Ha medestoppers!

Ik ben Jessica, bijna 21 jaar jong en ben sinds maandag 2 januari gestopt met roken.
Wat ongeveer 6 jaar geleden begon met 'stoer' zijn liep uit in een complete verslaving.
20 sigaretten per dag was normaal voor mij.

Mijn vriend is in oktober gestopt. Mede dankzij hem heeft mij de doorslag gegeven om te stoppen.
Het gaat mij met name om mijn gezondheid. Ik heb een scheef neustussenschot waardoor ik moeilijk kan ademhalen. Ik ben hier al een aangeopereerd maar de operatie is helaas niet geslaagd en moet in juli opnieuw onder het mes.
Soms was het zo beangstigend als ik 's avonds in bed lag of aan het sporten was en hapten naar adem.
Voor mijn leeftijd kan dat niet.. vandaar mijn stoppoging. De eerste en zonder hulpmiddelen..

De nacht voor mijn stopdag was het al mis. Niet kunnen slapen. Het idee dat ik ging stoppen maakten mij al gek.
De eerste dag was dan ook een ramp voor mijn gevoel. Verveling, nergens zin in hebben behalve en sigaret.
Toch uiteindelijk met een positief gevoel naar bed gegaan met het idee dat ik het al een dag vol had gehouden en het de volgende dag vast beter zou gaan.
Dit in tegenstelling.... weer niet geslapen. Ik had overdag nergens zin in. Was chagerijnig, at niet, voelden me depri en had het gevoel dat niks meer 'leuk' was.
De donderdag, dag 4, ben ik naar de winkel gegaan en heb tabletten gekocht wat je slaap bevorderd. Deze nacht heb ik dan ook redelijk geslapen, maar helaas wel met nachtmerries.

Denk je alles te hebben gehad wordt ik ook nog verkouden en begin te hoesten. Dus alle ontwenningsverschijnselen wat je maar kunt bedenken heb ik last van gehad. Wat een ellende!

Zaterdag verjaardag van een vriend. Eigenlijk weinig zin maar vond dat ik toch even de deur uit moest gaan. Nooit aan gedacht dat daar allemaal gezellige rokersvriendjes waren. Stond ik dan met me wijntje ZONDER sigaret. Maar ook dit heb ik overleefd en achteraf was het best gezellig.

Zondag weinig gedaan waardoor het dus weer een dramatisch slechte dag was voor mij (daar komt nog bij dat ik vrijdag en zaterdag nacht weer niet heb kunnen slapen). 'S avonds een klein feestje gehad van mijn oude bijbaantje waar natuurlijk weer gerookt werd. Moeilijk, moeilijk maar toch weer doorstaan!

Zondag op maandag nacht iets beter maar toch nog te weinig geslapen. Maandag weer mijn eerste werkdag na de vakantie. Collega's trots op mij met mijn poging tot stoppen.  
Ik zag er eigenlijk de trots niet van in. Want voelden me nog steeds down. ’S Avonds was ik dan ook kapot. Zowel geestelijk als lichamelijk was ik gewoon moe. Gedoucht en lekker in bed gaan liggen. En vannacht… heb ik sinds een week weer heerlijk kunnen slapen! Wat een opluchting.
Ik zit dan nu ook in mijn bureaustoel met een goed gevoel en ben dan ook trots op wat ik heb bereikt. Ik heb vandaag al een heel stuk minder trek in een sigaret.
Ik ben er nog lang niet maar mijn gevoel zegt dat het goed gaat komen!
 
Ik wens iedereen heel erg veel succes! En met elkaars steun en een beetje doorzettingsvermogen gaat het ons allemaal lukken!

Rookvrije Groetjes,
Jessica