Maar even wat bij kliederen wat in de lappenmand gezeten en niet meer hier geweest dus.
Gelukkig gaat het gewoon best wel weer goed hoor, al heeft de spanning die is opgehoopt dan weer wel zijn uitwerking in de vorm van migraine maar ach dat gaat ook weer over.
Ja ik moet blijven gaan want anders durf je niet meer en gelukkig dat weet ik, dus zucht en gaan. Fijn dat jullie zo positief reageren. Dank. Ik was gelukkig niet al teveel afgevallen dus dat viel dan mee. Er zijn jaren geweest dat het me weer maanden kostte om weer terug op oude gewicht te komen. Dus BMI is weer goed zeg maar.
Tis alweer een paar dagen bar slecht weer, doet niemand echt goed zo. Het enige wat ik dan wel leuk vind lekker kaarsje aan gordijntjes dicht op de bank met een kop thee en een kleedje om je heen.
Ben vorige week maar weer eens begonnen met breien voor de komende kleinkinderen, schoondochter in Engeland helemaal blij dat ik iets ging breien haha en dat anno 2013, maar wat ik ga maken is wel heel lief hoor klein wit pluizig poezelig piepklein vestje met mutsje eraan vast dus voor als ze nog heel klein zijn. Trouwens anno 2013 heb ik via whatsapp het hartje van de baby in Engeland al kunnen horen niet te geloven dat dat kan.
Onlangs had ik een gesprek met een nieuwe collega en vertelde hem van de problemen die ik heb met eten, vroeger had ik dat niet gedurfd om dat te vertellen, het is nog niet makkelijk maar ik denk wat makkelijker that's me. Jaren jaren wist niemand iets ik schaamde me zo maar goed verleden tijd gelukkig meestal. Maar goed ik vertelde en hij vroeg me wat voor therapie ik al eens had gedaan, en wat ik dacht van hypnose. Ik zei dat ik geen therapie meer wil, tis goed zo. En toch pfff ik blijf eraan denken. Ik geloof nl. niet dat mijn probleem ooit over zal gaan.
11 jaar 8 maanden geleden gestopt met Cold Turkey.
Hey Inge,
Leuk je weer een keer te lezen. Wat fantastisch! Het hartje via de whatsapp. Geweldig toch dat dat kan!
Oh meis, je hebt het moeilijk lees ik. Knap dat je het verteld hebt aan die collega. Echt, heel dapper.
Die hypnose.... waarom zou je niet een gokje wagen? Wie weet joh?
Ik ben vandaag toevallig ook verder gaan zoeken. Ik red het niet zo. Heb de zorgverzekering gebeld hoe het zit met bepaalde vergoedingen. Ik kan beter wachten tot 2014, dat is in ieder geval wel duidelijk. Geeft niet, die paar maanden kunnen er nog wel bij. Trouwens, voordat je terecht kan, weet helemaal niet hoe dat gaat. Heb geluk, er zit een gespecialiseerde therapeute hier 20 minuten vandaan. Moet nog contact opnemen. Vind het ook doodeng, maar ik red het anders ook niet.
Ik zou het idee van je collega niet meteen van de baan schuiven, Inge. Het hoeft niet morgen! Denk er rustig over na. Misschien als je wat went aan het idee.....
Ook nog even gauw een berichtje van mij op de valreep (ga zo weg naar de kust). Lastige problematiek hoor, wel fijn dat jij en Marion elkaar daarin kunnen steunen en begrijpen. Want voor buitenstaanders (zoals ik) is het toch lastig te begrijpen.
Wel weet ik dat het niet zomaar een klein probleempje is, en ben het met Marion eens, alle hulp die je kunt krijgen gewoon nemen. En wat dat dan precies is moeten jullie natuurlijk zelf bepalen, bij de 1 zal het 1 beter werken bij de ander iets anders.
11 jaar 8 maanden geleden gestopt met Cold Turkey.
