Hallo,

 

Ik ben Callie, een vrouw van 45 jaar die als ruim 33 jaar, ongeveer een pakje per dag, heeft gerookt. Ik kreeg er de laatste tijd steeds meer een hekel aan dat ik deze slechte gewoonte nog heb. Het kost giga veel geld en mijn zoon van 13, die astma heeft, ging steeds meer bij mij uit de buurt als hij kon ruiken dat ik gerookt had. Ik rook sinds zijn geboorte niet meer in huis maar buiten of in de garage.

Een paar maanden geleden ben ik naar de huisarts geweest om met hem te praten over het feit dat ik wil stoppen. Hij kwam met het voorstel om eerst te halveren omdat ik al zo lang en veel heb gerookt.

In het begin ging dit wel goed maar toen er wat emotionele dingen gebeurden thuis, (zoon werd gepest op school)  ging ik toch weer meer roken. De huisarts had immers gezegd dat ik het mezelf niet moest verwijten als het even niet goed ging.

Goed excuus om toch weer meer te gaan roken.

Een tweede bezoek aan de huisarts viel niet zo goed. Ik voelde me niet meer zo begrepen als de eerste keer en een derde afspraak heb ik daarom afgebeld.

Ook ging ik mijn stopdatum steeds weer veranderen. Eerst had ik 1 mei als stopdatum maar in mei had ik nog verschillende feestjes waardoor ik dit te moeilijk vond. Daarna werd het half mei maar weer een uitnodiging voor een bruiloft deed mij besluiten om op 1 juni te stoppen. 1 juni echter was op een donderdag, net voor het weekend, en dat voelde echt niet goed.

Nu ben ik dan toch eindelijk gestopt sinds afgelopen maandag. (4 juni) Op zondagavond had ik nog ongeveer 3 sigarettten in mijn pakje zitten en die heb ik aan mijn man gegeven samen met mijn aanstekers. Ook heb ik de asbak in de garage leeggegooid en weggedaan.

Het valt me opzich niet tegen maar ik merk wel dat ik veel tijd overhoud nu. Omdat ik alle dagen thuis ben (afgekeurd) en dus weinig om handen heb, valt het niet mee om met de tijd goed om te gaan.

's Avonds ben ik vaak kortaf naar mijn man toe. Gelukkig heeft hij wel door waardoor het komt maar toch is het vervelend.

Gisteren voelde ik me al niet lekker. Een zere keel, hoofdpijn en wat misselijk. Waardoor dit komt weet ik niet. Het is in ieder geval ook niet echt fantastisch weer dus dat kan het net zo goed zijn maar ik word er nog chagerijniger van.

De komende weken de EK en ik houdt totaal niet van voetbal terwijl mijn mannen hier er dol op zijn. Nog meer tijd om mezelf te moeten vermaken maar ik ga niet roken; dat wil ik niet.

Ben eigenlijk wel heel trots op mezelf dat het nog steeds lukt om niet te roken. Ik heb immers nog nooit 1 poging gedaan in al die 33 jaar.

Ik geef niet op maar als er mensen zijn die tips voor me hebben.....graag!

Ik moet overigens nog wel zeggen dat ik ruim 12 jaar anorexia heb gehad en juist daarom heel erg bang ben om aan te komen nu ik ben gestopt met roken. De reden ook dat ik nog nooit eerder een poging heb gedaan. Roken had voor mij, wat dat betreft, ook een hele grote functie.

Pfff, wat een verhaal zeg en ik kan me voorstellen dat niemand dit echt interessant vind maar ik ben het kwijt en daar gaat het toch immers om?

 

Callie