest. (Halve Marathon, kwart triatlon, maar wel de nodige jaren geleden) Door die aderverkalking kan ik geen 500 meter meer lopen en een kwartier fietsen ging ook al niet meer…

Tja, en dan sta je ineens voor een heel nare keuze: Doorleven op dezelfde manier met roken en te weinig bewegen, omdat bewegen niet prettig meer is. Daardoor steeds minder kunnen lopen en fietsen. Trappenlopen was al geen optie meer. Ja thuis die ene trap wel, maar op het werk twee trappen…. vergeet het maar zonder pauze.

OF stoppen met roken en kijken of je nog enige kwaliteit van leven kunt terugkrijgen. En op dit moment heb ik dus daarvoor gekozen. Ik wilde een serieuze poging ondernemen om te stoppen met roken en dat heb ik ook gedaan. Voordat ik contact opnam met mijn huisarts ben ik zelf al gaan nadenken over mijn rookgewoonten en gaan lezen over stopmethodes. Tot een maand voordat ik stopte met roken, rookte ik in mijn werkkamer op zolder. (Niet in de rest van het huis.) Ik zat iedere avond uren achter mijn PC (te schrijven) en stak de ene peuk na de andere op. Dat hielp me ook met denken en concentreren dacht ik …..en denk ik nog steeds… Maar als voorbereiding op mijn stop(poging) ben gestopt met het roken op mijn werkkamer. Ik moest de tuin in om te roken. Dat was vervelend uiteraard, maar mijn werkkamer rook wel frisser en ik rookte alvast wat minder dan gebruikelijk.

Deel 2:

Ik heb het nog steeds over een stoppoging, omdat ik nog steeds zin heb in een sigaret/shagje. Ik rook nu sinds 6 juni 2016 niet meer (dank zij Champix….. wat een giftige zooi is dat….. maar ik vrees dat ik het zonder die troep niet zo lang had volgehouden….. later meer hierover.) Maar ik ben inmiddels bijna 10 weken rookvrij en ik krijg er steeds meer vertrouwen dat de poging succesvol zal zijn en dat ik echt definitief ben gestopt. En eigenlijk in de eerste poging. (Er waren in de 80-er jaren wel een paar eerdere pogingen, maar in de derde nacht ging het iedere keer mis en daarom had ik de moed maar opgegeven.)

Half mei 2016 ben ik naar de praktijkondersteuner van mijn huisarts gegaan. We werden het al vrij snel eens dat Champix in mijn geval waarschijnlijk wel het best zou zijn, met de grootste kans op succes. Ze wilde wel mijn stoppen met roken coach zijn en regelmatig contact houden. Daar moest ik eerst wat om lachen, maar ik stemde wel toe. En nu ik die pillen 11 weken slik, begrijp ik het nut van een coach beter. Wat een bijwerkingen heeft dat middel!

Het duurde even voor ik de startverpakking Champix in huis had, maar op zaterdag 28 mei ben ik begonnen met het eerste pilletje van 0,5 mg. Dat 3 dagen gedaan en daarna 4 dagen 2x per dag 0,5 mg. Na die eerste week ga je over op 2x 1mg. per dag. In de bijsluiter staat dat je de eerste week gewoon moet blijven roken en liefst ergens in de tweede week een stopdatum moet kiezen. Ik had besloten om op 6-6-16 te stoppen; een makkelijke datum om te onthouden. De laatste peuk heb ik om 02.00 uur in de nacht van 5 op 6 juni uitgedrukt, de rest van het pakje shag in de vensterbank in de keuken gelegd, een Cognac genomen en naar bed gegaan. Dan is er natuurlijk nog niets aan de hand, want het was een avond als alle andere de afgelopen halve eeuw….

Ik had overigens niemand anders dan mijn praktijkondersteuner verteld dat ik zou stoppen. Dat halve pakje shag in de vensterbank van de keuken was ook een bewuste actie. Als je echt wilt stoppen, moet je die verleiding kunnen weerstaan. Voor mij persoonlijk een extra uitdaging.

Maandag 6 juni had ik een vrije dag genomen, zodat ik in alle rust mijn eerste rookvrije dag zou beleven. De motivatie om te stoppen is groot, dus die eerste dag was wel om door te komen. Wat meer achter de TV gezeten dan normaal. Maandagavond had ik een afspraak, dus dat bood afleiding.