Het weekend is eigenlijk al begonnen, maar kom je toch nog even een fijn weekend toewensen.
Hoe gaat het verder met je? Nog nagedacht over de hypnose? Het heeft geen haast he, vergeet dat niet. Het is gewoon een deur die eventueel open kan, maar ook heel gemakkelijk dicht kan blijven. Het moet goed voelen voor jou.
Moeilijk hoor meis, ik weet het..... Leef met je mee!
Dank voor de lieve berichtjes Woozie Marion Christine, die hypnose op het moment sta ik er niet voor open. Ik zit even in een neerwaartse spiraal en ga gewoon niet lekker. Ik heb deze week al een keer of vijf vreselijk verrvelende nare paniek- angstaanvallen gehad. Heeft meteen weerslag ook bij mij op mijn eten en verd%%&*()mme ik ben meteen 1 kilo kwijt in één week, ik baal daarzo vreselijk van. Maar ook ben ik zo verdrietig en zo moe soms van alles, het vechten het aanvaarden het niet meer weten wat nu, wanneer is dit over. Tevens op hetzelfde moment nu ik schaam me zo voel me een aanstelster, doe niet zo raar, in paniek omdat ik denk van alles te voelen. Morgen maar eens even een goed gesprek als het lukt met de huisarts, dit gaat zo even niet goed.
Ik weet ook wel het gaat weer over, zo veel om blij mee te zijn maar ben het nu even niet.
11 jaar 8 maanden geleden gestopt met Cold Turkey.
Je bent geen aansteller, Inge! Geloof me nou maar. Ga jezelf geen dingen ontzeggen die je waard bent hoor! Morgen gewoon naar de HA, praten. Dit zijn dingen, hoe sterk iemand ook is, die kan je niet alleen dragen.
Wat je voelt is er, dat kan je niet wegstoppen en dat moet je ook niet proberen. Soms gaat het goed, dan geniet je van die tijden. Dan ben je blij, dan lach je, kan je de wereld aan! En net zoals je van die tijden kan genieten, moet je ook door deze tijden heen. Accepteer dat ze er zijn, die slechte periodes. In plaats van er anstig naar te kijken, zoek hulp. Dat is echt de juiste aanpak. En die hulp kan iedere keer wat anders zijn: een goed gesprek met je partner, een dag in bed blijven, naar de HA gaan, jezelf verwennen, hier alles van je afschrijven etc etc.
Maar nooit zeggen dat je een aansteller bent en dat je de hulp niet waard bent, want dat ben je wel, Inge! Niemand kan altijd blij en vrolijk zijn. En wie zich wel zo voordoet heeft een masker op. Zo simpel is het.
Sterkte meid. Geef maar even toe aan je eigen behoeftes. Morgen afspraak maken en straks, als je er weer aan toe bent, dan weer verder.
Toch maar alle moed verzamelt gisteren en afspraak bij de huisarts gemaakt pffff, dat het toch zo moeilijk is voor mij ( schaamte). Ik kon gelukkig al in de middag terecht nadat ik had uitgelegd dat ik me echt niet zo happy voelde. Wel fijn want deze huisarts heb ik nog maar sinds maart dit jaar. Ik had de huisarts nog steeds in mijn oude woonplaats 55 km hier vandaan, juist omdat ik de vertrouwensband niet durfde los laten, na 28 jaar. Maar goed de klik met deze nieuwe is er ook wel. Ik ben niet vaak ziek gelukkig tis meer de angst paniek die me parten speelt zoals nu de laatste week.
Ik heb mijn verhaal gedaan verteld dat ik zo angstig ben heel naar droom en slecht slaap, doodmoe ben en het af en toe bijna niet meer trek, mijn tranen er zo zijn, kortom ik het even niet meer weet het niet meer zie zitten, het gebruik van af en toe 1/4 tablet oxazepam helpt een beetje om de scherpe kantjes van mijn angst-paniekgevoel eraf te halen, maar dat is niet de oplossing.
