Geplaatst door M@rleen op 25/06/2014 - 15:47
Lid sinds 04 apr 2014
Beste forumers,
Ik wilde eens wat nieuws bedenken, en kwam op dit idee. Dit "schrijfhoekje" is een plek waar iedereen die dat wil zijn grappige, genante (blunders 
), of juist ontroerende belevenissen van die dag kan opschrijven. Ook verhalen die wat langer geleden hebben plaatsgevonden zijn welkom. En op die manier deelt met de rest van het forum. Voordeel is dat we elkaar toch niet kennen, maar we wel op die manier elkaar kunnen laten lachen of ontroeren. Wat weer een goede afleiding is om niet te roken.. 
Of misschien een verhaal over iemand die juist iets heel liefs of spontaans voor jou heeft gedaan. ( goed idee Philippa!) Ik vind het persoonlijk erg positief om daarmee bezig te zijn, en lijkt me ook leuk om van anderen te lezen. Het zijn vaak de kleine dingen die het 'm doen.
Veel schrijf/leesplezier!
Groetjes, Marleen
Hai, Vandaag heb ik wel iets
Geplaatst door Yvondv op 01/07/2014 - 13:39
Lid sinds 01 feb 2014
Hai,
Vandaag heb ik wel iets grappigs meegemaakt en gelijke tijd een goede daad gedaan. Bij de supermarkt staan van die houten kratten opgestapeld waarin de ik geloof perssinaasappels aanbieden, stond er een oude vrouw met rollator naar mij te roepen of ik haar wilde helpen, ze zegt "ik kan niet weg" ik dacht nog huh waar heeft ze het over, maar bleek dat haar jurk vastzat aan zo'n houtsplinter, dus heb ik haar bevrijd haha, ze was zo blij!
Hoi Yvon, Dat is een leuk
Geplaatst door M@rleen op 01/07/2014 - 19:27
Lid sinds 04 apr 2014
Hoi Yvon,
Dat is een leuk verhaal, een vrouw gered die vastzat.
En geeft je een goed gevoel iemand uit de brand te helpen.
Ik heb de afgelopen 4 dagen ook niets anders dan goede daden gedaan, op mijn werk. Maar ben nu helemaal gevloerd door de drukte momenteel. Ik heb dat niet snel maar ben nu niet echt gezellig, gewoon te moe voor, bah.
Ahh ga lekker uitrusten dan,
Geplaatst door Yvondv op 01/07/2014 - 19:29
Lid sinds 01 feb 2014
Ahh ga lekker uitrusten dan, voetjes op de bank! Was het jou laatste werkdag?
Ja Yvon, ben nu weer 5 dagen
Geplaatst door M@rleen op 01/07/2014 - 21:51
Lid sinds 04 apr 2014
Ja Yvon, ben nu weer 5 dagen vrij, ha! Het waren intensieve werkdagen ppf, dit hou ik zo niet vol tot mn 67e. En het waren vooral serieuze dagen, veel zieke mensen en dat was zielig en bewerkelijk, hele dag door bellen, dat geluid van die pieper kan ik niet meer horen! Rommel op de afdeling , op alle kamers greep ik mis omdat er niet was bijgevuld, en regeldingetjes die de collega's de dagen voor mij niet opgelost hadden, zat ik er in het weekend mee..etcetc. bron van ergernis eigenlijk. Niet leuk.
Maar net wel wat grappigs meegemaakt. Kwam er achter dat mijn oudste zoon, een hele tijd geleden, hele leuke filmpjes heeft gemaakt op zijn ipod, haha. Hij liet er een paar zien, hij heeft ons stiekem gefilmd tijdens het eten 'savonds, zijn ipod zo geplaatst dat dat goed in beeld kwam, leuk hoor. Ook een filmpje van ons al bankhangend, daarbij zijn ipod in zijn sok vastgemaakt. Dus beelden terwijl hij langzaam langs ons heen liep, hihi. Wat een melig idee!
En er staan hele leuke gesprekken op film, ik kwam erachter dat we het toch maar heel gezellig hebben samen. En dat maakt mijn slechte dag weer helemaal goed.
nou dan zal ik maar over mijn
Geplaatst door stoffeltje op 01/07/2014 - 22:06
Lid sinds 29 feb 2008
nou dan zal ik maar over mijn <verhouding>met muizen beginnen.
sinds jongs af aan heb ik wat met die kleine diertjes met kraaloogjes en puntstaartjes!
woonde in den haag,erg oude huisen.
we hadden bijna alle <huisdier soorten>die je kon bedenken en alle dieren die wat mankeerde brachten ze ook naar ons toe.
we waren dus bekende van de dierenambulance geworden.
was ong. 7 jaar,dierliefhebbend
af en toe iets te veel vonden mijn ouders.