De nacht van maandag op dinsdag heel onrustig en hooguit een uur geslapen.

Dinsdag de eerste dag naar het werk. Wel de rokende collega’s die buiten staan die dag maar even gemeden. (Later in de week ben ik ze bewust wel weer gaan opzoeken, want daar zal ik toch mee moeten leren omgaan.)

De nacht van dinsdag op woensdag: Draaien in het bed, niet slapen, ik word gek van mezelf, maar alles voor een hoger doel. Volhouden!

Woensdag, de derde en spannende dag…. Door de motivatie gaat het wel. En die Champix lijkt echt te werken. Ik heb nog steeds zin in een shaggie, maar de behoefte is minder ernstig dan zonder dat pilletje, dus ik houd het vol.

De nacht van woensdag op donderdag is weer een hel! Niet slapen, de hele nacht draaien in je bed. Na drie nachten bijna zonder slaap denk je dat je gek wordt. Ik heb de huisarts gebeld. Ik wilde een slaappil o.i.d. Maar dan krijg je zo’n dombo aan de telefoon die natuurlijk haar opdracht uitvoert om mensen af te wimpelen. Ik had door moeten vragen en me niet moeten laten wegsturen, maar ik was al heel snel mijn geduld kwijt en ik dacht; “ik los het zelf wel op”.  Dus, bij de G&G een nieuwe fles VSOP Cognac gekocht en die heb ik die nacht voor meer dan de helft opgezopen.

 

Deel 3

Door de alcohol die nacht eindelijk weer een aantal uur achter elkaar geslapen, maar niet zonder een paar keer wakker worden. Donderdagochtend kon ik gelukkig een beetje uitslapen. Ik had ook wat extra alcohol ingeslagen; stoppen met roken heeft alle prioriteit. Dan maar een tijdje wat te veel drinken. (Inmiddels drink ik weer “gewoon” een paar glazen wijn per dag.)

De ontwenningsverschijnselen beginnen vanaf dag 2 wel op te spelen. Ik ben onrustig, kan me heel slecht concentreren, slaap heel onrustig, vind zelfs dingen die ik normaal leuk vind om te doen niet leuk meer en dan natuurlijk die dromen die Champix veroorzaakt. Op een gegeven moment is het moeilijk om te bepalen wat  nu de oorzaak is van wat. Onrustig zijn, slecht slapen en slechte concentratie e.d. kunnen de normale afkickverschijnselen zijn. De dromen horen echt wel bij Champix. De dromen zijn heel levensecht en je onthoudt ze ook beter. In mijn geval waren de meeste dromen niet heel erg vervelend en soms zelfs prettig. Af en toe ook een nachtmerrie, maar in de meeste gevallen heb ik de dromen niet als vervelend ervaren.

Waar ik erg van baal is dat ik nergens fut voor heb. In de eerste drie weken na het stoppen lig ik liefst zo veel mogelijk op de bank in de hoop dat ik in slaap val; dan heb je tenminste geen last van de afkickverschijnselen. Ik heb alle afleveringen van Morse en veel andere detectives bekeken. Van het voetbal (interesseert me normaal geen bal) heb ik niet zo veel gemist. Normaal zit ik per week maar een paar uur achter de TV. Nu lag ik liefst zo veel mogelijk (apathisch) op de bank.

Week 2 heb ik als een hel ervaren, de ontwenningsverschijnselen, maar vooral ook na een uur slapen weer wakker worden, onrustig meteen overeind springen, niet meer kunnen slapen, dan maar eruit en wat eten en achter de TV, een borrel en na een uur (of 2) weer in bed stappen . In week 3 dacht ik dat ik gek werd. Ondanks de alcohol en best wel hard werken overdag, heb ik nu 16 dagen niet een hele nacht meer dan 3 uur achter elkaar geslapen en totaal per nacht niet meer dan 4 – 4,5 uur.