Ze heeft uitgebreid naar hart en longen geluisterd gevoeld geklopt, bloeddruk etc. alles prima in orde. De pijn op de borst zit rechts dus niet mijn hart waar ik zo bang voor was maar waarschijnlijk irritatie van de spiertjes die tussen de ribben zitten. Het heeft ook een naam maar die ben ik alweer vergeten. Als ze namelijk op bepaalde plekjes duwde was het niet echt lekker.
Vanwege de paniek enzo ging het eten ook slechter en voel ik me slapjes, al weer nog meer afgevallen.Ik ga dus even niet op de weegschaal want dan wordt ik meer depri. Advies even rustig aan te doen en als ik me weer zorgen maak, gewoon bellen en ze luistert en praat opnieuw met me. Pfffff opluchting, fijn zo'n huisarts die me serieus neemt, al voel ik me nog zo stom etc.
Gisteravond ging het wel redelijk, dochter en schoonzoon kwamen eten, gezellig, mannen hebben nadien zitten brainstormen over de verbouwing van hun huis waar ze druk mee zijn en wat nu echt voor april klaar moet zijn. Bij ons staat het nodige aan spullen opgeslagen waaronder babyspul, nu er dan echt een klein wondertje in aantocht is hebben dochter en ik het maar eens even heel goed bekeken, zo leuk allemaal. Maar ik heb dus wel de hele avond mijn best gedaan niets te laten merken, ik wil niet dat zij zich nu zorgen gaat maken om mij. Het kost me wel energie om "gewoon" te doen dus was bekaf toen ze weg gingen.
Ik ben redelijk snel in slaap gevallen met een muziekje in de oren om te voorkomen dat ik ga malen en piekeren. Ben helaas om vier uur wakker geschrokken na een nare droom ( de spanning die er toch uitkomt) even naar de wc. Het slapen wilde niet meer lukken ik begon te trillen en omdat ik mijn man niet wakker wil maken naar beneden gegaan op de bank liggen, pfffff rustig rustig en maar kletsen tegen en in mezelf, doe gewoon stel je niet aan etc. Zo tegen half zeven denk ik viel ik in slaap ik heb het nieuws nog gehoord en om kwart voor zeven gaat de wekker ik schrik wakker, zooooo moe.
Als mijn man ook naar beneden komt heb ik besloten dat het zo even niet gaat. Ik ben bezig aan mezelf voorbij te lopen en aan wat ik voel. Ik ga nu even aan mezelf denken me time. Ik meld me ziek op het werk en wil iig bij slapen beter eten en rust. Dat is wat ik nu even wil rust in mijn hoofd ( moeilijk hoor) rust in mijn lijf ( iets makkelijker) gewoon lekker naar bed, muziekje mee boekje mee, omringd door poes en hond lig ik nu lekker in bedje even alleen ik.
En heus dan komt het weer goed dat weet ik zeker. Strijd is het wel iedere keer.
11 jaar 8 maanden geleden gestopt met Cold Turkey.
Hé lieve Inge,
Wat enorm goed goed dat je een afspraak hebt gehad bij je nieuwe HA. Gelukkig voelt het goed, is er vertrouwen en voel je je serieus genomen. Zo enorm belangrijk! Ook fijn dat de vitale zaken in orde zijn, hart, longen, bloeddruk. Is altijd een geruststelling.
Dat je je ziek hebt gemeld vind ik echt super goed van je. Het is zo moeilijk om niet aan jezelf voorbij te gaan, niet te blijven zeggen ''Stel je niet aan, je redt het wel, komaan, doorrgaan, er zijn ergere dingen''. Nee, super super super! Dapper van je!
Nu tijd voor jezelf. Nu ben je uitgeput omdat je je groot houdt voor anderen. Dat zou niet zoveel energie moeten kosten. Een heel klein beetje groot houden is niet erg, dat kan een ''normaal'' mens ook wel, maar zoals jij dat nu moet doen..... Nee, nogmaals, ben echt trots op je!
