Geplaatst door Kimbojo op 30/05/2019 - 11:57
Lid sinds 03 mrt 2019
Hier zit ik dan achter mijn scherm. Sinds 20 februari 2019 rookvrij. Gelukkig leven we nu in een tijdsperiode van"roken is not done" Helpt zeker. Ben ik dan roker af? Nee, eens een roker altijd een roker. De idiote herinnering met momenten blijft. Vecht ik er tegen? Nee, ik wacht gewoon. En het ebt vanzelf weg.
In 2010 ook gestopt met Allen Carr methode samen met toenmalige vriendin. Lukte 3 maanden, scheurde mijn hamstring met sporten, mezelf zielig vinden en de sigaretten van vriendin lagen daar en hop vertrokken. Die 3 mnd waren allemaal op wilskracht, vechten, dus vroeg of laat was ik toch wel overstag gegaan.
Je komt nieuwe vrienden en vriendinnen tegen. Mensen komen en gaan maar het rokertje blijft bestaan.
Ik zei altijd: Luister, als ik zo moet vechten op wilskracht om te stoppen dan doen ik het niet.
25 September 2017.
Mijn lieveling, mijn schat, mijn maatje, mijn vriendin was ziek. Bronchitis misschien wel longontsteking. Eigenwijs...lag te happen naar adem. Ik zeg," Kom we gaan naar de dokter". "Nee....., morgen.... is het.... wel beter" hakkelt zij dan. s'Avonds wil ze nog een sigaret opsteken.....Ben je nu helemaal.....Ik heb haar opgetild naar de auto gedragen en weggereden naar dienstdoende arts. Die zei : Onmiddelijk naar ziekenhuis. Vlak voor de ingang zakt ze in elkaar....til haar op...ze komen al met rolstoel en die broeder wil dat ik nog even wacht om in te schrijven.....Ik kijk die man aan en zeg: Nu de dokter en hulp anders schop ik hier de grootste stennis en dat wil je niet meemaken. Hij riep een zuster die haar zuurstof gaf en belde voor een arts. Een week heeft ze in het ziekenhuis gelegen. Astmatische aanvallen tengevolge van.....roken. We waren net op tijd want de volgende dag had ze niet gehaald.
Nu is zij nog altijd rookvrij, want zij moest toen stoppen. Maanden door een hel gegaan. Vechten tot en met. En ik......ik rookte minder en niet in haar bij zijn, maar wel roken. Achteraf idioot natuurlijk. Je maatje daar bijna dood zien gaan en toch doorgaan.
Je moet er klaar voor zijn. Mijn vrouwtje heeft mij nooit verweten dat ik door rookte, zelfs nooit gezegd, zou het niet beter zijn........
15 December 2018
Mijn kies is ontstoken. Was er al een 2 kwijt en nu weer.....Ik had gezegd als ze nog 1 moeten trekken dan alles eruit.....Beetje ook om dingen voor te zijn. Er was 4 jaar terug ziekte van Kahler geconstateerd en ik balanceer nu zo rond stadium 1 naar 2. Alleen, als ze dan eruit moeten dan groeit het bot in mijn kaken niet meer goed dicht. Overleg met mijn Denise, mijn tandarts en die had ook al een geval gehad waarbij dat gebeurd was dus.....20 Februari 2019, 26 tanden minder en de rest is geschiedenis.
Nu ruim 3 maanden later....kijk ik terug hoe het gegaan was. Redelijk moeiteloos toch. Rokers vragen mij, hoe ik het gedaan heb....Alle momenten dat ik vroeger gebruikte om er 1 op te steken heb ik gewoon onder gaan. Niet van weg gelopen. En daardoor alle triggers uitgedoofd. Verstand en intuitie....samen gaan ....maar zeker niet vechten. Is het door mijn nieuw gebit? Ik weet het niet, maar de trek is weg, de herinnering is gebleven.
Die ene.....never, nooit want dan komen er vele.
Wat is het volgende? Elk jaar heb ik wel iets. Ziekenhuizen heb ik de laatste jaren te vaak van binnen gezien....Maar we gaan door. Ik blijf werken aan mijn conditie en zorgen dat het gewicht niet verder oploopt. In Juni is dan weer de check-up. Bloed, urine, beenmerg punctie. Eens zien of we nog uitstel krijgen
Wordt vervolgd
John
Nou Kimbojo, je bent wat mij
Geplaatst door Jelka op 31/05/2019 - 18:28
Lid sinds 27 feb 2018
Nou Kimbojo, je bent wat mij betreft geen roker meer. Iemand die niet rookt, is geen roker, ongeacht wat er soms door zijn of haar gedachten speelt. En inderdaad, eentje bestaat niet, het is alles of niets in dit verhaal. Goed gedaan man!
