Geplaatst door Mabel op 29/03/2014 - 19:28
Lid sinds 26 sep 2012
10 jaar 3 maanden geleden gestopt met Cold Turkey.
Lieve mensen,
Hier ben ik weer, ik ben inmiddels eindelijk 4 weken gestopt met roken, vanaf 1 maart, yoehoe wat een prestatie, ik ben er blij mee.
Echter ik heb de laatste twee weken last van huilbuien en depressieve buien, de buien duren van een paar minuten tot een uurtje, ligt eraan. Ik begrijp er helemaal niks van en ik kan huilen om alles en wordt zeer onredelijk, niks is goed, en alles is negatief.
Is dit serieus normaal? Gaat dit over? heeft iemand tips? Moet ik mijn tijd uitzitten?
Of zal ik een afspraak maken bij de dokter?
Thankzzzz!!
Hallo Mabel, Bij een
Geplaatst door Vera.P op 30/03/2014 - 09:21
Lid sinds 04 feb 2014
Hallo Mabel,
Bij een eerdere stoppoging heb ik ook erg veel last gehad van huilbuien en ook onredelijke kwaadheid. Ik heb het idee dat je in de rouw bent omdat je het roken mist. Dat is een vreselijk gevoel maar je moet er doorheen. Het is mij destijds niet gelukt en ben ook niet zo ver gekomen als jij nu bent. Geef dus niet op Mabel. Het gaat over. Diep ademhalen en door.
Veel succes, Vera
Afscheid nemen doet pijn en
Geplaatst door roos op 30/03/2014 - 10:16
Lid sinds 30 okt 2010
Afscheid nemen doet pijn en je neemt afscheid van iets wat jaren
bij je dagelijkse routine hoorde .
Laat het over je heen komen ,tel tot 10 * tot 100 als 10 niet genoeg is * en
laat het maar gaan .
Het stoppen is een proces ,een marathon , korte snelle oplossingen zijn er niet .
Hou vol en geef niet op !
Je red er je leven mee !
Het word echt elke dag ietsepietsie beter en makkelijker .
♥.
Hoi Mabel, Accepteren dat je
Geplaatst door Philippa Morris op 31/03/2014 - 01:51
Lid sinds 05 aug 2013
Hoi Mabel,
Accepteren dat je je zo voelt, er niet tegen vechten. Dat scheelt al de helft. Je kunt er dan je draai in vinden. Het gaat even om jou nu. Ook al willen mensen om je heen veel aandacht. Probeer iets te doen (waar je misschien nog nooit aan hebt gedacht) wat bij jou aansluit op dit moment. Wat je troost. Waar je hoop uit put. Ik heb een maand gehuild alles bij elkaar. Daarvoor misschien 3x in het jaar. Ik ben gestopt op een dieptepunt in m'n leven en daarna kwam er nog meer...Ik denk dat ik sinds een maand ongeveer weer begonnen ben met zelf dopamine aanmaken. Het is het waard om doorheen te gaan. Ik heb weer meer energie, kan efficienter werken, maar jaag mezelf niet over m'n grenzen. Ben van heel veel fysieke klachten af. Voel me nu normaal en ben van de laatste maand zeker een week uitermate gelukkig geweest. Nu probeer ik om niet te snel te gaan en dicht bij mezelf te blijven.
In onze maandgroep, november, waren een aantal stoppers die heftige huilbuien (uren of dagen achtereen) en depri/ angstige periodes hadden. Als je uitgehuild bent, kun je wandelen bijv. sporten en bewegen helpt. Buiten op een rustig plekje dingen die je dwarszitten hardop uitspreken steeds harder. Tot dat je schreeuwt als je dat wil. Opschrijven is ook goed, dan is het uit je hoofd. Beter zo afreageren dan op je omgeving. Maar je kunt het niet helemaal uit de weg gaan. Je bent meer jezelf aan het worden.
Komt goed hoor!
Beste Mabel, Ben nieuw
Geplaatst door Es op 08/04/2014 - 17:55
Lid sinds 08 apr 2014
Beste Mabel,
Ben nieuw hier juist omdat ik meer wilde lezen over precies dat...huilbuien. Ook ik ben intens verdrietig of eigenlijk gewoon depressief. Kan huilen om alles en niets en ben erg somber. En dat terwijl ik inmiddels al 8 weken gestopt ben. Bovendien ook nog eens hartkloppingen. Die dragen bij aan dat rot gevoel...Maar, ik geef niet op! Ik denk maar zo die siga is alleen een tijdelijke oplossing! En bovendien, ik doe dit maar een keer :) En, ik huil niet omdat ik gestopt ben met roken maar omdat ik zo lang gerookt heb! Hou vol! Wees trots op jezelf!
