Hoi,
Ik heb de laatste 3 jaren flink wat gerookt en ben afgelopen zomer na veel adviezen om ermee te stoppen toch maar eens wat met deze adviezen gaan doen.
Het eerste half jaar rookte ik niet zoveel, meestal 5 a 10 sigaretten per dag.
Daarna kreeg ik meer met stressvolle situaties te maken waardoor ik vaak mijn stress, verdriet en woede probeerde weg te roken of te blowen.
Ik ging toen ook al snel over naar meer dan 20 sigaretten per dag, indien dat financieel mogelijk was. En blowde er het liefst ook nog een grammetje of 3 a 4 per dag bij. Gelukkig zat ik best krap in het geld, dus kon ik die slechtte levensstijl wat blowen betreft maar 1/3 van de maand hanteren.
In juli kwam ik echter tot inkeer en realiseerde me dat ik met mijn gedrag onbewust een hoop kapot maakte. Niet alleen mezelf omdat ik me amper meer ontspannen en normaal kon gedragen zonder voldoende tabak en wiet, maar ook heel veel vriendschappen en sociale contacten omdat ik enorm stemmingswisselingen had. Deze waren dan afhankelijk van of er wel of geen tabak en wiet waren. Begin juli stopte ik dus voor het eerst en dit ging na 2 weken met flinke ontwenningsverschijnselen steeds beter.
De eerste 2 weken was ik enorm agressief en onhandelbaar. Ik werd enorm snel geïrriteerd, boos of verdrietig bij de kleinste tegenslag al. En was bovendien enorm ongeduldig en gestresst. Na een fijne en ontspannende vakantie, leek alles eindelijk de goede kant uit te gaan.
Na een maand had ik af en toe nog wel zo'n bui waarin ik helemaal doorsloeg als ik iets echt niet kon hebben, bijvoorbeeld dat ik helemaal gek werd en huilend weg liep als ik een meisje dat ik leuk vond met een andere jongen zag praten. Mijn rust en zelfbeheersing waren dus nog niet helemaal zoals ik het wilde hebben, want voordat ik rookte had ik me hier niet zoveel van aangetrokken.
2 maanden na het stoppen begon mijn studie en de zoektocht naar een kamer daarbij. Ik merkte toen dat ik ineens heel verlegen was bij groepen onbekende mensen, terwijl ik daar voor het stoppen veel minder last van had. Bovendien was ik ineens stukken serieuzer, in negatieve zin. Het lukte me niet meer om zo luchtig over dingen na te denken zoals ik dat eerst deed. En dat leidde ook tot irritaties tussen mij en vrienden, omdat ik ineens vaak zulk serieus en chagrijnig gedrag vertoonde. Ik dacht ook veel meer, serieuzer en negatiever over alles dan eerst wat meestal ook geen goede invloed had in de omgang met anderen. Ze werden er een beetje moe van.
Ik wilde weer vrolijk, wat minder serieus van gespreksstof en minder gestresst zijn. Dus was de verleiding om weer te gaan roken en blowen na 3 maanden, begin oktober, toch weer groot geworden. Die maand heb ik me echt misdragen wat drugs- en tabakgebruik betreft, heb die maand ongeveer 50 gram aan wiet gebruikt (wel met vrienden gedeeld overigens) en ging van een sigaretje tijdens het uitgaan als snel weer naar pakjes per dag roken. Het was lang leve de lol en het ging weer goed in vriendschappen, maar verder verwaarloosde ik mijn hele leven.
Begin deze maand stopte ik dus opnieuw en dit keer leverde dat veel ergere ontwenningsverschijnselen op; de eerste week kon ik amper slapen en dacht ik aan de lopende band over alles na, zelfs als ik afleiding zocht in fitnessen bijvoorbeeld of als ik met anderen aan het praten was. Bovendien heb ik heel veel verdriet, stress en woede waar ik niet goed mee kan omgaan. Alle opgekropte emoties en gevoelens lijken er allemaal uit te komen en dan niet alleen in de richting van degenen waar die gevoelens om gaan, maar ook naar anderen toe. Ik gooide de eerste 2 weken ook echt al mijn negatieve gedachten eruit, wat veel vervelende situaties opleverde. Afgelopen week werd ik wel wat rustiger, maar de positiviteit en vrolijkheid ontbrak er toch nog te vaak aan. Ik miste ook een bepaalde scherpte en vorm van optimisme die roken voor mij bracht. De woorden om me uit moeilijke situaties te redden en anderen waardering te laten blijken bijvoorbeeld. Bovendien vat ik veel dingen te serieus op.
