Geplaatst door janenjeannette op 14/10/2011 - 10:33
Lid sinds 01 apr 2011
Lieve allemaal,
Wederom met excuses... het leven staat op z'n kop..... De afgelopen weken ben ik misselijk en heb ik hoofdpijn. Men is bang dat er een uitzaaiing in de hersens zit. A.s. dinsdag krijg ik een hersenscan. Donderdag krijg ik hiervan de uitslag. Gisteren heb ik de scan gehad van mijn longen. Dinsdag krijg ik daar de uitslag van. De stress is (bijna) niet meer te handelen. Jan gaat er ook steeds slechter uitzien. We blijven geloven met het geloof van een kind en ik blijf bidden..... Helaas heb ik de strijd tegen Nico en Tine moeten opgeven. Dit in overleg met mijn longverpleegkundige die hier regelmatig over de vloer komt. Het wil niet zeggen dat ik strijd heb opgegeven maar het is niet te combineren.
Ik hoop jullie op de hoogte te kunnen houden.
Pas goed op jezelf.... en op elkaar....
liefs, Jeannette
Kijken of ik dit dagboekje
Geplaatst door whoopiee op 19/04/2013 - 21:43
Lid sinds 13 mei 2011
Kijken of ik dit dagboekje weer even naar boven kan hijsen in het nieuwe forum
je hebt echt wel spierballen
Geplaatst door pepim op 19/04/2013 - 23:13
Lid sinds 29 feb 2008
je hebt echt wel spierballen karin [url=http://www.cosgan.de/smilie.php][img]http://www.cosgan.de/images/smilie/...
ik ben zooooooooo sterk
Geplaatst door whoopiee op 19/04/2013 - 23:16
Lid sinds 13 mei 2011
ik ben zooooooooo sterk
Lieve allemaal, Ik ga toch
Geplaatst door janenjeannette op 21/04/2013 - 11:19
Lid sinds 01 apr 2011
Lieve allemaal,
Ik ga toch weer beginnen met schrijven. Eerlijk gezegd heb ik heel veel geschreven op Hyves en ik heb vanmorgen besloten om deze dagboeken (die erg indringend kunnen zijn) te kopieren naar dit forum. Ik hoop dat ik hiermee mensen kan toezetten om te stoppen. Natuurlijk waren de afgelopen 2 jaar niet alleen kommer en kwel. Ik heb veel gelachen en ook die verhalen zullen jullie te lezen krijgen. Voor diegene die de beginfase is vergeten of later begonnen is. Mijn naam is Jeannette, ik ben getrouwd met dijk van een man Jan en wij hebben twee kinderen. David en Melanie. Inmiddels is Melanie getrouwd met Davy en hebben zij een zoontje van 8 maanden Djamy (ja we zijn opa en oma).
Mochten er vragen zijn dan weten jullie me nu weer te vinden. Bijzonder is het dat onderstaand blog op de kop af 2 jaar geleden is geschreven.....
Lieve groet,
Jeannette
Diagnose kanker.... OMG
30 apr 2011, 08:16
Een aantal van jullie waren op de hoogte maar voor sommigen zal het als een complete schok komen. Gistermiddag om 15.00 uur is er, in het Antoni van Leeuwenhoek Ziekenhuis in Amsterdam, vast komen te staan dat ik een zeer agressieve vorm van kanker heb. Zo agressief dat ik a.s. maandag al op mag voor mijn eerste chemo.
Natuurlijk komt zo'n ziekte niet uit de lucht vallen. Maar het scheelt niet veel aangezien ik tot 4 weken geleden nog nergens last van had. Het begon allemaal met een hevige pijn in mijn schouderblad. Terwijl ik mijn tanden boven stond te poetsen schoot het erin en Jan hoorde mij beneden vloeken. De pijn ging weg maar wat restte was een flinke spierpijn die vooral rondom mijn hals zat. Het was alsof er een band omheen zat die vastgetrokken zat.
De huisarts stuurde me eerst voor een echo van de schildklier naar Den Bosch. Later stuurde ze me door naar de KNO-arts. De wachttijd hier in Oss bedroeg zo'n 4 weken en daar wilde Jan niet op wachten. Hij googlede en vond een nieuwe polikliniek in het AvL waar ik diezelfde avond nog terecht kon. Dat was 5 april. Nog geen 4 weken geleden. Deze arts concludeerde dat mijn luchtwegen schoon waren maar ook dat er toch wel iets gaande was en stuurde mij door naar de longarts waar ik in de zelfde week nog terecht kon. Vele ververvelende onderzoeken volgden met uiteindelijk de diagnose zoals hij is gesteld.... Kanker.
Je wereld staat op z'n kop. Je hebt het gevoel dat je in een verkeerde film bent terecht gekomen en dat je in een heeeele foute droom zit. Je wordt gecnfronteerd met alle emoties die er zijn. Boos, superboos. Verdrietig. Angst. Wanhoop maar nu vooral hoop.
Het verdriet van Jan en de kinderen is met geen pen te beschrijven. Ik gun het mijn grootste vijanden niet. Maar het netwerk van lieve familie en intimi sluit om ons heen als een handschoen. David heeft een week vrij genomen en gaat Jan op en neer naar Amsterdam rijden. Melanie heeft de afgelopen weken mijn hand vastgehouden en notities gemaakt van de opmerkingen van de arts. Mijn kleine broertje kwam afgelopen zaterdag met de trein en komt morgen met Irma en de kindjes. Hen zal ik een tijdje niet mogen zien en onze Dyke wordt al 1 jaar. Gelukkig had ik al wel een cadeautje voor haar gekocht.
