Ja, bijna 50 jaar gerookt! Rond ons 13e of 14e levensjaar kochten we ons pakje Samson of te wel, we gingen roken. Dat was toch wel stoer of een avontuur. Ik ben nu 63 jaar en verleden jaar genoot ik iedere ochtend van mijn sjekje met merknaam Zilver met een mascotte filtertje er in. Ik genoot er écht van zo bij mijn eerste bak koffie of richting werk. Ik stond er ook echt bij stil, deze momenten. En er zat ook niets in mij wat wilde stoppen. Ik koos voor het mascotte filtertje om schoner te roken en deze zomer wist ik dat ik anders moest gaan roken. Het werden filtersigaretten of een elektrisch ding. Dit deed ik omdat ik merkte dat de shag een duizelig maakte. Er was iets niet goed in combinatie met het roken, of, mijn gezondheid. Ik duizelde soms op mijn voeten tijdens het werk of er gebeurde iets met mij wat ik niet onder woorden kon brengen. Vast door drukte of werkdruk. Dacht ik. In de 3e week van oktober had ik het weer, maar nu kon ik mijn vrouw niet antwoorden toen ze mij iets vroeg. Een week later was ik geopereerd aan mijn halsslagader die voor 90 % dicht zat vanwege verkalking. Ik had deze zomer enkele beroertes gehad waar ik geen acht op sloeg en ging gewoon door. De operatie is al weer weken geleden en het herstel draait vooral om moeheid. Gelukkig zijn er geen functies uitgevallen of andere problemen. Maar! Volgens mij speelt het gestopt zijn met roken een grotere rol dan ik denk. De klap van de operatie, het werk wat plots stopt, het corona gedoe en de kleine wereld waarin we nu leven spelen een rol op gemoed. Maar het verveeld gevoel, steeds iets willen proeven in je mond, “ergens”iets missen dat nergens zin in hebben komen vooral weg bij dat stoppen met roken. Zou het zo zijn? Dat is mijn vraag. Ja, ja, 60 jaar roken! Tijdens de operatieweek nam ik wel eens zo’n pufje of kauwgom. 1 of 2 keer per dag en tot verleden week ongeveer 1 per dag tot niets deze week. Het lastige in mijn geval is de vraag wat er nu invloed heeft, de operatie of het stoppen met roken. Na 60 jaar een goede relatie te hebben gehad met haar, mevrouw tabak, is het nu uit. Ze is er niet meer om mijn te troosten. En dat zal ook best op mijn gemoedsrust spelen. Of niet dan? Graag een beetje respons.