Gisteren ging ik voor het eerst sinds het stoppen weer uit en onder invloed van flink wat bier en stress heb ik op een avond toch weer 10-15 sigaretten gerookt schat ik.
Nu vraag ik me af of ik weer erge ontwenningsverschijnselen krijg. Ik wil het stoppen wel weer doorzetten, maar ben erg bang om weer 2 weken te krijgen waarin alles lijkt tegen te zitten. Hoe schatten jullie dat het nu voor mij gaat zijn de komende tijd als ik vanaf nu verder stop? En weten jullie misschien ook of dat die serieuze, negatieve gedachtengang in de loop der tijd zal verdwijnen?
Alvast bedankt voor het lezen en voor jullie reactie!
Het feit dat je er mee wilt
Geplaatst door Sunnyxxx op 25/11/2012 - 14:17
Lid sinds 28 sep 2012
Het feit dat je er mee wilt stoppen en inziet dat het zo niet door kan gaan en daarom het roer om wilt gooien is al heel erg positief en daar heb je al een groot deel mee gewonnen.
Het gaat niet gemakkelijk worden voor je,kan wel zeggen van wel,maar dat is niet zo omdat je wiet gebruik nogal groot is en je zal met allebei moeten stoppen.
De nicotine is na 3 dagen uit je bloed,maar de THC is pas na een week of 3 uit je bloed,maar het belangrijkste is je geestelijke verslaving aan beide produkten en die is bij wiet nog veel heftiger dan bij sigaretten,omdat je je heel anders voelt als je geblowd hebt,kalmer,rustiger,relaxter,vrolijker....althans,dat denk je,maar eigenlijk ben je totaal afgestompt....ze moemen het wel eens een geestverruimende drug,nou echt niet...meer geestvernauwend,je zit in je eigen wereldje met je joint...mss vaak alleen en soms met je vrienden,daar hoef je niet veel steun van te verwachten,ben ik bang voor,want die zitten in hetzelfde schuitje,mits ze het maar heel af en toe doen,dan valt het mee.
Als je stopt met beide dingen komt je gevoel ff heel heftig op je af,maar dat gaat beslist over,na een paar weken ben je een ander mens.
Natuurlijk wordt je weer vrolijk en kan je weer op een normale manier met mensen omgaan,dat gebeurt echt wel en dan ben je veel scherper en helderder dan toen je nog rookte en blowde.
Uitgaan kan ook weer een probleem opleveren,omdat je dan een pilsje neemt en daar zwak door wordt,maar dat weet je zelf ook wel inmiddels.
Het mooiste voor jou zou 4 weken onbewoond eiland zijn....maar dat zit er niet in.
Stort jezelf op je studie en voel jezelf elke dag een beetje sterker worden,breng de mensen waar je mee omgaat op de hoogte van waar je mee bezig bent en vraag ze daar een beetje rekening mee te houden als je weer eens uit je slof schiet.
Als je zelf wilt dan gaat het je lukken,je hebt het al vaker gedaan om een poosje te stoppen,alleen moet je nu doorzetten en je niet op je kop laten zitten door een pakje peuken en een zakje wiet.
Ik wens je veel sterkte en onthoud,alle begin is moeilijk,maar je komt er wel.
Als het heel moeilijk is,kan je ook je huisarts nog in vetrouwen nemen,hulp bij het stoppen met roken is er absoluut,maar de wiet zal je helemaal zelf moeten doen,zijn geen medicijnen tegen.....maar als je dat gelukt is maakt dat je pas sterk!
Om een lang verhaal kort te
Geplaatst door Wout2012 op 25/11/2012 - 14:27
Lid sinds 27 sep 2012
Om een lang verhaal kort te maken, gewoon die knop om en serieus stoppen.
Het feit dat je op dit forum komt met jouw verhaal bewijst dat je er zelf schoon genoeg van hebt, dat je er zelf van baalt.
Van je blowende en rokende vrienden hoef je geen steun te verwachten wat dat betreft, je zal het zelf moeten doen met behulp van jouw lotgenoten hier op dit forum.
Om met die knop, gaan met die banaan en kappen met die handel.
Reactie toevoegen