Had je berichtje gelezen en ja, ik doe ook nog rustig aan hoor. Deze week nog thuis. Heb al wel de neiging om een dag te prikken voor volgende week, maar corrigeer mezelf meteen weer. Per dag bekijken, niet vooruit blikken. Hier, nu, daar gaat het om En dat geld ook voor jou.
Fijn de lieve woorden Marion en Christine. Ik heb gisteren heerlijk de dag in bed doorgebracht, mijn best gedaan weer wat normaler te eten, en zelfs dat lukte vrij aardig, yes. In de avond toch maar wel even uit bed, er moet toch eten op tafel voor het mannetje, wat tv gekeken en ondertussen verder met een babyvestje wat ik aan het breien ben voor het wondertje in Engeland. Dit moet echt af zijn over 2 1/2 week. We ( mijn man en ik) gaan dan vier dagen op bezoek bij mijn jongste zoon en vrouw. Heerlijk heb ze al een hele tijd niet gezien en nu vanwege de zwangerschap extra leuk. Over twee weken weten ze waarschijnlijk wat het gaat worden, ik gok op een jongetje maar maakt echt niet uit hoor.
Ondanks hele dag in bed lekker op tijd naar boven en wat tv gekeken. Ben vrij snel in slaap gevallen heerlijk en zonder nare dromen even wakker geweest rond 5 uur, zonder naar angstig onrustig buikgevoel oh zo fijn, en daarna even weg gedut tot mannetje eruit moet om te gaan werken. Ik word fijn wakker, omdat de paniekgevoelens er deze nacht niet zijn geweest. De rust heeft me nu al goed gedaan even twijfel gaan werken, ...... nee Inge niet doen. Rustig aan.
Als mijn man naar het werk is nog even beetje lezen en dan toch maar lekker liggen in bedje. Ik val toch weer in slaap en word om 11 uur wakker, ik heb lekker geslapen en ik heb het gevoel ik klim weer omhoog, voorzichtig blij.
Lekker bakje koffie en twee plakjes ontbijtkoek onder handbereik, kijk ik uit over het polderlandschap vanuit mijn slaapkamerraam, de zon schijnt maar de bomen waaien flink heen en weer, tis echt wel herfst. En ik geniet.
Maar even wat bij kliederen
Geplaatst door Birdy op 15/10/2013 - 20:26
Lid sinds 09 mei 2013
Maar even wat bij kliederen wat in de lappenmand gezeten en niet meer hier geweest dus.
Gelukkig gaat het gewoon best wel weer goed hoor, al heeft de spanning die is opgehoopt dan weer wel zijn uitwerking in de vorm van migraine maar ach dat gaat ook weer over.
Ja ik moet blijven gaan want anders durf je niet meer en gelukkig dat weet ik, dus zucht en gaan. Fijn dat jullie zo positief reageren. Dank. Ik was gelukkig niet al teveel afgevallen dus dat viel dan mee. Er zijn jaren geweest dat het me weer maanden kostte om weer terug op oude gewicht te komen. Dus BMI is weer goed zeg maar.
Tis alweer een paar dagen bar slecht weer, doet niemand echt goed zo. Het enige wat ik dan wel leuk vind lekker kaarsje aan gordijntjes dicht op de bank met een kop thee en een kleedje om je heen.
Ben vorige week maar weer eens begonnen met breien voor de komende kleinkinderen, schoondochter in Engeland helemaal blij dat ik iets ging breien haha en dat anno 2013, maar wat ik ga maken is wel heel lief hoor klein wit pluizig poezelig piepklein vestje met mutsje eraan vast dus voor als ze nog heel klein zijn. Trouwens anno 2013 heb ik via whatsapp het hartje van de baby in Engeland al kunnen horen niet te geloven dat dat kan.