Op de donderdag in week 3 kreeg ik weer hoop. Voor het eerst sinds 2½ week ben ik (woensdagavond) naar bed gegaan en niet na een uur weer wakker geworden, maar pas na 5 uur. Dat was een hele opluchting! Vijf hele uren achter elkaar geslapen! Wow! Zou het ergste nu echt voorbij zijn? Ook de nacht erna sliep ik 5 uur achter elkaar. Geweldig! Helaas kwam er daarna weer een terugval (Wat de nachten betreft.)

Ik ben er nu echt wel achter: Stoppen met roken is geen sinecure. Het is een rollercoaster/achtbaan met heel veel heftige momenten op heel veel vlakken.

Deel 4

Helaas kwam er wat het slapen betreft een terugval en bleven de nachten waarop ik doorsliep tot de uitzonderingen behoren.

Maar eind week 3 toch ook wat positieve dingen. Ik merkte dat ik beter ging ruiken. Als ik buiten diep inademde, leek het of het dieper kwam dan voorheen. Mijn tanden blijven witter en als ik in mijn handen wrijf, dan voelt het anders; soepeler. Ook mijn omgeving meldt dat ik er gezonder/frisser uit zie. En mijn bruine vingers zijn ook verleden tijd :-). Overigens; eind week 1 was ik al helemaal verlost van het hoesten. Dat deed ik de hele nacht (en dag) en nu gewoon helemaal niet meer! Voelde goed :-).

Het onderstaande geldt voor week 4 t/m 6 na het stoppen met roken.

De trek in een sigaret/shaggie is er nog steeds en behoorlijk heftig. Ik merk(of heb het idee) dat die behoefte vrij snel makkelijker te verdragen is, nadat ik weer een Champix heb geslikt.

Vooral laat op de avond, zo’n 5 uur na de laatste Champix (en voordat ik een druppel alcohol heb gedronken), word ik erg onrustig en moet ik iets bedenken, omdat ik toch niet kan slapen. Ik zit veel op internet om te kijken of ik kan vinden hoe lang ik hier last van zal blijven houden, maar een echt antwoord vind ik niet. Als ik in bed kruip en het lukt me om in slaap te vallen, dan schrik ik na 30 – 60 min. weer wakker. De slaap vatten lukt dan niet meer en ik ga dan maar weer een detective bekijken.

Vanaf stopweek 4 of 5 ging het bewegen makkelijker. Ik kan weer probleemloos een uur fietsen en ik haal zelfs weer mensen in. Het is dus niet allemaal kommer en kwel.

Tot en met stopweek 6 slikte ik volgens voorschrift 2x 1mg Champix per dag. Nu niet meer, maar daarover meer in deel 5.

Deel 5

De ervaringen/gevoelens/emoties/ideeën gaan heel erg op en neer. In stopweek 5 begon ik me zorgen te maken dat ik aan 12 weken Champix tabletten geen genoeg zou hebben. Omdat het moment dat de pillen bijna op zouden zijn, samen zou vallen met de vakantie van de huisarts, heb ik daar alvast vragen over gesteld. (Maar vooruitlopend op het eind van deze uitgebreide forumpost; ik houd zelfs Champix over.)

In stopweek 6 begon ik toch wel wat wanhopig te worden vanwege de gebroken nachten. Ik begon in  bed en eindigde op de bank en/of  ging daarna weer naar bed. Slaapwandelde ook en ging in de nacht eten. Gedeeltelijk ook onbewust, want als ik in de ochtend beneden kwam, dan zag ik dat ik de koelkast o.i.d. geplunderd had en pas op dat moment herinnerde ik me dat. Heel bizar!

Tegen het eind van stopweek 6 was me ook opgevallen dat de behoefte aan een shaggie steeds makkelijker te onderdrukken was.

Of het zo is wist(weet) ik niet helemaal zeker, maar ik begon Champix wel in verband te brengen met mijn bizarre nachten.

Op de maandag in stopweek 7 besloot ik de Champix te halveren; dus 1x 1mg. in plaats van 2x 1mg. Stopweek 7, 8 en 9 en 3 dagen in stopweek 10 heb ik 1 mg. geslikt rond de middag.  Ik kon goed leven met de trek in een sigaret/shaggie, alhoewel het nog niet helemaal voorbij is. Er zijn nog steeds moeilijke momenten.