Esther
Hoi Es, wat voor
Geplaatst door Philippa Morris op 08/04/2014 - 22:55
Lid sinds 05 aug 2013
Hoi Es, wat voor hartkloppigen zijn het en had je deze al voor het stoppen? Ben je al bij de huistarts geweest? Als het door nervositeit komt kun je ook natuurlijke middeltjes gebruiken. Voldoende magnesium werkt ook. Ik had het ook voor ik stopte, door de stress.
En ja hier ook de vraag waarom ben ik niet eerder gestopt??? Zo moeilijk is het niet....
Succes!
Mabel, ik hoop niet dat je
Geplaatst door Gia (niet gecontroleerd) op 09/04/2014 - 23:27
Lid sinds
Mabel, ik hoop niet dat je afwezigheid betekent dat je weer bent gaan roken, maar ook mijn tranen stroomden eindeloos tijdens de eerste drie maanden. Uit frustratie, uit boosheid, uit weerloosheid. Alles kwam intenser binnen. Ook de mooie dingen.
Ik huilde in de auto. In de tuin. Op de fiets. Onder de douche. Tijdens de was ophangen, tijdens telefoongesprekken, tijdens feestelijke etentjes (december) enz. enz. Ik huilde wel eens omdat ik het zoooo zat was om die geestelijke afkickverschijnselen zo sterk te voelen.
Er was geen rookgordijn meer om me achter te verstoppen. Had ik eindelijk de moed gevonden om weer te stoppen, huilde ik omdat ik gewoon erg kwetsbaar was als pasgestopte.
Maar die tranen hadden ook wel iets moois: ik probeerde ze te zien als tranen die ik 'moest' laten omdat ik afscheid had genomen van mijn maatje.
Tijdens de Kerstbrunch met de gehele schoonfamilie schoot ik al vol toen werd getoast op mijn schoonvader, die de vorige Kerst nog aanwezig was. De tranen bleven eindeloos stromen toen tijdens die brunch werd aangekondigd dat zijn oudste kleindochter in verwachting was. Echt, het was dweilen met de kraan open. Aan het eind van de brunch had ik geen spoortje make-up meer op mijn vlekkerige gezicht. Ik was toen 8 weken gestopt.
Iedereen kon er trouwens hartelijk om lachen. En ik ook wel.
Als je moet huilen, so be it.
Het gaat over.
Stoppen met roken is als een spannende reis. Of als een bevalling.
Je moet iedere stap zetten. Iedere wee doormaken.
Het zou mooi zijn als je op het moment van stoppen meteen helemaal afgekickt was. Maja... zo werkt het voor de meeste mensen niet.
Wees trots op jezelf en weet dat er een eind komt aan de afkickverschijnselen. Denk aan winnende aanhouders en neem voor jezelf de onverbrekelijke beslissing dat je niet meer wil roken en voor je vrijheid kiest.
Het is ff lastig, maar ALS je eenmaal uit de klauwen van deze verslaving bent, dan heb je ook wel wat he? Een veel fijner leven.
Mooi verhaal Gia.
Geplaatst door Philippa Morris op 09/04/2014 - 23:54
Lid sinds 05 aug 2013
Mooi verhaal Gia.
Zo herkeenbaar deze
Geplaatst door Es op 12/04/2014 - 15:00
Lid sinds 08 apr 2014
Zo herkeenbaar deze verhalen... Huilen, huilen, huilen. Bij het boodschappen doen, in de auto, in de winkel, tijdens het schoonmaken etc. Een verdrietige gedachte (die ik ws jaren lang heb weggerookt) en de tranen biggelen over mijn wangen. Wat het meest vervelende is dat het mijn hele stemming aantast. En dat ik geen vooruitgang boek; ik kan echt niet zeggen dat het iedere dag een beetje beter gaat. Eigenlijk loop ik al 4 weken met mijn ziel onder mijn arm. Zo erg dat ik zelfs aan het twijfelen ben of het wel door het roken komt?! Of dat er iets anders aan de hand is?
Loop de deur bij de huisarts plat...ook ivm de hartkloppingen. Hartfilmpje laten maken; alles goed natuurlijk. Dus komt het vd stress. Inmiddels een gezinsverpakking valeriaantjes gekocht... Hopelijk helpt dat! Gerookt worden gaat er niet. Dat staat vast.
Met al/pas 4 weken op de
Geplaatst door Gia (niet gecontroleerd) op 12/04/2014 - 19:44
Lid sinds
Met al/pas 4 weken op de teller zit je nog in een kwetsbare fase.
