Geplaatst door Lisaken op 25/10/2016 - 16:28
Lid sinds 25 okt 2016
Hallo,
Mijn naam is Lisa, ben 22 jaar en had mijn eerste sigaret toen ik 11 jaar oud was. Het begon allemaal toen mijn stiefzus - die ouder was- me vroeg of ik ook een trek van een sigaret wou. Dat was "cool" en op die leeftijd had ik er alles voor over om cool te zijn. In die tijd kon je nog gewoon een krantenwinkel binnen stappen en vragen om een pakje sigaretten. Die stoere periode is geëindigd toen ik op een dag een sigaret rookte aan het station, een bende jongens begon met mij te lachen en noemde me te jong om te roken. Ik werd rood van schaamte, dumpte mijn pak sigaretten op de bus en kwam huilend thuis toe, opbiechtend aan mijn moeder wat ik had gedaan.
Toen ik 16 was, werd de verleiding om weer te beginnen roken groot en hier zit ik nu. Ik ben 22 en rook vast sinds mijn 16e. De sigaret is een deel van mijn leven geworden. Even wachten op de bus? Geen probleem, ik rook wel even. Een wandeling doen? Geen probleem, ik heb mijn sigaretten bij. Een avondje uit? Wel ja, alcohol smaakt toch beter met een sigaret in de hand?
Ik heb altijd geweten dat ik nooit voor de rest van mijn leven zou roken. Ik heb namelijk een kinderwens, een hele grote. Niet dat ik nu aan kinderen wil beginnen, maar het zit wel in mijn achterhoofd. En tot nu toe kon ik mezelf sussen met "ik stop wel als ik kinderen wil". Sinds kort heb ik een relatie, met een geneeskundestudent, en die is niet zo verzot op mijn sigarettengeur, en smaak. Telkens we op stap gaan en ik verlaat de groep om naar buiten te gaan -binnen roken mag nu eenmaal niet- zie ik zijn teleurgestelde blik. In het begin hield hij me nog plagend tegen, maar ik merk dat hij moeitte heeft met mijn rookgedrag.
Na een gesprek met hem en weer dezelfde vraag "wanneer stop je met roken?" begon ik verschillende sites op te zoeken met tips om te stoppen. Na een halfuurtje surfen, was ik zo gefrustreerd dat ik gewoon twee sigaretten na elkaar op stak. Het is niet dat ik niet wil stoppen met roken, het is de angst voor de afkickverschijnselen. Mijn vorige poging duurde niet zo lang en na een halve dag was ik ontzettend prikkelbaar. Ik was aan het zweten als een rund tot het moment dat mijn moeder -een vrouw die absoluut tegen roken is- naar me schreeuwde dat ik een sigaret moest opsteken.
Ik weet het gewoon niet meer. Hoe raak ik ooit van die godverdomse sigaretten af?
Hey Lisa,
Geplaatst door ally op 25/10/2016 - 16:43
Lid sinds 05 jan 2016
Hey Lisa,
Veel respect voor jou dat je er nu al vanaf probeert te geraken, de meesten zitten zo in de verslaving vast dat lichamelijke ongemakken hun dwingen te stoppen.
En prijs jezelf gelukkig met je vriend! Dit zal je zeker helpen er van te blijven eens je gestopt bent, dus houd die maar :) of toch zeker tot je nooit meer naar een sigaret taalt
Ik raad je aan een aantal boeken te lezen over stoppen met roken en dan te stoppen met ofwel nicotinevervangers of cold turkey. Champix of nortrilen zijn ook goede hulpmiddelen voor mensen die bang zijn van de ontwenningsverschijnselen. Deze duren echter echt niet lang en de vrijheid en trots die je terugkrijgt zijn dit meer dan waard
Hier op de site vind je veel tips, sluit je aan bij een maandclub en lees daar een beetje mee , en haal je wat boeken in huis
de opluchting van jan geurts
rookvrij van Kristina ...
Nederland stopt met roken
en nog vele meer, je staat niet alleen, heel veel mensen weten wat je doormaakt want bijna alle rokers willen terug niet rokers zijn, de sigaret heeft je echt niets te bieden! Die illusie raak je sneller kwijt hoe minder lang je gerookt hebt dus goed voor jou dat je dat nu al doet!
veel succes!
Ik ondersteun alle wijze
Geplaatst door For ever op 25/10/2016 - 22:20
Lid sinds 25 sep 2016
Ik ondersteun alle wijze woorden van Ally. Wees blij dat je vriend zo'n hekel aan het roken heeft en STOP met die vieze gewoonte. Waarom zou je nu niet al kunnen stoppen en wel als je aan een kinderwens toe bent? Ik zie er echt geen verschil in.
Van uitstel komt afstel, Lisa en voor je het weet loop je straks weer met een andere "smoes" en loop je al rokend achter de kinderwagen. Hak de knoop door, nu ben je nog jong en ik weet zeker dat je vriend je zal steunen.
Je schrijft dat je bang bent voor afkickverschijnselen, het verbaast me dat je dan kennelijk niet bang bent voor een aan roken gerelateerde ziekte.
Wees stoer anno 2016, en niemand kan op voorhand zeggen van welke afkickverschijnselen jij last gaat krijgen. Het is voor iedereen anders, je moet even door de zure appel heen bijten, bij de een is dat een kwestie van een paar dagen en voor een ander duurt het wat langer, maar zeker niet zo lang als een aan roken gerelateerde ziekte.
Je bent niet zielig als je stopt met roken, je bent pas zielig als je vriend een eind maakt aan jullie relatie door je gerook.
Ik wens je succes en hou ons op de hoogte.
Hallo Lisa;
Geplaatst door August1960 op 25/10/2016 - 23:19
Lid sinds 01 dec 2014
Hallo Lisa;
De meeste kans van slagen heb je als je zelf wilt stoppen, voor jezelf........stoppen omdat een ander dat van jou wilt zal een zware dobber worden als je er voor jezelf nog niet uit bent.
Dat jouw vriend graag wilt dat jij stopt kan je extra stimuleren en motiveren en geeft alleen maar aan dat hij van jou houd!!
Succes
Kan weinig meer aan toevoegen
Geplaatst door Rapunzel op 28/10/2016 - 00:00
Lid sinds 02 mei 2015
Kan weinig meer aan toevoegen aan wat mijn voorgangers schreven! Misschien nog dat het fijn voor je is dat je zo jong al inziet dat je moet stoppen, zodat de kans op blijvende schade aan je lijf nog vrij klein is. Roken is puur vergif voor lichaam en geest, probeer te volledig te richten op alle positieve veranderingen als je stopt!
Reactie toevoegen