Onlangs had ik een gesprek met een nieuwe collega en vertelde hem van de problemen die ik heb met eten, vroeger had ik dat niet gedurfd om dat te vertellen, het is nog niet makkelijk maar ik denk wat makkelijker that's me. Jaren jaren wist niemand iets ik schaamde me zo maar goed verleden tijd gelukkig meestal. Maar goed ik vertelde en hij vroeg me wat voor therapie ik al eens had gedaan, en wat ik dacht van hypnose. Ik zei dat ik geen therapie meer wil, tis goed zo. En toch pfff ik blijf eraan denken. Ik geloof nl. niet dat mijn probleem ooit over zal gaan.
Hey Inge, Leuk je weer een
Geplaatst door Marion31 op 15/10/2013 - 20:56
Lid sinds 03 jan 2009
Hey Inge,
Leuk je weer een keer te lezen. Wat fantastisch! Het hartje via de whatsapp. Geweldig toch dat dat kan!
Oh meis, je hebt het moeilijk lees ik. Knap dat je het verteld hebt aan die collega. Echt, heel dapper.
Die hypnose.... waarom zou je niet een gokje wagen? Wie weet joh?
Ik ben vandaag toevallig ook verder gaan zoeken. Ik red het niet zo. Heb de zorgverzekering gebeld hoe het zit met bepaalde vergoedingen. Ik kan beter wachten tot 2014, dat is in ieder geval wel duidelijk. Geeft niet, die paar maanden kunnen er nog wel bij. Trouwens, voordat je terecht kan, weet helemaal niet hoe dat gaat. Heb geluk, er zit een gespecialiseerde therapeute hier 20 minuten vandaan. Moet nog contact opnemen. Vind het ook doodeng, maar ik red het anders ook niet.
Ik zou het idee van je collega niet meteen van de baan schuiven, Inge. Het hoeft niet morgen! Denk er rustig over na. Misschien als je wat went aan het idee.....
Sterkte meis. Ik leef met je mee!
X
Ook nog even gauw een
Geplaatst door woozie op 16/10/2013 - 08:39
Lid sinds 14 mei 2013
Ook nog even gauw een berichtje van mij op de valreep (ga zo weg naar de kust). Lastige problematiek hoor, wel fijn dat jij en Marion elkaar daarin kunnen steunen en begrijpen. Want voor buitenstaanders (zoals ik) is het toch lastig te begrijpen.
Wel weet ik dat het niet zomaar een klein probleempje is, en ben het met Marion eens, alle hulp die je kunt krijgen gewoon nemen. En wat dat dan precies is moeten jullie natuurlijk zelf bepalen, bij de 1 zal het 1 beter werken bij de ander iets anders.
Fijne dag!
Het weekend is eigenlijk al
Geplaatst door Marion31 op 19/10/2013 - 16:08
Lid sinds 03 jan 2009
Het weekend is eigenlijk al begonnen, maar kom je toch nog even een fijn weekend toewensen.
Hoe gaat het verder met je? Nog nagedacht over de hypnose? Het heeft geen haast he, vergeet dat niet. Het is gewoon een deur die eventueel open kan, maar ook heel gemakkelijk dicht kan blijven. Het moet goed voelen voor jou.
Moeilijk hoor meis, ik weet het..... Leef met je mee!
X
kom je een fijne zondag
Geplaatst door Christine op 20/10/2013 - 09:13
Lid sinds 17 sep 2011
kom je een fijne zondag toewensen!
Sterkte met alles,
je hebt het niet gemakkelijk Inge.
