Van dwangmatig handelen heb ik eigenlijk geen last meer, dat was echt de 1e 5 tot 6 weken, wel de gedachte soms, gelijk al bij het wakker worden......oooohhhhhh een peuk, maar tegelijk ook weer.....nee sukkel, je rookt niet meer!
Ik ben wel "verslaafd" aan de anti-flu snoepjes, sabbel de hele dag op die dingen en moet ook daar nodig van af, ben 7 kilo aangekomen terwijl ik minder eet dan toen ik rookte, zit veel sneller vol!!
Ben je al aan het afbouwen met de pleisters??? Doe het wel volgens het stappen plan.......en ook ik had, meestal de 2e dag van het minderen weer extra last van het afkicken en sterke drang naar een peuk!!
Ik heb 10 weken pleisters gebruikt en nu zo'n 13 weken zonder......gaat gelukkig goed nu, met af en toe ff prikken en klieren van de drang en de zin, maar meer is het eigenlijk niet.
Dus echt......het komt goed, als je maar volhoud en doorgaat met stoppen!!!!!
En binnenkort graai jij echt niet meer in je broekzakken voor shag en een aansteker, dan komt het amper meer in je op!!
Ik heb mij al afgevraagd waarom zo weinig mensen hulpmiddelen gebruiken. Ik had het al moeilijk genoeg om mijn hoofd naar het niet roken te draaien. Ik heb bijna 40 jaar gerookt, dus eigenlijk kende ik geen leven zonder sigaret.
Ik vond dit al erg genoeg, dus gebruikte ik champix.
Maar mijn heup is goed nu. Op 1 maart ga ik terug werken.
[/quote]
Ja Miek,
Ik heb zelf echt niet aan Cold Turkey gedacht, durfde hier niet eens aan te beginnen omdat het voor mijn gevoel al tot mislukken gedoemd was.
Ik heb ook ruim 41 jaar gerookt en ht was voor mij even gewoon gaan voelen als eten en drinken, je had het nodig!!
Te stoppen met roken, geen nicotine meer, helemaal niks.......dat boezemde zoveel angst in dat ik voor nicotinepleisters heb gekozen. Had ik toch ergens het idee dat ik "TOCH WAT HAD NOG" en niet gelijk alles kwijt was. Een soort compensatie kon mij doen besluiten om met roken te stoppen.
Ik weet niet of ik uiteindelijk zou zijn gestopt als al die hulpmiddelen niet voor handen zouden zijn geweest.
Van nature ben ik een schijterd en weeg op voorhand dingen en situaties af alvorens eraan te beginnen. Ik bouw graag zekerheden in en zag mijn kans van slagen groter door gebruik te maken van Nicotine pleisters.
Iedereen die echt helemaal "ZONDER" gestopt zijn, heb er respect voor.......ik durfde het niet aan!!!!
Maar hoe dan ook.......we zijn nu ook geheel gestopt en Nicotine vrij!!
10 jaar 3 maanden geleden gestopt met Cold Turkey.
Goeiemorgen!
Ik heb helemaal geen hulpmiddel gebruikt, maar ik voel me niet meer dan mensen met hulpmiddel! Heel lief dat je respect heb Guus, maar ook in mijn geval was het simpeler omdat ik moest, dus roken was geen optie!
Het maakt ook helemaal niet uit wat je gebruikt......het allerbelangrijkste is dat we gestopt zijn!I
Voor nu geld ALERT blijven en niet in de valkuil trappen/vallen, want die ENE bestaat niet!
Ben je al aan het afbouwen met de pleisters??? Doe het wel volgens het stappen plan.......en ook ik had, meestal de 2e dag van het minderen weer extra last van het afkicken en sterke drang naar een peuk!!
Ik heb 10 weken pleisters gebruikt en nu zo'n 13 weken zonder......gaat gelukkig goed nu, met af en toe ff prikken en klieren van de drang en de zin, maar meer is het eigenlijk niet.
Succes, je bent heel goed bezig
[/quote]
Ik ben ondertussen al afgebouwd naar pleisters van 14 mg. Heb die van 21mg 4 weken gebruikt, dan heb ik het erop gewaagd om over te stappen. Nu is het wel nog wennen aan die 14 mg.
Voor jou ook, hou vol. Ik begrijp dat die momenten om naar een sigaret te grijpen nog niet volledig weg zijn, maar je bent goed bezig. Je hebt ook lang gerookt, normaal dat je dat niet van de ene dag op de andere achter je kan laten. Maar het zal meer en meer slijten... Hou je goed.
