Dagboek van een junk: stel je eens voor

Geplaatst door Erik64 op 22/03/2013 - 11:16

Lid sinds 19 mrt 2013

Vandaag heb ik de knoop doorgehakt. Voor eens en voor altijd doorgehakt. Als je dat zegt op een rookforum gaan alle ex-junks meteen denken: Ha! een medestopper! Maar ik ben al een tijd geleden gestopt, dus eigenlijk heeft het niets met roken te maken.

Wat dan, zal de nieuwsgierige lezer onder ons denken. Waarover heb je een knoop doorgehakt? Nou…eigenlijk heeft het met dit te maken. Met schrijven…dingen van me af schrijven. Want schrijven doe ik graag…deed ik altijd al graag…ik heb iets met woorden…en om met die woorden een blog, column of stukje te schrijven, en daar mensen mee weten te motiveren, dat geeft een kick!

En egoïst als ik ben…ik vind het leuk als mensen mijn stukjes lezen. Dat had ik altijd al met het publiceren van mijn column op een website. Stiekum iedere keer kijken: hoeveel hits heb ik al…zijn er reacties gekomen…op zich…is dat ook een vorm van verslaving. En nu ik er de ene verslaving aan heb gegeven, laat ik nu dan maar mijn andere verslaving maar weer oppakken. En hopen, dat mensen het leuk gaan vinden om iedere keer mijn verhaaltjes te lezen, ernaar uit gaan kijken, en erover gaan praten, reageren, kortom dat de stukjes nut hebben voor een ander.

En stel je eens voor….dat je over een jaar terug kijkt, regelmatig een stukje geschreven hebt, en je een hondertal trouwe lezers hebt. Die een abonnement nemen op je hersenspinsels die het het papier toevertrouwd. Stel je eens voor zeg….

Tja…stel je eens voor…met die zin begint zo vaak iets. Vaak een (gespannen) verwachting, of een leuke fantasie. En die fantasieën spreken vaak tot de verbeelding: stel je eens voor: je wint een miljoen in de staatsloterij. Hoppa….dat is meteen al voor velen een ultieme fantasie. Of voor de mannen onder ons: stel je eens voor: Oranje wordt volgend jaar Wereldkampioen! Met van Gaal aan het roer zou het moeten lukken denken velen, echter…. Je bent afhankelijk van andere factoren. Voor de vrouwen onder ons: stel je eens voor dat je man uit zichzelf de vaatwasser leegruimt. Dat zou toch een keer moeten gebeuren zou je denken…maar vaak denk je dat tegen beter weten in…omdat een man simpelweg daar vaak helemaal niet mee bezig is.

Zo veel dingen met stel je eens voor…stel je eens voor heeft ook iets onbereikbaars. Als je jezelf iets  moet voorstellen, dan lijkt het al bijna niet haalbaar. En toch…sommige dingen moet je je voorstellen en er gewoon voor gaan. Gewoon omdat het niet afhankelijk is van externe factoren, maar het alleen maar afhankelijk is van…jezelf. Die stel je eens voor…daar heb ik het over…die euhhh…durf ik het hier te zeggen? Jawel hoor: stel je eens voor dat je een jaar niet gerookt hebt…stel je eens 2 jaar rookvrij voor….5 jaar…10 jaar…stel je eens voor: niet meer ’s morgens met een drakenadem en bijbehorende ochtendrochel te hoeven opstaan. Stel je eens voor, dat je een keer zonder angst met een hoestje naar de dokter hoeft te gaan. Stel je eens voor je krijgt van de dokter te horen: je bent zo gezond als een vis!

Wij…als ex-rokers gaan daar toch voor…voor die stel je eens voor van die laatste alinea? Ik, deze ex-roker,  gaat daar in ieder geval wel voor! Niet omdat ik ertoe genoodzaakt wordt ergens door (ziekte of andere omstandigheden), nee gewoon omdat ik het WIL. Wil bewijzen dat ik kan stoppen met roken. Wil bewijzen dat ik die peuk niet nodig heb omdat ie niets oplevert!

afbeelding van Janet

Geplaatst door Janet op 22/03/2013 - 12:51

Lid sinds 28 jul 2011

12 jaar 9 maanden geleden gestopt met Cold Turkey.