Mijn nachten werden na deze aanpassing in de dosering rustiger; langer doorslapen, minder slaapwandelen en onbewuste koelkastplunderingen, maar het was nog niet helemaal voorbij. En het bizarre is, dat het in eerste instantie wel minder werd, maar later weer ernstiger leek te worden, ondanks een halvering van de voorgeschreven dosering.

Deel 6

Aan het begin van stopweek 10 begon ik echter ook wat depressieve gevoelens te krijgen. Eigenlijk best wel beangstigend. Op de Champix en het niet meer roken na, leef ik zoals ik al jaren leef, dus die depressieve gevoelens kan ik alleen maar verbinden met Champix. Vanaf de dinsdag in week 10 heb ik de 1mg. pilletjes met een tangetje doorgeknipt en ben per dag een ½mg. gaan slikken. De behoefte aan een shaggie is niet toegenomen, maar de depressieve gevoelens zijn wel afgenomen.  

In stopweek 11 leef ik nog steeds met 0,5 mg Champix per dag. Ik ben de depressiviteit wel kwijt, maar ben nog steeds lusteloos en eigenlijk bijna de hele dag moe. Ik heb ook de indruk dat ik vaker trek krijg in een sigaret. Je zou toch denken dat na meer dan 10 weken niet roken dat gevoel meer naar de achtergrond zou moeten zijn. Als je begint met Champix krijg je een kuur voor 12 weken. Vrijdag 19 augustus zijn die 12 weken voorbij en dan zou ik normaal gesproken zonder pillen zitten en zonder de hulp van Champix van het roken verlost moeten zijn.

Aangezien ik minder ben gaan slikken dan de voorgeschreven hoeveelheid, heb ik nog wat pillen over. Ik denk dat ik een deel daarvan ga gebruiken om langzaam verder af te bouwen. Eerst 0.5 mg. om de dag en later nog minder frequent. Ik heb geen idee of dit een wijs besluit is, dus als iemand ervaring heeft, hoor ik dat graag.

Op korte termijn zal ik waarschijnlijk niet met een deel 7 komen. Als het goed is, is het ergste nu wel voorbij en ben (en hopelijk blijf) ik rookvrij. Af en toe denk ik wel eens: “zal ik er gewoon ééntje nemen en daarna weer meteen stoppen.” Ik heb - God zij dank – die verleiding nog steeds kunnen weerstaan. Alleen al omdat ik er niet aan moet denken die afgelopen 12 weken nog eens over te moeten doen. Wat een k*t weken waren dat.

In deel 2 schreef ik “Ik rook nu sinds 6 juni 2016 niet meer (dank zij Champix….. wat een giftige zooi is dat….. maar ik vrees dat ik het zonder die troep niet zo lang had volgehouden…..later meer hierover.)” Dat “later meer” moment is nu aangebroken.

Wat ik nu ga schrijven is zoals ik het heb beleefd. Geen wetenschappelijke onderbouwing. Anderen ervaren het mogelijk allemaal heel anders en dan hoop ik dat het minder naar is. Bij eerdere medicatie die ik heb geslikt had ik overigens eigenlijk nooit last van bijwerkingen. Ik ben bepaald niet een hypochonder. In het begin had ik totaal geen “last”van de Champix. Nee; juist gemak, want het hielp me absoluut door die verschrikkelijke eerste drie tot vier  weken heen waarin de ontwenningsverschijnselen het ergst zijn. Maar terugkijkend heb ik nu de indruk dat Champix na die eerste vier weken, steeds meer negatieve invloed kreeg over hoe ik me voelde. Ik begon de verhalen over depressiviteit en zelfs zelfmoordgedachten steeds beter te begrijpen. Om die reden ben ik Champix af gaan bouwen. En eigenlijk ook, toen ik me weer wat kon concentreren, met deze lange post begonnen.

Om eerlijk te zijn als waarschuwing voor Champix gebruikers. Het is een machtig mooi middel om de eerste maand door te komen, maar wees er daarna voorzichtig mee! Ik denk dat ik er goed aan heb gedaan om af te gaan bouwen, maar of dat ook echt zo is, weet ik natuurlijk niet. Ik heb geen tweede ik die zich braaf aan de voorgeschreven dosering heeft gehouden.