Ja, sociaal contact kan echt deugd doen, een mens in levende lijve ontmoeten, een gesprekje aanknopen, praten over het reilen en zijlen in je leven, wat je bezighoudt etc. daar heeft een mens wel nood aan. Ik trek er soms ook overdag of in de vroege avond op uit met een wandeling door de stad, winkelstraten, rustigere straten, je verbazen over wat je allemaalt hoort en ziet. Ik ben nogal een observator. Ik weet niet of het iets voor jou is, ik ben nogal introverrt, maar ik dacht, ik geef het je toch mee., misschien spreekt het je wel aan... Alleszins veel succes op je werk binnenkort, weer hele dagen bezig zijn, wat drukker, wat meer tijdsbeslag, daar zal je missschien aan moeten wennen, maar dat zal wel loslopen bij jou denk ik.
Vandaag naar een condoleance van een overleden tante, altijd zwaar gerookt en sinds een aantal jaren zware COPD en aan de zuurstof!!
Sinds een half jaar ook longkanker en gewoon doorgerookt al die jaren!!
Dan ben je daar na afloop met familie buiten, ooms en tantes, neven en nichten, mijn eigen broer en schoonzus en alles rookt......je hoort de ene bulderhoest na de andere, het gaat bijna in koor........klinkt grappig zoals ik het zeg maar is het niet.
Hoewel ik me een vreemde eend in de familie voelde toen ik daar bij stond, ben ik echt zo blij dat ik gestopt ben.......en geloof me dat dit soort emotionele gebeurtenissen mijn trek naar een peuk behoorlijk aanzwengeld en het me moeite koste om niet te roken.
Ik had zo'n behoefte aan ook een peuk, het befaamde trooststokje!!!!
Ik zag en observeerde........nee, echt dat wil je toch niet meer, De een stelt hoestend een vraag en de ander antwoord hoestend terug, soms bijna stikkend omdat ze bijna in de hoest bleven hangen
Bah, bah, triest allemaal, maar ook bij mij heeft het lang geduurd eer ik stopte. Mijn moeder, 1994 overleden aan longkanker, 53 jaar oud en ook altijd gerookt.
Het heeft mij toen en ook mijn broers, zus en aangetrouwden niet gestimuleerd te stoppen. Hardnekkige rokersfamilie aan moeders kant......rookt echt door tot het einde, en hoe vreemd het ook klinken mag, als niet roker hoor ik er niet helemaal meer bij!!!
Zoals je het schrijft lijkt het alsof je door te stoppen met roken ook opnieuw afscheid moet nemen van je moeder, en vooral afscheid moet nemen van wat jij als een familie'trek' van moederskant beschouwt. Het is aangrijpend te lezen hoe jullie familieidentiteit door het roken is bepaald. Maar vermoedelijk gaat het roken daarom ook zo hardnekkig door, juist omdat het gezien wordt als identiteitsstichtend, en het vreemde is, dat als er zo tegenaan wordt gekeken, en niet als leugen wordt ontmaskerd, dat ook zo werkt.
Bijvoorbeeld in Indonesie, daar rookt 2/3 van de mannen; dat betekent dat je er bijna altijd niet bijhoort als niet rokende man.
In Indonesie krijg je de doodstraf bij een beetje harddrugssmokkel, terwijl het hele land volstaat met tabaksreclame en er zelfs kettingrokende peuters bestaan die vol trots getoond worden aan de buitenwereld.
Gewoon voorgaan op je weg. Ik schrijf dit overigens omdat ik enorm veel behoefte heb mezelf kapot te roken en te drinken, toch doe ik dat niet en schrijf ik IN PLAATS DAARVAN dit stukkie, net als jij dat hebt gedaan. Ik hoop dat het helpt, ook al ben ik er van overtuigd dat het helpt, wat kun je anders dan overtuigingen hebben, wat dat betreft ben je dan net als de roker, vol met overtuigingen.
Zo, ik lees hierboven even een paar heftige verhalen, van Guus en van Stefan bijvoorbeeld.
Wat valt het dan op hè dat anderen roken, en het hoesten en rochelen, je staat er pas bij stil als je zelf niet meer rookt.