er waren vaak muizenplagen,vond het vreselijk mijn vader zette muizevallen voor die kleine wezentjes neer!
zodat ze eerst de kaas zagen en dan een klem op hun kop kregen.
mijn moeder vond dat ook niet zo fijn dus rende ze door het huis met een emmer om ze te vangen en ze buiten te deponeren.
zelf vond ik ze lief en ging ze met een kinderlijke muizeliefde voeren.
zodra ik een muizenholletje zag vond ik het wel zo normaal dat ze eten moesten hebben.
voor de pappa en mamma muis,zodat de kleintjes ook eten kregen.
en oh wat was ik blij als ik het kleine grut er ook uit zag komen.
had dan zelf een stoel tegenover het holletje genomen om ze stilletjes te zien.
als mijn ouders het weer in de gaten hadden nou dan waren er geen aardige woorden te horen.
snapte er toen niet veel van,waarom al die andere dieren wel?
kreeg alleen te horen dat ze vies waren en eten aanknaagte.
en iets van ziektes ofzo,maar dat eten t"ja dat was juist wat ik ze gunde.
kreeg het nog jaren te horen
ong. 9-10 jaar was ik,had haren tot over mijn billen.
als met mijn moeders hulp deze gewassen waren <we hadden nog geen fhonn,die bestond nog niet>
en ik naar bed ging moesten mijn haren naast het bed hangen om te drogen.
een nat hoofdkussen is ook niet alles.
nu op een avond <ik sliep bijna>kriebelde er iets aan mijn hoofd,voorzichtig keek ik in die richting.
bleek er een klein muisje aan mijn haar omhoog te zijn geklommen.
we hebben elkaar een hele tijd verbaast aan zitten/liggen kijken.
tot de muis er toch maar vandoor ging.
moeder en zus wederom hysterisch!
snapte het niet ,nou ja.
was een jaar of 17,zou zeggen wat wijzer
liep in de boogaard,een druk winkercentrum,warm weer dus winkeldeuren open.
gezellig met mijn moeder shoppe,t"ja en toen die schoenenzaak!
achter de glazen deur bijna plat gepled zat weer zo een lief klein veldmuisje.
ja zucht,kreeg het niet over mijn hart het diertje zo bang en in de felle zon zo te laten .
dus voorzichtig achter de deur gekropen en het half versufte diertje in mijn hand achter de deur vandaan gehaald,werd wel wat gek aangekeken door voorbijgangers.
wist me nog te herinneren dat er een dierenzaak in de buurt moest zijn,nou op zoek dan maar.
daar aangekomen gewacht tot ik aan de beurt was,en vroeg aan de man die me hielp en het uitlegde,met de vraag of ze een plaatsje voor hem/haar hadden,nou dat had ik beter niet kunnen doen!
mevrouw wat vraagt u nu,we hebben zelf een muizenplaag hier ,en komen niet van die...beesten af!
neem hem/haar maar weer mee,nou daar sta je dan met een inmiddels beevend muisje.
heb toen maar een grote struik gezocht en hem achtergelaten,denk je iets voor zo een klein levend wezentje te doen!
op dat moment had ik 5 kattenkinders ,het zijn kleine rovertjes ik weet het.
maar muisjes zien ze als speelgoed,op een keer zag ik <stoffeltje>zo heette mijn kat met een klein muisje spelen.
klets poot erop hoppela in het bekkie,muis al nat gespeeld!
zelf stond ik te schreeuwen tegen de kat en op de vloer te stampen <voor stoffie wel zielig >het was haar prooi en anders had ze hem trots naar mij gebracht.
eindelijk liet ze het beestje vallen,natgekloven en wel wilde het weg lopen maar ik zag stoffie al weer voor haar volgende sprong klaarstaan.
met een noodvaart pakte ik het natte wezentje op om hem te redde uit de kattenklauwtjes van stoffie.
zag als oplossing hem naar de tuin van de buren te werpen,het was echt niet mijn bedoeling maar ik hoorde een klap,had hem tegen de schutting gegooit
kan nou niet meer zeggen dat ik wijzer geworden ben,en was ook niet meer boos op stoffel die me beledigt aankeek ,gaf haar maar wat eten uit blik en een knuffel op haar kopje zeggend dat ze lief was.
dat is dus de vreemde verhouding met de muis.
Mooi verhaal stoffel, ik heb
Geplaatst door Yvondv op 02/07/2014 - 05:38
Lid sinds 01 feb 2014
Mooi verhaal stoffel, ik heb er van genoten haha en mooi verteld ook!