Dank voor de lieve berichtjes
Geplaatst door Birdy op 20/10/2013 - 18:10
Lid sinds 09 mei 2013
Dank voor de lieve berichtjes Woozie Marion Christine, die hypnose op het moment sta ik er niet voor open. Ik zit even in een neerwaartse spiraal en ga gewoon niet lekker. Ik heb deze week al een keer of vijf vreselijk verrvelende nare paniek- angstaanvallen gehad. Heeft meteen weerslag ook bij mij op mijn eten en verd%%&*()mme ik ben meteen 1 kilo kwijt in één week, ik baal daarzo vreselijk van. Maar ook ben ik zo verdrietig en zo moe soms van alles, het vechten het aanvaarden het niet meer weten wat nu, wanneer is dit over. Tevens op hetzelfde moment nu ik schaam me zo voel me een aanstelster, doe niet zo raar, in paniek omdat ik denk van alles te voelen. Morgen maar eens even een goed gesprek als het lukt met de huisarts, dit gaat zo even niet goed.
Ik weet ook wel het gaat weer over, zo veel om blij mee te zijn maar ben het nu even niet.
Liefs Inge
Je bent geen aansteller,
Geplaatst door Marion31 op 20/10/2013 - 18:31
Lid sinds 03 jan 2009
Je bent geen aansteller, Inge! Geloof me nou maar. Ga jezelf geen dingen ontzeggen die je waard bent hoor! Morgen gewoon naar de HA, praten. Dit zijn dingen, hoe sterk iemand ook is, die kan je niet alleen dragen.
Wat je voelt is er, dat kan je niet wegstoppen en dat moet je ook niet proberen. Soms gaat het goed, dan geniet je van die tijden. Dan ben je blij, dan lach je, kan je de wereld aan! En net zoals je van die tijden kan genieten, moet je ook door deze tijden heen. Accepteer dat ze er zijn, die slechte periodes. In plaats van er anstig naar te kijken, zoek hulp. Dat is echt de juiste aanpak. En die hulp kan iedere keer wat anders zijn: een goed gesprek met je partner, een dag in bed blijven, naar de HA gaan, jezelf verwennen, hier alles van je afschrijven etc etc.
Maar nooit zeggen dat je een aansteller bent en dat je de hulp niet waard bent, want dat ben je wel, Inge! Niemand kan altijd blij en vrolijk zijn. En wie zich wel zo voordoet heeft een masker op. Zo simpel is het.
Sterkte meid. Geef maar even toe aan je eigen behoeftes. Morgen afspraak maken en straks, als je er weer aan toe bent, dan weer verder.
XX
Goedzo, goeie beslissing om
Geplaatst door woozie op 20/10/2013 - 21:06
Lid sinds 14 mei 2013
Goedzo, goeie beslissing om naar de huisarts te gaan! NIet te lang zelf mee doormodderen. Sterkte!!!
goede morgen, kom je een
Geplaatst door Christine op 21/10/2013 - 07:52
Lid sinds 17 sep 2011
goede morgen,
kom je een goeie dag toewensen,
hoop dat je je wat beter voelt deze dag.
lieve groet
Sterkte bij de huisarts en
Geplaatst door woozie op 21/10/2013 - 10:23
Lid sinds 14 mei 2013
Sterkte bij de huisarts en fijne dag verder!
Sterkte vandaag. Hoop dat het
Geplaatst door Marion31 op 21/10/2013 - 13:16
Lid sinds 03 jan 2009
Sterkte vandaag. Hoop dat het goed gaat, dat je even kan praten. Doe rustig aan, neem je tijd.
X
Toch maar alle moed verzamelt
Geplaatst door Birdy op 22/10/2013 - 15:08
Lid sinds 09 mei 2013
Toch maar alle moed verzamelt gisteren en afspraak bij de huisarts gemaakt pffff, dat het toch zo moeilijk is voor mij ( schaamte). Ik kon gelukkig al in de middag terecht nadat ik had uitgelegd dat ik me echt niet zo happy voelde. Wel fijn want deze huisarts heb ik nog maar sinds maart dit jaar. Ik had de huisarts nog steeds in mijn oude woonplaats 55 km hier vandaan, juist omdat ik de vertrouwensband niet durfde los laten, na 28 jaar. Maar goed de klik met deze nieuwe is er ook wel. Ik ben niet vaak ziek gelukkig tis meer de angst paniek die me parten speelt zoals nu de laatste week.