Mijn vader is helaas ook overleden aan longkanker op zijn 71e jaar. Hij rookte zwwar en inhaleerde altijd heel diep. Mijn moeder heeft eenmaal in haar jeugd een sigaretje gekregen van een vriendin, heeft een paar trekjes genomen maar vond het zo vies, nooit meer gerookt. Maar wel al die jaren meegerookt. Toch is ze 90 jaar geworden.
Wat een heerlijkheid als je dat kwalijke verslavingsmonster kunt verslaan. weten dat je er kapot aan kan gaan en er toch niet af kunnen blijven, zo'n machteloos, hopeloos gevoel.
De overwinning is echt veel fijner, de triomf, als je het rookmonster verslagen hebt. En toch alert blijven, je kent je valkuilen, het monster ligt op de loer en slaat toe als jij een zwak moment hebt. Trap er niet in en blijf sterk.
Van mijn familie bleef een broer als roker over toen ik in 2011 gestopt was. Verder waren ze allen al eerder gestopt. Na mijn terugval is mijn broer ook gestopt, en was ik op de begrafenis van mijn moeder in 2013 de enige roker, tot mijn grote schaamte.
Nu heb ik me ruim twee weken aangesloten bij de kudde der niet rokenden en dat voelt supergoed. Ben vastbesloten om gestopt te blijven en dat gun ik iedereen die wil stoppen.
He Guus, heftig verhaal, nog gecondoleerd met je tante.
Wel herkenbaar dat ze dan gewoon doorroken wat je zegt, hebben wezelf ook jaren zo gedaan. Wel erg om nu als stopper te zien wat roken eigenlijk met mensen doet he, apart dat we dat niet eerder ingezien hebben, maar het zij zo.
Hoop dat je je niet al te afzijdig voelt in je familie, anders eens een goed gesprek aangaan , misschien zijn zij wel hartstikke trots op jou!
Je bent in ieder geval een kanjer, niet vergeten he!
Weer wat vechtmomenten deze week......dat valt ff niet mee als je er een tijdje niet echt last meer van had, maar weet ook des te beter dat het weer voorbij gaat.
Dus gewoon niet aan toegeven en vooruit blijven kijken......en ook hier wat lezen / schrijven houd je scherp en bewust van het gestopt zijn.
Wordt soms wel wat ontmoedigd hoor!!!! Personen die jaren gestopt waren en dan toch nog terug vallen en weer aan het roken slaan....en geloof me dat ik hier geen verwijt schrijf, maar me bewust ben en wordt van het feit dat het altijd een gevaar blijft.
Is de uitspraak dat je nooit meer een peuk opsteekt dan niet te hoog gegrepen......ik kan het helaas niet volmondig zeggen!!!!
Ik wil niet meer roken, dat is mijn streven en daar ga ik voor......maar nooit meer!! Ik hoop van niet!!
We zien het wel, ik en niemand van ons kan in de toekomst kijken en zeggen dat we het nooit meer doen, een struikeltje.....je ziet het maar, het gebeurt, zelfs na jaren!!
Dus alert blijven is echt een vereiste om ook echt gestopt te blijven!!!
Hoewel het bij tijd en wijle toch door je gedachte blijft gaan, zo nu en dan de trek weer heftig kan zijn......gelukkig nog steeds rookvrij.
Het kost soms moeite het te weerstaan, maar weiger me te laten verleiden tot het roken van een peuk.
Afgelopen dinsdag bij mijn tweelingzus wezen eten en die paft ze nog behoorlijk weg en moet eerlijk zeggen dat het me soms toch aardig wat moeite kostte om geen peuk te bietsen.......maar goed dat zij half-zware shag rookt!! Ben bang dat ik wellicht wel een peuk gebietst zou hebben als het zware shag was geweest.
Die momenten komen......die momenten gaan ook weer.
Op het forum hier wordt het rustig, velen zie je niet meer terug. Ook ik zelf ben minder actief al kom ik nog wel geregeld kijken hoe het gaat hier. Heb ook niet zoveel meer te melden en heb het gevoel in herhaling te vallen.....
Toch krijg ik wel de schrik als ik bij velen die best fanatiek en positief aanwezig waren hier, zie dat ze al weken, zelfs maanden niet meer langs zijn geweest. De 1e gedachte bij mij is ..........zouden ze weer aan het roken zijn. Ik mag hopen van niet.....want dat zou betekenen dat nog geen kwart van alle stoppers ook gestopt blijft.