Thx Jelka. Still going strong
Geplaatst door Kimbojo op 01/06/2019 - 06:43
Lid sinds 03 mrt 2019
Thx Jelka. Still going strong
Grtjes John
Goed verhaal John. Het is die
Geplaatst door Lon10 op 01/06/2019 - 09:53
Lid sinds 17 nov 2017
Goed verhaal John. Het is die knop, het licht zien, hoe je het ook noemt. Je bent er klaar mee en wilt het niet meer. Dat moment waarop alle rokers heimelijk wachten.
Als je niet meer rookt, ben je ook geen roker meer. Ik noem mijzef een ex-roker. De verslaving zit nog wel in je. Met één sigaret kun je inderdaad weer verkocht zijn. Dus we moeten alert blijven. Maar dat kost steeds minder moeite.
Bedankt voor het delen.
Geplaatst door Philippa Morris op 02/06/2019 - 22:01
Lid sinds 05 aug 2013
Bedankt voor het delen. Ziekte van Kahler klinkt vriendelijker dan het is..het is heftig z'n diagnose en dat al vier jaar. Ik begrijp nu waarom je je gebit hebt laten trekken. Gelukkig heb je altijd je conditie op pijl gehouden door te bewegen, dit zal toch ook een rol spelen in het op afstand houden van de ziekte. En nu gelukkig ook nog gestopt met roken! Met de liefde zit het ook goed zo te lezen. Je meer dan menigeen om voor te leven. Je doet er in ieder geval alles aan om het in ieder geval niet erger te laten worden, heel goed van jou! Met de zomer die voor ons ligt zijn er meer mogelijkheden om ook lekker buiten te sporten. En lichter te eten, salades enzo. En ja, als ik wist dat het niet zo moeilijk was als ik toen dacht, had ik het ook veel eerder gedaan.
Groetjes, Philippa
Dankjewel Lon en Philippa
Geplaatst door Kimbojo op 02/06/2019 - 23:53
Lid sinds 03 mrt 2019
Dankjewel Lon en Philippa voor het medeleven.
Als ik mijn liefde niet had dan was ik er allang onderdoor gegaan. Dan hoefde het niet meer voor mij.
Er zijn wel altijd moeilijke momenten ....... maar die heeft iedereen.
Grtjes John
Gisteren bij specialist
Geplaatst door Kimbojo op 26/06/2019 - 12:47
Lid sinds 03 mrt 2019
Gisteren bij specialist geweest. Bloedwaarden waren gedaald. Ik heb nog iets meer bloedarmoede en nog 75% aanmaak over voor zuurstof via de rode bloedcellen. Niet zo fraai allemaal. Opmerkelijk sinds ik gestopt ben met roken is het slechter geworden ?!? Bon, dat is geen optie meer. Afhankelijk vh beenmergpunctie onderzoek zal er binnen nu of 4 maanden conclusie getrokken moeten worden. Stamcel-therapie en dus stoppen met werken.
Vreemd zolang het stabiel was was ik ook stabiel in mijn hoofd. En nu het "eindig" wordt komt de depressie opzetten. Hoe lang nog.......
Grtn
John
Hoi John, wat een heftig
Geplaatst door Dina op 04/07/2019 - 13:20
Lid sinds 26 mei 2009
Hoi John, wat een heftig verhaal en wat naar dat je geen betere uitslagen hebt gekregen van de specialist...ik ben geen deskundige in medische zaken, maar kan me heel goed voorstellen dat je nu even het allemaal niet meer weet. En dat je je depressief voelt...ik hoop voor je dat je hier ook hulp bij krijgt?
Ik wens je veel sterkte, groetjes van Dina.
Hoi Dina
Geplaatst door Kimbojo op 15/07/2019 - 17:53
Lid sinds 03 mrt 2019
Hoi Dina
Dank je wel voor je berichtje. Ach, dat negatieve is alweer wat voorbij. Heb gelukkig zo'n klein stemmetje in mij die mij altijd naar het positieve brengt. Carpé Diem, en leef je dag alsof het je laatste is.