Ik heb mijn verhaal gedaan verteld dat ik zo angstig ben heel naar droom en slecht slaap, doodmoe ben en het af en toe bijna niet meer trek, mijn tranen er zo zijn, kortom ik het even niet meer weet het niet meer zie zitten, het gebruik van af en toe 1/4 tablet oxazepam helpt een beetje om de scherpe kantjes van mijn angst-paniekgevoel eraf te halen, maar dat is niet de oplossing.
Ze heeft uitgebreid naar hart en longen geluisterd gevoeld geklopt, bloeddruk etc. alles prima in orde. De pijn op de borst zit rechts dus niet mijn hart waar ik zo bang voor was maar waarschijnlijk irritatie van de spiertjes die tussen de ribben zitten. Het heeft ook een naam maar die ben ik alweer vergeten. Als ze namelijk op bepaalde plekjes duwde was het niet echt lekker.
Vanwege de paniek enzo ging het eten ook slechter en voel ik me slapjes, al weer nog meer afgevallen.Ik ga dus even niet op de weegschaal want dan wordt ik meer depri. Advies even rustig aan te doen en als ik me weer zorgen maak, gewoon bellen en ze luistert en praat opnieuw met me. Pfffff opluchting, fijn zo'n huisarts die me serieus neemt, al voel ik me nog zo stom etc.
Gisteravond ging het wel redelijk, dochter en schoonzoon kwamen eten, gezellig, mannen hebben nadien zitten brainstormen over de verbouwing van hun huis waar ze druk mee zijn en wat nu echt voor april klaar moet zijn. Bij ons staat het nodige aan spullen opgeslagen waaronder babyspul, nu er dan echt een klein wondertje in aantocht is hebben dochter en ik het maar eens even heel goed bekeken, zo leuk allemaal. Maar ik heb dus wel de hele avond mijn best gedaan niets te laten merken, ik wil niet dat zij zich nu zorgen gaat maken om mij. Het kost me wel energie om "gewoon" te doen dus was bekaf toen ze weg gingen.
Ik ben redelijk snel in slaap gevallen met een muziekje in de oren om te voorkomen dat ik ga malen en piekeren. Ben helaas om vier uur wakker geschrokken na een nare droom ( de spanning die er toch uitkomt) even naar de wc. Het slapen wilde niet meer lukken ik begon te trillen en omdat ik mijn man niet wakker wil maken naar beneden gegaan op de bank liggen, pfffff rustig rustig en maar kletsen tegen en in mezelf, doe gewoon stel je niet aan etc. Zo tegen half zeven denk ik viel ik in slaap ik heb het nieuws nog gehoord en om kwart voor zeven gaat de wekker ik schrik wakker, zooooo moe.
Als mijn man ook naar beneden komt heb ik besloten dat het zo even niet gaat. Ik ben bezig aan mezelf voorbij te lopen en aan wat ik voel. Ik ga nu even aan mezelf denken me time. Ik meld me ziek op het werk en wil iig bij slapen beter eten en rust. Dat is wat ik nu even wil rust in mijn hoofd ( moeilijk hoor) rust in mijn lijf ( iets makkelijker) gewoon lekker naar bed, muziekje mee boekje mee, omringd door poes en hond lig ik nu lekker in bedje even alleen ik.
En heus dan komt het weer goed dat weet ik zeker. Strijd is het wel iedere keer.
Liefs
Hé lieve Inge, Wat enorm
Geplaatst door Marion31 op 22/10/2013 - 16:08
Lid sinds 03 jan 2009
Hé lieve Inge,
Wat enorm goed goed dat je een afspraak hebt gehad bij je nieuwe HA. Gelukkig voelt het goed, is er vertrouwen en voel je je serieus genomen. Zo enorm belangrijk! Ook fijn dat de vitale zaken in orde zijn, hart, longen, bloeddruk. Is altijd een geruststelling.