Ik moet daar maar niet te lang en te veel bij stil staan.....want dat ontmoedigd en dan bekruipt mij de angst dat wij allen vroeg of laat ook weer voor de bijl gaan.......een kwestie van tijd!!!
Neeeeeeeeeeeee, wij roken gewoon niet meer!!!!!! Het ligt geheel aan jezelf.....pak jezelf bij de kladden als je dreigt uit te glijden!!!
Voor alle stoppers en gestopten.........blijf achter je besluit staan en wees een blije stopper. Geef niet op als het ff tegen zit.....ook die momenten overwin je zonder peuk!!!!
Even een slogan van Annemarie die ze onder haar Ticker heeft staan!!!
Hoi koenraad; Van dwangmatig
Geplaatst door August1960 op 24/02/2015 - 23:38
Lid sinds 01 dec 2014
Hoi koenraad;
Van dwangmatig handelen heb ik eigenlijk geen last meer, dat was echt de 1e 5 tot 6 weken, wel de gedachte soms, gelijk al bij het wakker worden......oooohhhhhh een peuk, maar tegelijk ook weer.....nee sukkel, je rookt niet meer!
Ik ben wel "verslaafd" aan de anti-flu snoepjes, sabbel de hele dag op die dingen en moet ook daar nodig van af, ben 7 kilo aangekomen terwijl ik minder eet dan toen ik rookte, zit veel sneller vol!!
Ben je al aan het afbouwen met de pleisters??? Doe het wel volgens het stappen plan.......en ook ik had, meestal de 2e dag van het minderen weer extra last van het afkicken en sterke drang naar een peuk!!
Ik heb 10 weken pleisters gebruikt en nu zo'n 13 weken zonder......gaat gelukkig goed nu, met af en toe ff prikken en klieren van de drang en de zin, maar meer is het eigenlijk niet.
Dus echt......het komt goed, als je maar volhoud en doorgaat met stoppen!!!!!
En binnenkort graai jij echt niet meer in je broekzakken voor shag en een aansteker, dan komt het amper meer in je op!!
Succes, je bent heel goed bezig
Miek2 wrote: Ik heb mij al
Geplaatst door August1960 op 24/02/2015 - 23:52
Lid sinds 01 dec 2014
[quote=Miek2]
Ik heb mij al afgevraagd waarom zo weinig mensen hulpmiddelen gebruiken. Ik had het al moeilijk genoeg om mijn hoofd naar het niet roken te draaien. Ik heb bijna 40 jaar gerookt, dus eigenlijk kende ik geen leven zonder sigaret.
Ik vond dit al erg genoeg, dus gebruikte ik champix.
Maar mijn heup is goed nu. Op 1 maart ga ik terug werken.
[/quote]
Ja Miek,
Ik heb zelf echt niet aan Cold Turkey gedacht, durfde hier niet eens aan te beginnen omdat het voor mijn gevoel al tot mislukken gedoemd was.
Ik heb ook ruim 41 jaar gerookt en ht was voor mij even gewoon gaan voelen als eten en drinken, je had het nodig!!
Te stoppen met roken, geen nicotine meer, helemaal niks.......dat boezemde zoveel angst in dat ik voor nicotinepleisters heb gekozen. Had ik toch ergens het idee dat ik "TOCH WAT HAD NOG" en niet gelijk alles kwijt was. Een soort compensatie kon mij doen besluiten om met roken te stoppen.
Ik weet niet of ik uiteindelijk zou zijn gestopt als al die hulpmiddelen niet voor handen zouden zijn geweest.
Van nature ben ik een schijterd en weeg op voorhand dingen en situaties af alvorens eraan te beginnen. Ik bouw graag zekerheden in en zag mijn kans van slagen groter door gebruik te maken van Nicotine pleisters.
Iedereen die echt helemaal "ZONDER" gestopt zijn, heb er respect voor.......ik durfde het niet aan!!!!
Maar hoe dan ook.......we zijn nu ook geheel gestopt en Nicotine vrij!!
Goeiemorgen! Ik heb helemaal
Geplaatst door Yvondv op 25/02/2015 - 08:02
Lid sinds 01 feb 2014
Goeiemorgen!
Ik heb helemaal geen hulpmiddel gebruikt, maar ik voel me niet meer dan mensen met hulpmiddel! Heel lief dat je respect heb Guus, maar ook in mijn geval was het simpeler omdat ik moest, dus roken was geen optie!
