Stoppen met roken, ben er klaar mee!

Was het maar zo eenvoudig, gewoon stoppen en klaar. Helaas is dit natuurlijk niet zo, maar toch zijn dit vaak de woorden waar ik aan denk als ik toch even trek krijg. Even de gedachte weerleggen door te denken "nee hallo hoezo weer roken? Je hebt lang genoeg je lichaam vernield, niks ervan het is klaar. Wees blij dat je van die rommel af bent!"

Ooit begonnnen met roken op mijn 13e en nu inmiddels 35 jaar oud, oftewel het is de hoogste tijd om definitief afscheid van te nemen van die "zogenaamde" beste vriend; de sigaret. Ik heb de eerste 10 jaar zonder problemen kunnen roken, nergens last van zoals velen zullen herkennen. Op mijn 23e kreeg ik echter last van het fenomeen van Raynaud, wat er voor zorgt dat bloedvaten "verkrampen" bij emotie of kou of roken. Het dringende advies van de huisarts was dan ook; stop met roken, dit verergert de situatie alleen maar verder. Vanaf dat moment ben ik me eigenlijk pas echt gaan beseffen dat roken echt een verslaving is waar je niet zo makkelijk meer van af komt. 3 stoppogingen gedaan in de jaren hierop volgend, maar toch elke keer weer uiteindelijk teruggrijpen naar die sigaret.....

Met name de laatste 5 jaar lijkt het roken de vernauwingen in de bloedvaten door raynaud, echt te verergeren. In de winter kan ik eigenlijk niet meer normaal functioneren door de kou. Afgelopen winter was voor mij de druppel, zo veel en vaak last van de kou, geen energie, altijd zweterige handen, hartkloppingen, altijd het gevoel dat je niet fit bent en het nare gevoel wat met name het fenomeen van Raynaud zowieso al veroorzaakt..... (wat weer erg wordt versterkt door het roken)

Kortom, nu toch echt tijd om te stoppen met roken. En nee, niet gewoon maar weer eens proberen, maar echt definitief afscheid nemen van mijn "allerbeste vriend" die luistert naar de naam peukie. Ik ben er klaar mee, ik wil het niet meer dat een sigaret mijn hele leven bepaald, "waar kan ik roken, wanneer kan ik roken, heb ik nog genoeg te roken, heb ik nog tijd om een extra peuk te roken" Met name de laatste weken merkte ik op dat ik de afgelopen tijd nog meer was gaan roken "ach een keer even roken in de auto moet kunnen, een keer in huis een peukie opsteken ach waarom niet, tis koud buiten" Precies de zaken waar ik altijd de grens had gelegd, roken in de auto is niet bepaald fris (gewoon smerig), kleine ruimte en de geur blijft behoorlijk hangen. In huis roken was ook altijd een no-go, maar dat is precies wat de verslaving ook met je doet. Zelf simpele regels kunnen op den duur gewoon aan de kant worden gezet. Alles voor die ene (extra) sigaret! Bizar hoe het verslaafd zijn aan het roken werkt. Je hebt het zelf niet meer in de hand, ook al denk je misschien van wel.

Roken; niet bepaald trendy meer

Waar roken vroeger nog stoer was, merk je nu duidelijk het verschil. Roken is niet meer van deze tijd. De meeste jeugd van nu peinst er niet meer over om te gaan roken "nee joh das smerig en super slecht voor je". Op zich vrij bijzonder dat een dergelijk product anno 2018 nog gewoon mag worden verkocht als je er over na denkt. Ook om me heen merk ik het steeds meer. In mijn jeugd hoorde ik vaak "goh, rook jij niet mee?" nu vandaag de dag hoor ik alleen maar "goh, rook jij nog? ". Het roken is gewoon niet meer algemeen geaccepteerd, steeds meer mensen stoppen ermee, of zijn er al lang mee gestopt. Op zich ook erg logisch, als je je beseft dat er ontzettend veel mensen heel erg ziek worden van het roken en daardoor een pijnlijke vroegtijdige dood sterven. Ook op mijn werk merk ik een duidelijk verschil. Steeds meer collega's stoppen er ook mee. Stonden we 5 jaren nog massaal buiten met een grote groep, zijn het er nog nog slechts enkelen. 

Dat was het dan, time to quit...

Op maandagavond 5 maart was ik het beu. Ik had nog 1 sigaret in het pakje op de tafel. Hier had ik een hele week mee gedaan aangezien ik bijna niet rookte door een flinke griep. Het was niet gepland om op deze dag te stoppen, maargoed ik had nog 1 sigaret en rookte toch tijdelijk al even wat minder. Wanneer zou er een beter moment voorbij komen om te stoppen met roken? Daar had ik geen duigdelijk antwoord op en was het dus besloten, ik stop ermee! 5 maart om half 10, stak ik de laatste sigaret op, wetende dat dit ook echt de allerlaatste zou zijn, hoe moeilijk het stoppen ook zou worden. De eerste dagen waren zwaar, ieder uur die trek in die sigaret. De bijwerkingen waren ook erg vervelend, tintelende handen en benen, erg duizelig, chagarijnig om niks, hoofdpijn komt en gaat en misschien nog wel het vervelendste; heel erg moe! Een week lang iedere avond om 9 uur het bed maar weer in om de trek te ontwijken en toe te geven aan de vermoeidheid. Die goede "vriend" de sigaret is dood, het zal echt tijd nodig hebben om dit verlies te verwerken.

Nu is het inmiddels 22 maart en zitten de eerste weken er op. Een lastige periode en ik weet van mezelf dat dit de eerste 3 maanden gewoon echt heel erg moeilijk blijft.  Sommige dagen gaat het prima en andere dagen is de behoefte aan die sigaret ineens weer levensgroot aanwezig. Maar goed, de eerste 16 dagen gestopt zitten er inmiddels op. Ik was bijna vergeten (vanuit eerdere pogingen tot stoppen) dat de effecten van het niet roken echt een groot verschil maken, ik heb meer energie kan me beter concentreren en heb veel minder last van het fenomeen van raynaud. Nu alleen nog volhouden dus. Op naar een beter en gezonder leven!