Erik,

Leuk om te lezen

je kan mooi schrijven

maakt me nieuwsgierig naar jou volgende schrijfsel

 

Geplaatst door Erik64 op 22/03/2013 - 23:57

Lid sinds 19 mrt 2013

Dank je Janet...en dank je voor je reactie...ik heb al een ideetje voor een volgend schrijfsel 

 

Geplaatst door gert1403 op 23/03/2013 - 09:12

Lid sinds 17 mrt 2013

Erik, prachtig geschreven! Vooral de laatste zin, ik ben er na 8 dagen ook achter dat een peuk niets, maar dan ook helemaal niets toevoegd.

Groetjes, gert

Geplaatst door Erik64 op 26/03/2013 - 09:07

Lid sinds 19 mrt 2013

Stapje voor stapje!

Weer een dag erbij, een kerfje op de tellat, oftewel een rookvrije dag rijker! Sinds gisteren is het wel makkelijk, want ik lig met griep in bed. Dan had ik voorheen ook nooit behoefte aan een peuk, en nu al helemaal niet!

ik ben de laatste dagen ook veel aan het lezen geweest op het forum, ik zie leuke verhalen, maar ook hele hevige! Wat roken toch eigenlijk ook een slechte verslaving is kan je dan in al die verhalen wel weer teruglezen. Ik moet vaak lachen om de snedigheden die in subonderdelen zoals de boomhut en in de maandclubs gepost worden.

lachen om en met elkaar, vooral dat laatste is toch super mooi! Ik heb inmiddels een avatar weten te plaatsen (mijn Basgitaar).

verder heb ik op dit moment even geen inspiratie om een lang stuk te schrijven, dus hier zullen jullie het voor nu mee moeten doen!

afbeelding van Christine

Geplaatst door Christine op 26/03/2013 - 12:24

Lid sinds 17 sep 2011

Beterschap Erik!!

afbeelding van Janet

Geplaatst door Janet op 26/03/2013 - 19:36

Lid sinds 28 jul 2011

12 jaar 9 maanden geleden gestopt met Cold Turkey.

stapje voor stapje

dag voor dag

je gaat goed  yes

                                     

Geplaatst door Erik64 op 26/03/2013 - 21:47

Lid sinds 19 mrt 2013

Dank je wel!

Geplaatst door Erik64 op 26/03/2013 - 21:50

Lid sinds 19 mrt 2013

De eerste dagen gaat het per minuut, misschien zelfs wel per seconde. Nu worden de stapjes steeds groter...per uur, per ochtend, per middag, per avond en over een tijdje per dag...langzaam maar zeker wordt ik die verslaving de baas!

Geplaatst door Erik64 op 27/03/2013 - 13:33

Lid sinds 19 mrt 2013

Vandaag weer langzaamaan vanuit bed mijn werk opgepakt. Smartphones zijn zo'n makkelijke aparaten, nadeel is dat je ook alle mail ziet die je nog af moet handelen. Vandaar vandaag voor de middag het besluit genomen om toch maar even een tig  mails weg te tikken.

Op dit moment ben ik moe...maar wel voldaan. Ik merk dat mijn energiebalans nog niet helemaal optimaal is, maar goed...ook dat komt wel weer. Morgen ga ik gewapend met paraas en aanverwante artikelen vol goede moed naar kantoor! Stiekum heb ik daar ook wel zin in weer...ben wat dat betreft een slechte zieke...als ik maar kan slapen gaat het wel, eenmaal wakker wordt ik rusteloos en ga ik zitten piekeren wat er allemaal is blijven liggen en nog gedaan moet worden.

Ik heb de laatste dagen ook veel nagedacht...en gelezen hier op het forum over het stoppen, over de dynamiek van een forum, en hoe het er hier aantoe gaat.Wat me opvalt is dat iedereen zo respectvol met elkaar omgaat. Vaak zie je in fora dat mensen in elkaars comfortzone gaan zitten en dat het dan juist verkeerd afloopt...een sneer over en weer en een vervelende scheldkannonade naar elkaar in een threat die iedereen kan lezen is dan vaak het gevolg. Met als uiteindelijke resultaat dat de betrokken partijen zich schamen en uiteindelijk maar met de staart tussen de benen vertrekken. Dat heb ik hier niet gezien gelukkig. Ik moet zeggen dat wat dat betreft het tolerantienivo wel hoog ligt op dit forum, en gelukkig maar!

Voor mijzelf...ik ben wat dat betreft een rare. Ik lach graag, en lach ook vaak zaken weg.Vaak zijn zaken die andere zouden irriteren bij mij juist die zaken die op de lachspieren werken. Werken ze niet op de lachspeiren, dan lokken ze bij mij vaak rebels gedrag uit. De beste voorbeelden die ik kan aanhalen hebben te maken met het stoppen met roken.