Het maakt ook helemaal niet uit wat je gebruikt......het allerbelangrijkste is dat we gestopt zijn!I
Voor nu geld ALERT blijven en niet in de valkuil trappen/vallen, want die ENE bestaat niet!
Miek2 wrote:p 1 maart ga ik
Geplaatst door apostroof op 25/02/2015 - 10:18
Lid sinds 17 mei 2009
[quote=Miek2]
p 1 maart ga ik terug werken.
[/quote]
Zal je wel deugd doen denk ik. Bezig zijn, altijd iets hebben dat je aandacht vraagt.. Wordt leuk denk ik. Kijk je ernaar uit?
August1960 wrote:Hoi
Geplaatst door apostroof op 25/02/2015 - 10:45
Lid sinds 17 mei 2009
[quote=August1960]
Hoi koenraad;
Ben je al aan het afbouwen met de pleisters??? Doe het wel volgens het stappen plan.......en ook ik had, meestal de 2e dag van het minderen weer extra last van het afkicken en sterke drang naar een peuk!!
Ik heb 10 weken pleisters gebruikt en nu zo'n 13 weken zonder......gaat gelukkig goed nu, met af en toe ff prikken en klieren van de drang en de zin, maar meer is het eigenlijk niet.
Succes, je bent heel goed bezig
[/quote]
Ik ben ondertussen al afgebouwd naar pleisters van 14 mg. Heb die van 21mg 4 weken gebruikt, dan heb ik het erop gewaagd om over te stappen. Nu is het wel nog wennen aan die 14 mg.
Voor jou ook, hou vol. Ik begrijp dat die momenten om naar een sigaret te grijpen nog niet volledig weg zijn, maar je bent goed bezig. Je hebt ook lang gerookt, normaal dat je dat niet van de ene dag op de andere achter je kan laten. Maar het zal meer en meer slijten... Hou je goed.
Zeker weten, ik ga mijne mond
Geplaatst door Miek2 op 25/02/2015 - 11:45
Lid sinds 18 nov 2014
Zeker weten, ik ga mijne mond de eerste dagen niet kunnen houden, vier maanden is lang hoor.
Ja, sociaal contact kan echt
Geplaatst door apostroof op 25/02/2015 - 12:35
Lid sinds 17 mei 2009
Ja, sociaal contact kan echt deugd doen, een mens in levende lijve ontmoeten, een gesprekje aanknopen, praten over het reilen en zijlen in je leven, wat je bezighoudt etc. daar heeft een mens wel nood aan. Ik trek er soms ook overdag of in de vroege avond op uit met een wandeling door de stad, winkelstraten, rustigere straten, je verbazen over wat je allemaalt hoort en ziet. Ik ben nogal een observator. Ik weet niet of het iets voor jou is, ik ben nogal introverrt, maar ik dacht, ik geef het je toch mee., misschien spreekt het je wel aan... Alleszins veel succes op je werk binnenkort, weer hele dagen bezig zijn, wat drukker, wat meer tijdsbeslag, daar zal je missschien aan moeten wennen, maar dat zal wel loslopen bij jou denk ik.
Vandaag naar een condoleance
Geplaatst door August1960 op 27/02/2015 - 00:10
Lid sinds 01 dec 2014
Vandaag naar een condoleance van een overleden tante, altijd zwaar gerookt en sinds een aantal jaren zware COPD en aan de zuurstof!!
Sinds een half jaar ook longkanker en gewoon doorgerookt al die jaren!!
Dan ben je daar na afloop met familie buiten, ooms en tantes, neven en nichten, mijn eigen broer en schoonzus en alles rookt......je hoort de ene bulderhoest na de andere, het gaat bijna in koor........klinkt grappig zoals ik het zeg maar is het niet.
Hoewel ik me een vreemde eend in de familie voelde toen ik daar bij stond, ben ik echt zo blij dat ik gestopt ben.......en geloof me dat dit soort emotionele gebeurtenissen mijn trek naar een peuk behoorlijk aanzwengeld en het me moeite koste om niet te roken.
Ik had zo'n behoefte aan ook een peuk, het befaamde trooststokje!!!!
Ik zag en observeerde........nee, echt dat wil je toch niet meer, De een stelt hoestend een vraag en de ander antwoord hoestend terug, soms bijna stikkend omdat ze bijna in de hoest bleven hangen
Bah, bah, triest allemaal, maar ook bij mij heeft het lang geduurd eer ik stopte. Mijn moeder, 1994 overleden aan longkanker, 53 jaar oud en ook altijd gerookt.