Het zal allemaal heel heftig en heel emotioneel worden.
Jullie waren getuige in de afgelopen jaren van de vele mooie reizen die we hebben mochten maken. Jullie leefde mee met de ontmoeting tussen Melanie en Ama. Ik vond en vind dat jullie ook dit moesten weten. Niet alleen als familie/vriend maar zeker omdat ik jullie om begrip vraag. Begrip dat ik een tijdje niet zal kunnen reageren op datgene wat jullie schrijven, begrip voor Jan en de kinderen als ze wellicht anders reageren dan jullie van ze gewend zijn, begrip als ik soms even niét aan de telefoon wil of kan komen. Helaas ben ik door deze ziekte inmiddels mijn stem al voor een groot gedeelte kwijt dus het is ook niet makkelijk om te praten.
Zo, dan ga ik nu Koninginnedag vieren. Ik moet nog een nieuwe pyjama kopen en ik ga lekker ergens op een terrasje zitten. Vanaf maandag gaan we knokken.. maar vandaag doe ik het heerlijk rustig aan!
Tot gauw allemaal,
dikke knuffel,
Jeannette
Wat fijn dat je er weer bent
Geplaatst door roos op 21/04/2013 - 12:06
Lid sinds 30 okt 2010
Wat fijn dat je er weer bent Jeannette.
Heerlijk om je weer te lezen .
Ik ga je volgen ,net als voorheen .
Knufs Roos.
En ik ook. Ben erg benieuwd
Geplaatst door annekedirks op 22/04/2013 - 10:44
Lid sinds 30 jan 2011
En ik ook. Ben erg benieuwd hoe het nu met je is. Je staat weer in mijn rijtje.[url=http://www.animaatjes.nl/plaatjes/][img]http://www.animaatjes.nl/plaatjes/w/welkom/Animate2.gif[/img][/url]
Lieve
Geplaatst door janenjeannette op 23/04/2013 - 10:57
Lid sinds 01 apr 2011
Lieve forumleden....
Onderstaand blog schreef ik tijdens mijn eerste chemoweek. Er zouden er nog een aantal volgen. Sjoerd, die hier genoemd wordt was (letterlijk en figuurlijk) een geval apart. Ik heb over hem een heel blog geschreven omdat hij, naar later bleek, een van de meest belangrijke mannen in mijn (zieke) leven zou worden. Helaas heb ik hem maar 3 maanden mogen kennen maar in die drie maanden was hij een absolute rots..... Ik heb een apart blog over hem geschreven en dat zullen jullie tzt nog wel te lezen krijgen.
Lieve allemaal,
Vanuit het AvL een kort berichtje. Het gaat hier goed. Het gaat hier supergoed. Gisteren heb ik de eerste lading chemo (2 verschillende cheno"s) binnen gekregen en is het daar ook gebleven. Gelukkig niet ziek van geworden. Ik lig op een leuke zaal met Sjoerd. Een 60-jarige amsterdammer die er veel slechter aan toe is als ik. Met z'n Amsterdamse humor wordt ik regelmatig met mijn neus op de feiten gedrukt.
Thuis gaat het ook goed. Jan en de kinderen zijn hier dagelijks en ook Floor en mijn moeder zijn hier al geweest. Als alles goed is mag ik er donderdag weer uit. Dan heb ik 2 weken rust en gaan we kijken of de tumor geslonken is en de chemo dus heeft aangeslagen. Mocht dat het geval zijn dan worden de volgende kuren ingepland... En daar gaan we gewoon even van uit. Ik wilde even zeggen dat ik supertrots ben op mijn gezin. Ze komen hier dagelijks met uitgeperste citroenen (dat is een ander verhaal).
En Jan, ben je niet trots op mij dat ik de laptop (met dongel) aan de praat heb gekregen.
Lieve allemaal, blijf hopen, blijf kaarsjes branden... Dan blijf ik vechten...
Dikke knuffel vanaf het AVL,
Jeannette
doet me deugd weer van je te
Geplaatst door Miss Cutie op 01/05/2013 - 14:33
Lid sinds 01 jan 2011
doet me deugd weer van je te lezen
Hallo Jeannette, ik weet er
Geplaatst door roos op 01/05/2013 - 15:03
Lid sinds 30 okt 2010
Hallo Jeannette, ik weet er nog van dat je over Sjoerd schreef.
En hoe erg het was toen hij wegviel .
Hij kon toch van die lekkere sarcastische grapjes maken,
vol met zelfspot ?
Hoe ga je zelf nu ?
Nog onder behandeling of ben je al klaar .
Heb je weer wat meer werk erbij op kunnen pakken ?
Barst van de vragen ,en vind het fijn dat je hier weer
af en toe langs komt.
Knufs Roos.
Ik ben ook benieuwd hoe het
Geplaatst door annekedirks op 12/05/2013 - 19:59
Lid sinds 30 jan 2011
Ik ben ook benieuwd hoe het met je gaat?
Reactie toevoegen