Het rebelse gedrag: Een paar jaar geleden begon mijn huisarts me uit te vragen...of ik nog rookte en waarom etc etc. Hoe langer het gesprek duurde des te meer begon te blijken dat mijn huisarts een falikant tegenstander van roken was.En omdat hij voor het wel en wee van mijn gezondheid in wil staan, begrijpelijk. Echter wat deze huisarts was vergeten, dat toen ie vroeger op huisbezoek kwam als jonge huisarts, in de begin jaren 70 ongeveer, hij zelf uitstappend uit zijn wagen een peuk op de grond knipte, en uittrapte. Als we dan last hadden van kriebelhoest hadden, en deze aardige man kwam dan binnen met een walm van rook nog vers om zich heen hangend, kan je je voorstellen dat het moeten hoesten als de stethoscoop op je borstkas stond geen enkel probleem was. Ik neig dan rebels te worden op het moment dat de beste man me iets te fanatiek van het roken af wil helpen en met allerlei dwingende argumenten wil komen.

Soms echter werkt me dat ook op de lachspieren. Die dwingende argumenten...van wie ze ook komen..Op het forum zie ik dat sommigen zo anderen proberen te steunen met: je MOET stoppen want het levert je zo veel op! Hou het nou vol anders krijg je spijt enz enz..Klopt allemaal, maar vergeet niet dat je pas stopt, en echt een stopper bent, een blijvende stopper, als je daarover met jezelf in het reine bent. Dan pas ben je er echt klaar voor. Tot die tijd kan je tegen een potentiele stopper zeggen wat je wil...alle argumenten zullen geen grond vinden.

Wat bij mij werkte is een techniek uit de coaching. Stel jezelf open vragen en geef er eerlijk antwoord op. Analyseer je gedrag en ben je bewust van je gedrag. Dan zul je merken dat je snel stappen kunt maken. Als voorbeeld:

stel je hebt ontzettende zin in een sigaret en je staat op het punt om er een op te steken, stel jezelf dan de volgende vragen:

Als ik hem opsteek wat lever het mij op? Wat doet het met me als ik m wel / niet opsteek? Wat win ik ermee? Hoe ga ik me voelen als ik m opsteek? Hoe voel ik me als ik m juist niet opsteek?

En zo kan je nog wel een hele riedel vragen verzinnen. Voor mij werkt dit in ieder geval, voor een ander zal misschien het confronterende beter werken. Hoe dan ook...welke manier ook maakt eigenlijk ook niet uit, zolang hij maar werkt! 

 

Geplaatst door Erik64 op 03/04/2013 - 11:51

Lid sinds 19 mrt 2013

Ging het gisteren traagjes aan met mijn werk, vandaag gaat het stukke beter.

Op de een of andere manier zoemt een bericht dat we voor de pasen kregen ook wel continu door mijn hoofd. Op zich ben ik zo blij dat ik gestopt ben met roken, aan de andere kant snak ik nu ook wel echt naar een peuk. Een situatie waar je geen grip op hebt en die stress oproept lijkt bij mij een trigger voor een peuk te zijn.

Ik zal proberen uit te leggen wat bij mij zoveel stress opwerkt. In de familie van mijn vader is eigenlijk niemand echt oud geworden. Alle broers en zussen zijn jong gestorven aan kanker. Waarbij gezegd moet worden dat de broers wel allemaal over de 65 zijn geworden. Alle zussen zijn tussen de 25 en 55 jaar overleden.

Mijn vader zel is inmiddels al over de 80 en heeft dus iedereen overleefd.

Onlangs heeft een neef (zoon van een broer van mijn vader) contact met hem gezocht. Een van zijn dochters had borstkanker en is onderzocht. Nu blijkt na diverse onderzoeken dat zij drager is van een gen dat zorgt voor een verhoogde kans op borst - en baarmoederhalskanker.