Het heeft mij toen en ook mijn broers, zus en aangetrouwden niet gestimuleerd te stoppen. Hardnekkige rokersfamilie aan moeders kant......rookt echt door tot het einde, en hoe vreemd het ook klinken mag, als niet roker hoor ik er niet helemaal meer bij!!!
Maar Ik wil echt niet meer.......ik ben gestopt!!
Nee, we willen niet meer. Het
Geplaatst door Miek2 op 27/02/2015 - 07:35
Lid sinds 18 nov 2014
Nee, we willen niet meer. Het voelt veel te goed zonder.
Roken is verleden tijd.
Beste August, Zoals je het
Geplaatst door stefan1971 op 27/02/2015 - 11:50
Lid sinds 09 jan 2015
Beste August,
Zoals je het schrijft lijkt het alsof je door te stoppen met roken ook opnieuw afscheid moet nemen van je moeder, en vooral afscheid moet nemen van wat jij als een familie'trek' van moederskant beschouwt. Het is aangrijpend te lezen hoe jullie familieidentiteit door het roken is bepaald. Maar vermoedelijk gaat het roken daarom ook zo hardnekkig door, juist omdat het gezien wordt als identiteitsstichtend, en het vreemde is, dat als er zo tegenaan wordt gekeken, en niet als leugen wordt ontmaskerd, dat ook zo werkt.
Bijvoorbeeld in Indonesie, daar rookt 2/3 van de mannen; dat betekent dat je er bijna altijd niet bijhoort als niet rokende man.
In Indonesie krijg je de doodstraf bij een beetje harddrugssmokkel, terwijl het hele land volstaat met tabaksreclame en er zelfs kettingrokende peuters bestaan die vol trots getoond worden aan de buitenwereld.
Gewoon voorgaan op je weg. Ik schrijf dit overigens omdat ik enorm veel behoefte heb mezelf kapot te roken en te drinken, toch doe ik dat niet en schrijf ik IN PLAATS DAARVAN dit stukkie, net als jij dat hebt gedaan. Ik hoop dat het helpt, ook al ben ik er van overtuigd dat het helpt, wat kun je anders dan overtuigingen hebben, wat dat betreft ben je dan net als de roker, vol met overtuigingen.
groet
stefan
Hoi August , Heel goed van
Geplaatst door Menthe op 28/02/2015 - 01:21
Lid sinds 09 jan 2015
Hoi August ,
Heel goed van je dat je niet gerookt heb ,zeker op dt soort trieste momenten is de verleiding groot !
Zeker als de hele familie rookt dan is het helemaal moeilijk wees blij dt je er vanaf bent .
Groetjes Menthe
Zo, ik lees hierboven even
Geplaatst door HuubvG op 01/03/2015 - 10:52
Lid sinds 30 nov 2014
Zo, ik lees hierboven even een paar heftige verhalen, van Guus en van Stefan bijvoorbeeld.
Wat valt het dan op hè dat anderen roken, en het hoesten en rochelen, je staat er pas bij stil als je zelf niet meer rookt.
Mijn vader is helaas ook overleden aan longkanker op zijn 71e jaar. Hij rookte zwwar en inhaleerde altijd heel diep. Mijn moeder heeft eenmaal in haar jeugd een sigaretje gekregen van een vriendin, heeft een paar trekjes genomen maar vond het zo vies, nooit meer gerookt. Maar wel al die jaren meegerookt. Toch is ze 90 jaar geworden.
Wat een heerlijkheid als je dat kwalijke verslavingsmonster kunt verslaan. weten dat je er kapot aan kan gaan en er toch niet af kunnen blijven, zo'n machteloos, hopeloos gevoel.
De overwinning is echt veel fijner, de triomf, als je het rookmonster verslagen hebt. En toch alert blijven, je kent je valkuilen, het monster ligt op de loer en slaat toe als jij een zwak moment hebt. Trap er niet in en blijf sterk.
Van mijn familie bleef een broer als roker over toen ik in 2011 gestopt was. Verder waren ze allen al eerder gestopt. Na mijn terugval is mijn broer ook gestopt, en was ik op de begrafenis van mijn moeder in 2013 de enige roker, tot mijn grote schaamte.