En ieder reageert kennelijk anders op Champix. Ik heb een collega die de kuur heeft gevolgd en op de dromen na nergens last van heeft gehad. Maar denk er aan; de huisarts wil niet voor niets dat je een coach hebt; Champix is een raar middel, met mogelijk ernstige bijwerkingen. (En persoonlijk vond ik het eng dat ik de eerste 4 weken er heel gelukkig mee was, maar daarna langzaamaan steeds minder happy.)

Maar goed; ik stop bijna geheel met Champix en rook niet.

Wel leuk trouwens: Als iemand je vraagt of je rookt en je kunt zeggen: “Nee, ik rook niet.” Moet je natuurlijk niet gaan zeggen “Ik rook niet meer.”  “Ik rook niet” klinkt veel beter! :-)

Op dit moment beschouw ik dit als het laatste deel van deze post. Misschien kom ik (veel) later nog een keer met een aanvulling, omdat ik er dan anders tegenaan kijk, of om te vertellen hoe het me is vergaan.

Ik blijf natuurlijk wel meelezen en reageren als er opmerkingen zijn op mijn post.

Hartelijke groeten allemaal en heel veel succes met het stoppen!

Willem.

Deel 7

Even een korte update.

Ik ben nu 8 dagen geleden helemaal gestopt met Champix. En ik rook nog steeds niet. Maar “Niet Roken” is nog steeds niet gewoon en ik heb nog steeds iedere dag regelmatig erg veel zin in een sigaret. Maar oké; het is te onderdrukken.

De depressieve gevoelens die ik had worden steeds minder, maar ik ben nog steeds niet mijn vrolijke zelf…

Het bizarre is ook dat met Champix ik heel onrustige nachten had, maar de afgelopen week eigenlijk onbeperkt kan slapen. Normaal heb ik aan max. 6 uur per etmaal ruim voldoende, nu zou ik probleemloos 16 uur per etmaal kunnen slapen…

Bij bloedonderzoek bleken alle waarden normaal. Dus ja, wat moet je er dan van denken? Ik heb mijn hele vakantie aan het stoppen met roken opgeofferd. Maandag weer hard aan het werk. We gaan het zien.

Volhouden en maar hopen dat de behoefte langzaam maar zeker verder afneemt. En beslist niet aan de verleiding toegeven!

 

Deel 8,

Weer even een korte update.

Het stoppen met Champix heeft me wel goed gedaan. Achteraf denk ik dat ik eerder had moeten gaan afbouwen.

Ik ben inmiddels weer (meer dan) full time aan het werk. In deel 7 schreef ik nog dat ik na het stoppen met Champix bijna onbeperkt kon slapen. Dat is misschien nog steeds zo, maar 10+ uur werken per dag lukt ook, alhoewel ik dan wel meer uitgeput ben dan toen ik nog rookte. Ik ga doordeweeks circa 2 uur vroeger naar bed dan toen ik nog rookte.

Lees mijn bericht vanaf deel 1! Door verschillende oorzaken ben ik de afgelopen 3 maanden 5 kg. aangekomen. (Eerst meer alcohol, daarna eetbuien in de nacht e.d.)

Ik ben ook (op twee avonden per week na) gestopt met wijn drinken (terwijl ik dat voorheen vrijwel dagelijks deed.) Als je kunt stoppen met roken is het stoppen met alcohol echt een fluitje van een cent ;-). Dat wist ik eigenlijk ook wel, maar een paar glaasjes wijn smaakt natuurlijk wel heel goed. Maar goed, omdat ik die 5 kg. gewichtstoename weer kwijt wil raken ben ik vrijwel gestopt met wijn en beweeg ik aanzienlijk meer. (Hangt af van de drukte op mijn werk en mijn vermoeidheid.)

Maar……en daar ben ik best trots op! 4 dagen geleden, op 6 september, was ik 3 maanden rookvrij! Mijn twee studerende dochters (begin 20) gaven mij een super fles wijn van 50+ euro cadeau :-) Die moet nog een paar jaar liggen, maar dan ga ik er met hen van genieten.

Als ik weer iets te melden heb kom ik hier weer terug. Eerst maar even kijken of ik wat af kan vallen…

Groet,

Willem.