Tjonge, het mag gezegd worden, wat een rot-dagen!! Om te beginnen, een verhaal begint meestal daar waar het belangrijk wordt om straks een punt te maken. Ik ben nu 8 dagen gestopt met roken. Ik heb de meest geweldige dag uitgekozen om dit te doen, mijn vriendje maakte het uit..... Ik heb die avond zitten huilen en roken tot moe was en dat zijn DE momenten dat je geoorloofd rookt, als een schoorsteen.

Geen mooi verhaal of betere gezondheid die je weerhoud je nog overgebleven sigaretten als slachtoffers van een hevige strijd af te maken tot het bittere eind. Dat bittere eind kwam, de volgende ochtend had ik niet alleen dikke ogen van het huilen maar ook een enorm dikke keel, veel keelpijn en het heel erg benauwd. Ik was zo benauwd en nog niet bekomen van emoties dat ik besloot dat als de relatie over was ik ook de relatie met mijn sigaretten over moest zijn, ik voelde me zo ziek..... Moe, keelpijn, hoesten en benauwd. Het was goed geweest zo.
Direct naar de "vitamine-store" gegaan en daar de meest heftige detox gehaald, ik dacht als we hard moeten gaan dan ook maar heel hard. Uit ervaring is dit geen aanrader moet ik eerlijk bekennen, maar mijn strijdlustige houding nam serieuze vorm aan. Ik wist niet wat mij overkwam..... Hoesten, zoveel en zo hard, huilbuien, neerslachtig, spierpijn, duizelig en trillen.... Ik wist het zeker, ik had een vreselijke ziekte.... De dagen daarna waren vreselijk, zo moe en zo verdrietig, ik kende mezelf niet meer terug. Ik werk zelf in de psychiaterie en raakte in gesprek met een ervaringsdeskundige over afkicken, hij van heroïne en ik van sigaretten, zijn verhaal opende mijn ogen, gaf steun en raakte mijn diep.......... Wordt vervolgd.