De afkickverschijnselen van het prille begin zijn gdzdnk voorbij maar roken is nog niet uit je systeem en ja...dat voelt inderdaad alsof je met je ziel onder je arm loopt. Maar het komt goed hoor. Hou vol!
Gia, bedankt! Maar ben al
Geplaatst door Es op 12/04/2014 - 21:32
Lid sinds 08 apr 2014
Gia, bedankt! Maar ben al negen wkn rookvrij...en sinds 4 of 5 weken aan het huilen. Had eigenlijk wel over moeten zijn, niet?
Ik weet niet. Niet iedereen
Geplaatst door Gia (niet gecontroleerd) op 12/04/2014 - 21:58
Lid sinds
Ik weet niet. Niet iedereen reageert hetzelfde. Denk wel dat stoppen met roken een heleboel emoties met zich kan brengen die vanuit je tenen lijken te komen. Ik kon/kan nog steeds ineens emotioneel worden. Als je het gevoel hebt dat het te veel en te zwaar is, gewoon naar de huisarts gaan hoor.
Inderdaad mooi geschreven van
Geplaatst door paultje74 op 17/04/2014 - 20:01
Lid sinds 15 apr 2014
Inderdaad mooi geschreven van je Gia. Ik heb bij elke stoppoging huilbuien gehad. Wat vond ik dat vervelend zeg. Ik ben vandaag PAS (hihi) gestopt en na het uitdrukken van mijn sigaret heb ik ook even lekker zitten huilen. Vond het dit keer niet erg, het voelt ook echt als afscheid nemen van mijn grootste vriend, mijn steun en toeverlaat en daar mag ik ook om huilen heb ik nu tegen mezelf gezegd. Toen ik mijn laatste hijsje nam voelde het alsof de belangrijkste persoon in mijn leven zijn laatste adem uitblies, klinkt heel dramatisch maar zo voelde het echt. Het is inderdaad een soort rouwproces, maar je moet je tranen niet tegenhouden maar lekker huilen! Denk dat ik in vorige stoppogingen ook mijn gevoelens wegdrukte en daarom gestresst werd, nu laat ik ze komen omdat ik het toesta en voel me veel beter en rustiger.
Dus vanavond na het avondeten weer even lekker zitten huilen omdat ik mijn sigaretje na het eten zo miste. En aan mijn vriendje, die nooit gerookt heeft en het smerig vind, gevraagd of hij me extra vaak wil zoenen en zeggen dat ik zo lekker smaak en ruik haha
Gewoon lekker huilen dus, gaat vanzelf wel weer over
Ik ga mezelf even afleiden met koekjes (ze smaken nu al veel lekkerder)
Ik ben nu bijna 7 maanden van
Geplaatst door Annoeska huisman (niet gecontroleerd) op 23/05/2019 - 13:24
Lid sinds
Ik ben nu bijna 7 maanden van het roken af
Maar het huilen word steeds meer
Ben erg depresief en zelfs zo erg dat het leven voor mij zo niet meer hoeft! En dat meen ik oprecht
Ik.kan alleen maar huilen huilen en slapen
Ik heb totaal.geen energie meer
Dus of dit ooit goedkomt
Geloof ik niet!
Omdat ik ditzelfde had 2 jaar geleden maar toen dachten we dat er een andere oorzaak was
Toen ben ik weer gaan roken en knapte ziende ogen nop! Heel . Gek.maar wel.waar!!
Maar ik moet!! Volhouden al ben ik bang dat dit heel.verkerrd afloopt als ik.gestop blijf
Oma ik heb al.hulp en loop al.bij een psygiater en silk al medicatie
Bij aanhoudende
Geplaatst door henk op 23/05/2019 - 19:20
Lid sinds 29 feb 2008
Bij aanhoudende ongecontroleerde huilbuien misschien toch maar even een afspraak maken met een arts en eventuele medicatie/hulpmiddelen laten evalueren. Met name anti-depressiva wil wel eens vervelend doen, maar ook andere hulpmiddelen gaan soms niet vrij-uit.
Beterschap
Wat Henk bedoelt is dat de
Geplaatst door Lon10 op 25/05/2019 - 12:22
Lid sinds 17 nov 2017
Wat Henk bedoelt is dat de medicatie die je slikt niet meer klopt, nu je niet meer rookt. Aanpassing kan wonderen doen. Roken heeft invloed op de stoffen die je hersenen aanmaken, zoals dopamine en serotonine.
Sterkte, ik hoop dat je hulp kunt krijgen voor deze klachten en het je lukt om toch door te zetten.
Reactie toevoegen