Merk wel dat mijn "vrienden, kennissen kring" een stuk kleiner is geworden. Blijkbaar weten een hele hoop niet wat ze moeten zeggen en welke houding ze moeten aannemen als iemand de "K" heeft. Je leert nu wel wie echt en wie niet. Ik ben sinds ik gestopt ben meer terug getrokken. Doe veel dingen in mijn eentje. Heb ik geen zin en dat gebeurt regelmatig, doe ik gewoon niets. Tot ik het beu ben en weer iets te knutselen wil hebben. Sporten en zingen helpt mij door de moeilijke momenten. En vandaag 15 juli 62jaar geworden en heb mij een bestelauto aangeschaft. 11 jaar oud en hier in België betaal voor zo iets amper belasting. Dat wordt mijn nieuwe project. Bumpers repareren en in kleur spuiten. Auto polijsten en poetsen. Maakt niet uit hoe lang het duurt zolang ik maar bezig ben. Voor de zaak heb ik een lease-auto en over 2 jaar gaat die terug. Blijf voor de rest fijn rondtuffen in m'n "ouwetje" Ik had er jaren geleden ook zo eentje, zelfde kleur, zelfde opties. En ik zag deze,het was net deja vu. Moest me echt vergewissen dat het niet dezelfde was. (Oude liefde verzuurt niet)
Als je zelf je leven niet kleurt, dan blijft het grauw en grijs.
Grtjes
John
Geplaatst door Philippa Morris op 21/07/2019 - 15:15
Lid sinds 05 aug 2013
Hoi John,
Sommige mensen wachten met volop leven tot ze iets ernstig krijgen. Jij leeft volop en je kan heel oud worden met sommige k.
Je zegt wie echt en wie niet (vriendschap?) Droevig zijn daarover hoort erbij..het is toch een gemis waarvan het lijkt dat ze dat niet met je willen delen. Maar soms als je weinig hoort, heeft die persoon zelf erge problemen. Of ze hebben veel pijn bij het idee dat jij ziek bent. Die vrienden kunnen wel weer terugkomen als je ze de ruimte geeft. Kan me wel voorstellen ook hoor als je boos bent. En soms was jij altijd de sterke, de positivo... dan moeten de ander omschakelen.
Maar wat een leuk positief verhaal verder wat je verteld over je retrobusje. Met het bijbehorende gevoel wat het oproept. Ik ben ook liedjes aan het zingen de laatste dagen. ( ik had dit al eerder geschreven maar kon niks plaatsen) Zit je bij een koor?
Je bent niet van plan om nog iets te proberen met alternatieve therapie? Of is het meer genetisch? Ik doe nu T.R.E. trillen, zoals dieren doen nadat ze ergens van zijn geschrokken of na inspanningen. Dat werkt wel erg goed, ik kan m'n gevoel sneller stabiliseren lijkt wel.. In het leger doen ze dit ook.
Shake it off
( andere smiley gedaan nu gen foutmelding)
Groetjes en hou je haaks...
Philippa
Bedankt Philippa.
Geplaatst door Kimbojo op 23/07/2019 - 10:26
Lid sinds 03 mrt 2019
Bedankt Philippa.
Een hart onder de riem is altijd heel fijn. Je gaat gewoon anders tegen het leven aankijken. Vroeger was het "als ik straks met pensioen ben dan......" Tegenwoordig is alles eindig. Niet teveel plannen en zeker niet te ver vooruit. Met m'n autootje ben ik heel blij mee. Afgelopen vrije week niet depressief geweest ook niet moe, gewoon omdat ik weer een uitdaging, een bezigheid heb.
Zingen doe ik de laatste tijd veel met karaoke. Heel "professioneel" haha met eigen muziek installatie en liedjes op you-tube. Vroeger wel in een band gespeeld en gezongen, maar dat al heel lang geleden.
Alternatieve therapie heb ik al veel geprobeerd en het enige (en is het toeval) wat mij een periode stabiel heeft gehouden was een vrouw in Rusland, die ik via via heb leren kennen en mij op afstand heeft geholpen. Maar ja die begon ineens veel geld te vragen dat ik afgehaakt ben. Is daarna ook wel redelijk stabiel gebleven.
Bedankt weer
Groetjes
John
Hoi, hoe is het nu met je???
Geplaatst door Dina op 08/08/2019 - 20:50
Lid sinds 26 mei 2009
Hoi, hoe is het nu met je???
Reactie toevoegen