Nu heb ik me ruim twee weken aangesloten bij de kudde der niet rokenden en dat voelt supergoed. Ben vastbesloten om gestopt te blijven en dat gun ik iedereen die wil stoppen.
He Guus, heftig verhaal, nog
Geplaatst door lala op 01/03/2015 - 21:10
Lid sinds 24 aug 2014
He Guus, heftig verhaal, nog gecondoleerd met je tante.
Wel herkenbaar dat ze dan gewoon doorroken wat je zegt, hebben wezelf ook jaren zo gedaan. Wel erg om nu als stopper te zien wat roken eigenlijk met mensen doet he, apart dat we dat niet eerder ingezien hebben, maar het zij zo.
Hoop dat je je niet al te afzijdig voelt in je familie, anders eens een goed gesprek aangaan , misschien zijn zij wel hartstikke trots op jou!
Je bent in ieder geval een kanjer, niet vergeten he!
Weer wat vechtmomenten deze
Geplaatst door August1960 op 04/03/2015 - 20:48
Lid sinds 01 dec 2014
Weer wat vechtmomenten deze week......dat valt ff niet mee als je er een tijdje niet echt last meer van had, maar weet ook des te beter dat het weer voorbij gaat.
Dus gewoon niet aan toegeven en vooruit blijven kijken......en ook hier wat lezen / schrijven houd je scherp en bewust van het gestopt zijn.
Wordt soms wel wat ontmoedigd hoor!!!! Personen die jaren gestopt waren en dan toch nog terug vallen en weer aan het roken slaan....en geloof me dat ik hier geen verwijt schrijf, maar me bewust ben en wordt van het feit dat het altijd een gevaar blijft.
Is de uitspraak dat je nooit meer een peuk opsteekt dan niet te hoog gegrepen......ik kan het helaas niet volmondig zeggen!!!!
Ik wil niet meer roken, dat is mijn streven en daar ga ik voor......maar nooit meer!! Ik hoop van niet!!
We zien het wel, ik en niemand van ons kan in de toekomst kijken en zeggen dat we het nooit meer doen, een struikeltje.....je ziet het maar, het gebeurt, zelfs na jaren!!
Dus alert blijven is echt een vereiste om ook echt gestopt te blijven!!!
Hoewel het bij tijd en wijle
Geplaatst door August1960 op 28/03/2015 - 12:34
Lid sinds 01 dec 2014
Hoewel het bij tijd en wijle toch door je gedachte blijft gaan, zo nu en dan de trek weer heftig kan zijn......gelukkig nog steeds rookvrij.
Het kost soms moeite het te weerstaan, maar weiger me te laten verleiden tot het roken van een peuk.
Afgelopen dinsdag bij mijn tweelingzus wezen eten en die paft ze nog behoorlijk weg en moet eerlijk zeggen dat het me soms toch aardig wat moeite kostte om geen peuk te bietsen.......maar goed dat zij half-zware shag rookt!! Ben bang dat ik wellicht wel een peuk gebietst zou hebben als het zware shag was geweest.
Die momenten komen......die momenten gaan ook weer.
Op het forum hier wordt het rustig, velen zie je niet meer terug. Ook ik zelf ben minder actief al kom ik nog wel geregeld kijken hoe het gaat hier. Heb ook niet zoveel meer te melden en heb het gevoel in herhaling te vallen.....
Toch krijg ik wel de schrik als ik bij velen die best fanatiek en positief aanwezig waren hier, zie dat ze al weken, zelfs maanden niet meer langs zijn geweest. De 1e gedachte bij mij is ..........zouden ze weer aan het roken zijn. Ik mag hopen van niet.....want dat zou betekenen dat nog geen kwart van alle stoppers ook gestopt blijft.
Ik moet daar maar niet te lang en te veel bij stil staan.....want dat ontmoedigd en dan bekruipt mij de angst dat wij allen vroeg of laat ook weer voor de bijl gaan.......een kwestie van tijd!!!
Neeeeeeeeeeeee, wij roken gewoon niet meer!!!!!! Het ligt geheel aan jezelf.....pak jezelf bij de kladden als je dreigt uit te glijden!!!
Voor alle stoppers en gestopten.........blijf achter je besluit staan en wees een blije stopper. Geef niet op als het ff tegen zit.....ook die momenten overwin je zonder peuk!!!!
Even een slogan van Annemarie die ze onder haar Ticker heeft staan!!!
KOM OP, KOM OP, KOM OP NOU!!!!
Reactie toevoegen