Dat je je ziek hebt gemeld vind ik echt super goed van je. Het is zo moeilijk om niet aan jezelf voorbij te gaan, niet te blijven zeggen ''Stel je niet aan, je redt het wel, komaan, doorrgaan, er zijn ergere dingen''. Nee, super super super! Dapper van je!
Nu tijd voor jezelf. Nu ben je uitgeput omdat je je groot houdt voor anderen. Dat zou niet zoveel energie moeten kosten. Een heel klein beetje groot houden is niet erg, dat kan een ''normaal'' mens ook wel, maar zoals jij dat nu moet doen..... Nee, nogmaals, ben echt trots op je!
Had je berichtje gelezen en ja, ik doe ook nog rustig aan hoor. Deze week nog thuis. Heb al wel de neiging om een dag te prikken voor volgende week, maar corrigeer mezelf meteen weer. Per dag bekijken, niet vooruit blikken. Hier, nu, daar gaat het om En dat geld ook voor jou.
Doe rustig aan meis, zorg voor jezelf! Sterkte!
XX
goede morgen, een lang
Geplaatst door Christine op 23/10/2013 - 07:10
Lid sinds 17 sep 2011
goede morgen,
een lang verhaal wat je schrijft,
moeilijk voor je om tussen alles door te zeilen
terwijl je het zelf zo zwaar hebt.
Wel fijn dat er een klik is met de huisarts, geeft vertrouwen, heel belangrijk.
Eng dromen..ik kan het ook..
zo vermoeiend als dat is..en eer je weer van zo'n droom af bent..
Loop hier ook niet lekker rond vandaag,
voel me erg vermoeid en onzeker.
Ik hoop dat het wat weg gaat trekken..
Wens jou een fijne dag toe en sterkte met alles!
Fijn de lieve woorden Marion
Geplaatst door Birdy op 23/10/2013 - 11:33
Lid sinds 09 mei 2013
Fijn de lieve woorden Marion en Christine. Ik heb gisteren heerlijk de dag in bed doorgebracht, mijn best gedaan weer wat normaler te eten, en zelfs dat lukte vrij aardig, yes. In de avond toch maar wel even uit bed, er moet toch eten op tafel voor het mannetje, wat tv gekeken en ondertussen verder met een babyvestje wat ik aan het breien ben voor het wondertje in Engeland. Dit moet echt af zijn over 2 1/2 week. We ( mijn man en ik) gaan dan vier dagen op bezoek bij mijn jongste zoon en vrouw. Heerlijk heb ze al een hele tijd niet gezien en nu vanwege de zwangerschap extra leuk. Over twee weken weten ze waarschijnlijk wat het gaat worden, ik gok op een jongetje maar maakt echt niet uit hoor.
Ondanks hele dag in bed lekker op tijd naar boven en wat tv gekeken. Ben vrij snel in slaap gevallen heerlijk en zonder nare dromen even wakker geweest rond 5 uur, zonder naar angstig onrustig buikgevoel oh zo fijn, en daarna even weg gedut tot mannetje eruit moet om te gaan werken. Ik word fijn wakker, omdat de paniekgevoelens er deze nacht niet zijn geweest. De rust heeft me nu al goed gedaan even twijfel gaan werken, ...... nee Inge niet doen. Rustig aan.
Als mijn man naar het werk is nog even beetje lezen en dan toch maar lekker liggen in bedje. Ik val toch weer in slaap en word om 11 uur wakker, ik heb lekker geslapen en ik heb het gevoel ik klim weer omhoog, voorzichtig blij.
Lekker bakje koffie en twee plakjes ontbijtkoek onder handbereik, kijk ik uit over het polderlandschap vanuit mijn slaapkamerraam, de zon schijnt maar de bomen waaien flink heen en weer, tis echt wel herfst. En ik geniet.
Liefs
Reactie toevoegen