Dit gen was dus ook de oorzaak dat diverse nichtjes en dus de tantes op jonge leeftijd zijn overleden. De tantes waren vroeger slachtoffer van wat men toen zei buikkanker...inmiddels weten we dus dat dit baarmoederhalskanker was. Als het gen ontdekt wordt, dan komt men in aanmerking voor jaarlijkse preventieve onderzoeken (scans etc). Onlangs heeft mijn vader zich laten testen via het bloed op dit gen. Hij vond dat hij dat aan zijn kleinkinderen verplicht was. Had hij het gen niet, dan houdt de overdracht ook meteen op (het kan kennelijk geen generatie overslaan) en is het risico net zo groot op het krijgen van borst of baarmoederhalskanker even groot als bij iedereen. Mijn vader testte echter positief, en is dus drager. Dat wil zeggen dat het mogelijk is overgedragen op mijn broer en mij. Nu heb ik inmiddels een afspraak gemaakt met de geneticus op 18 april. eerst gesprek, daarna onderzoek. Ik hoop maar dat resultaat negatief is, anders moet ik naar mijn dochters met het fijne bericht dat ze dus mogelijk een verhoogd risico lopen. Als ik drager ben, moeten zij dus getest worden, en als zij dan ook nog drager zijn, komen ze in het preventieve onderzoekstraject terecht. Op zich is er dus nog niets aan de hand, maar toch...ik vindt het erg spannend en het heeft op dit moment behoorlijk impact op mijn gemoedstoestand en productiviteit....maar goed...we hopen op het beste

 

 

 

afbeelding van Marion31

Geplaatst door Marion31 op 03/04/2013 - 16:10

Lid sinds 03 jan 2009

11 jaar 8 maanden geleden gestopt met Cold Turkey.

Hoi Erik,

Kan me voorstellen dat je bezorgd bent en dat het je bezig houdt. Het is ook niet niks zeg. Ik kan alleen maar voor je hopen en duimen dat jouw uitslag negatief is, dus dat je geen drager bent. 

Overigens moet je je daarnaast wel realiseren dat dat niet wil zeggen, als jij drager bent, dat ze het ook krijgen natuurlijk. EN tegenwoordig is baarmoederhalskanker relatief goed te behandelen, MITS je er op tijd bij bent. Als ze in de preventieve controle komen, nou... dan zijn de onderzoeken jaarlijks en ben je er in principe altijd op tijd bij. 

Dat neemt niet weg dat het nu voor jou retespannend is, tuurlijk.

Ik ga nu dan ook niet het hele zinloze verhaal opsteken over die peuken die niks oplossen en blablabla.... want dat weet je zelf ook wel.

Ik zal voor je duimen!

Gr. Marion

Geplaatst door Erik64 op 03/04/2013 - 16:19

Lid sinds 19 mrt 2013

Thanks Marion!

Aan de ene kant houdt het me erg bezig, aan de andere kant ben ik ook wel nuchter en denk heb ik het dan heb ik het, en zijn we er bijtijds bij voor preventieve acties. Echter het onzekere, dat is kennelijk toch een trigger om terug te vallen op peuken. En ja ..ik weet dat ze niets oplossen en niets op zullen lossen, dus ik denk dat het blijft aan denken aan, dan ook daadwerkelijk erop terug vallen ;-)

afbeelding van Marion31

Geplaatst door Marion31 op 03/04/2013 - 16:26

Lid sinds 03 jan 2009

11 jaar 8 maanden geleden gestopt met Cold Turkey.

Ik snap het wel, hoor. Mijn vader heeft kanker gehad, genezen goddank, maar manmanman, die onzekerheid, dat wachten op weer een volgende uitslag. Ik werd er gek van! Overigens rookte ik toen nog, dus.... Maar doe jij maar gewoon lekker denken aan die peuken en laat het daar ook bij! Anders zitten jouw dochters straks een keer in spanning te wachten op de uitslag hoe het met papa zijn longen gesteld is.....

 

 

 

Geplaatst door Anders op 04/04/2013 - 00:44

Lid sinds 29 jan 2013

je kunt het goed uitleggen!

die mogelijkheden om het te kunnen testen geven ook veel onrust!

want wat als....jij wel..

en je dochters het ook hebben.

Het gendragerschap

 

preventieve borstamputatie? Preventief je eierstokken weg?

dat zijn enorme beslissingen

 

Dat wat als..denken gaat toch door. 

 

Je kunt nu niets anders dan afwachten.

 

 

 

afbeelding van L@yla

Geplaatst door L@yla op 05/04/2013 - 13:12

Lid sinds 16 feb 2013

Hoi Erik,

Je verwees in de febclub naar je dagboek en nieuwsgierig / begaan als ik ben, wilde ik weten wat je stress geeft.

Man, als iets stress geeft dan is inderdaad dit het wel. Wachten en onzekerheid. Dan duurt de tijd lang.

Ik hoop dat alles in orde blijkt te zijn en wens je veel sterkte met het wachten en de spanning.

Groetjes,

Lay

 

 

Reactie toevoegen

Pagina's