Geplaatst door Piet68 op 21/11/2011 - 12:01
Lid sinds 18 nov 2011
Hallo iedereen,
Ik ben vrijdagavond 18 november gestopt. Voordat ik vrijdagavond het laatste cameltje oprookte was ik helemaal hieper. Ik deed niets anders dan aan roken/stoppen met roken denken. Toen ie op was, een raar soort rust overviel me, en eigenlijk is dat nog steeds zo. Zaterdagmorgen aan het sporten gegaan, verder zaterdag de hele dag afleiding gehad met een etentje en vriendenbezoek. Ook zondag de hort op, zodat ik nog geen "stiltemoment" heb gehad, en eigenlijk nog niet echt een terugvalmoment heb gehad. Nu weet ik deksels goed, dat er tussen nu en het komende weekend ik nog zware aanvechtmomenten krijg, maar ik ben en blijf vastbesloten om nee tegenmezelf te kunnen zeggen. Ik rook niet en ik wil het ook niet meer. Ik heb geen hulpmiddelen en k wil het ook niet. Ik wil zelf stoppen, dus doe het ook zelf. Vanmorgen kuchelde ik nog, en dat moet ook weg. Ik wil mijn longen gebruiken voor zuurstof, en niet voor teer, asfalt en al het andere kucheltroep.
Ik meld me spoedig weer, nu maar hopen dat ik er nog steeds zo over denk, en anders hoop ik dat jullie mij terechtwijzen. Alle stoppers sterkte ermee..........
Re: Verhaal van Piet
Geplaatst door Anoniem op 21/11/2011 - 13:43
Lid sinds 13 mei 2011
Hallo Piet,
Goed dat je gestopt bent en wat fijn dat het je zo makkelijk af gaat dd3 dd3
Sluit je aan bij de Novemberstoppers (forumindex/hoe gaat het ermee/ Novemberstoppers deel ..)
dan kun je ervaringen delen met je medestoppers.
Veel succes en hou vol,
groetjes,
Karin
Re: Verhaal van Piet
Geplaatst door Anoniem op 23/11/2011 - 19:59
Lid sinds 18 nov 2011
Ben ik weer. Momenteel zit ik ff moeilijk, maar het gaat me lukken. Sjonge wat een peukie met een mens kan doen, en hoe vaak als ik niet denk, als ze per stuk verkrijgbaar waren, dan had ik er nu 1tje gekocht. Gelukkig kan ik me beheersen. Mijn vrouw heb ik beloofd om het niet meer te doen, dus schat bij deze, ik hou mn beloften. Maar moeilijk is het. Ben blij met dit forum. Soms moet ik vreselijk om jullie lachen, en vind ik jullie aanstellers, maar een paar uur later denk ik, ik snap precies wat er gevoeld wordt. Goed dit, om met elkaar te stoppen. Succes, en ik hou m'n beloften.........
Re: Verhaal van Piet
Geplaatst door Anoniem op 23/11/2011 - 20:04
Lid sinds 04 okt 2011
Toi toi toi Piet!
Succes, het gaat je vast lukken!
Gewoon blijven z127 , omdat z127 = nierokenie
Groet uit de Oktobertrein,
Marielle
Re: Verhaal van Piet
Geplaatst door Anoniem op 25/11/2011 - 10:47
Lid sinds 21 sep 2011
Piet je doet het super, c13
Re: Verhaal van Piet
Geplaatst door Anoniem op 27/11/2011 - 19:26
Lid sinds 18 nov 2011
Weer ff een update,
Gistermiddag heb ik gerookt. Zo dat is er uit.
Het ging eigenlijk best heel goed. Totdat ik zaterdagmiddag op het station kwam. De trein had een half uur vertraging, op het station was iemand aan het roken, in eens was daar het stemmetje: ga dan zelf ook sigaretten halen. Ik heb het gedaan, aansteker gekocht, en 7 euro armer, stond ik heel voorzichtig te roken. Ik voelde me gelijk schuldig, werd duizelig, maar aan de andere kant was het ook wel weer lekker.
Nu heb ik dus een pakje sigaretten, waar 2 peukies uit zijn, want als je er een keer aan toe geeft blijft het door de kop malen. Heb het pakje in de schuur opgeborgen en begon vanmorgen gelijk weer te denken aan de peuk. Het pakje ligt nog in de schuur, en standvastig als ik ben, laat ik het daar liggen. Ik werd me bewust van het gevaar van 1 peukje, sjonge, je lichaam gaat in ene schreeuwen om nicotine, terwijl ik er al ruim een week van af was, en me heel sterk voelde, en al heel vaak niet meer aan roken dacht.
Op mijn banner staat dus dat ik al zoveel geld bespaart heb, maar trek daar dus maar 7 euro van af. Deze week ga ik niet roken ( net als de rest van mijn leven ), en als beloning trakteer mij volgende week op een flesje "lekker ruik". Enne als het weer voorjaar wordt, en ik de schuur uitruim, dan kom ik het pakje wel tegen, en kan ik het weggooien, maar waarschijnlijker is dat mijn vrouw het morgen al in de container kiepert.
Ze was niet boos.....
Reactie toevoegen