Ohja, er schiet me ineens ook
Geplaatst door M@rleen op 02/07/2014 - 11:53
Lid sinds 04 apr 2014
Ohja, er schiet me ineens ook een grappig verhaal binnen van wat Bob (mijn man) vroeger als kind heeft gedaan. Tegen de gevel van het huis waar ze woonden groeide klimop en daar zat een nestje kleine vogeltjes. Ze waren net uit hun ei en nog vrij kaal. Bob kon er vanuit zijn raam bij, en had op zijn slaapkamer een grote racebaan met autootjes. Toen heeft hij 2 vogeltjes daarin gezet en heeft ze een aantal spannende rondjes laten rijden, hahaha, hoe kom je op het idee he!
Zag het al helemaal voor me, die kale beestjes met die grote zwarte oogjes, zzzzz, daar gaan ze haha
De vogeltjes daarna weer netjes terug gezet in het nestje.
komisch he,hoe
Geplaatst door stoffeltje op 02/07/2014 - 12:08
Lid sinds 29 feb 2008
komisch he,hoe kindergedachten met dieren omgaan
Ja ik ook, leuk
Geplaatst door M@rleen op 02/07/2014 - 14:49
Lid sinds 04 apr 2014
Ja ik ook, leuk hoor Stoffeltje , haha!
Ik was ook altijd erg begaan met allerlei diertjes, heb ooit eens een klein eendje gevonden en verzorgd. Gewonde merels opgevangen, en ook eens een veldmuisje uit een keldergat gered. Ik was ook rond de 8 jaar oud. Dat muisje had een pootje gebroken en ik heb voorzichtig met een dun stokje en plakband dat pootje gespalkt. En toen met het beestje naar een veearts gegaan die bij ons in de straat woonde. Ik dacht dat hij wel wou helpen. Hij moest erg lachen en ik werd nog boos ook.
Grappig om nu mezelf in mijn kinderen te herkennen, die komen ook met van alles thuis. Mijn oudste al een paar keer met een jonge kievit, merels, een duif, en zo met de hand een enorme goudvis uit de sloot gevist, het leek wel een koikarper zo groot. Hij stond er ineens mee achter het huis met die spartelende vis in zijn armen, al druipend van het stinkende slootwater . Ik als een gek onze zinken teil buiten vullen met water waar die dan in kon...want terugweg duurde te lang voor de vis. Hij had hem voor zijn oma gevangen en de vis heeft daar nog jaren rondgezwommen in de vijver , haha.
En mijn jongste kwam met een dikke meikever thuis, gets ! Hij moest deze meteen vrijlaten van mij, maar wat had hij nou gedaan? Stiekem dat vieze ding tussen de borstels van de brievenbus bij de voordeur gestopt want hij wilde zijn "vriendje" niet kwijt. Toen we daar achter kwamen hem uitgelegd dat het beter was voor het beestje, want zijn vader en moeder zouden hem missen etc. Hij besloot de kever vrij te laten, we stonden met zn 4-en bij de voordeur en zwaaiden de kever na, Daaaag kevertje riepen we, en de kever vloog weg. Terwijl we keken vloog een merel langs en HAP, pakte de kever zo mee in zn snavel. OHHHH!!! Was wel traumatiserend voor mn zoontje, maar wat hebben we later gelachen!!
haha!
Prachtig Stoffel, ik zie het
Geplaatst door rietje op 02/07/2014 - 15:05
Lid sinds 27 feb 2013
Prachtig Stoffel, ik zie het zo voor me hoe je daar op een stoel zat, wachtend tot de muisjes om het voer kwamen!
Hallo Rietje! Heb jij ook
Geplaatst door M@rleen op 02/07/2014 - 15:20
Lid sinds 04 apr 2014
Hallo Rietje!
Heb jij ook zoiets leuks meegemaakt? Vertel vertel...
Hallo Marleen! Nou ik zit al
Geplaatst door rietje op 02/07/2014 - 15:55
Lid sinds 27 feb 2013
Hallo Marleen!
Nou ik zit al zwaar te peinzen maar er komt niets boven drijven!
Als je ooit eens wat te
Geplaatst door M@rleen op 02/07/2014 - 19:06
Lid sinds 04 apr 2014
Tuurlijk zal ik het dan met
Geplaatst door rietje op 02/07/2014 - 19:33
Lid sinds 27 feb 2013
Tuurlijk zal ik het dan met jullie delen, een leuke gebeurtenis dan he!
Om nou mijn goede daden hier te schrijven vind ik een beetje " mezelf op de borst kloppen"
Haha, nee zo moet je het niet
Geplaatst door M@rleen op 02/07/2014 - 19:50
Lid sinds 04 apr 2014
Haha, nee zo moet je het niet zien! Ik ben toch ook geen opschepper, haha!
Ik denk dat als iedereen wat socialer zou zijn en wat over wil hebben voor elkaar, het een stuk gezelliger wordt. En als je erbij stilstaat krijg je er zelf een goed gevoel over. Dat was eigenlijk mijn opzet.
Reactie toevoegen