Geplaatst door SilverShadow op 07/10/2014 - 10:58
Lid sinds 05 jun 2009
15 jaar 11 maanden geleden gestopt met Cold Turkey.
Op verzoek plaats ik hier mijn ervaringen uit het verleden zodat mogelijk de (nieuwe)stoppers daar wat aan zullen hebben: ik wil absoluut niet op mijn borst gaan slaan hierdoor met de intentie van "kijk hem nou" want daar doe ik het niet voor. Vroeger was het voor elkaar en met elkaar zullen we deze strijd aan gaan en ik hoop dat die regel nog steeds geldt. Het zijn geen kleine stukjes want als ik eenmaal aan het schrijven was ging ik gewoon door.
au3dl wrote:hoi annemarie als
Geplaatst door annemarie2014 op 25/11/2014 - 13:16
Lid sinds 03 feb 2013
[quote=au3dl]hoi annemarie als je schildklier te snel werkt heb je de zelfde symptomen als overspannen zijn nl: down voelen; hartkloppingen; afvallen ; zweten etc etc dit heb ik ook gehad jaren geleden nu werkt hij te langzaam! wanneer krijg je de uitslag van het bloedonderzoek?[/quote]
Is dat zo? Dan ben je toch ook broodmager?? Ben ik niet namelijk: 1 meter 65 en ik weeg 60.
Morgenmiddag krijg ik de uitslag.
annemarie2014 wrote:au3dl
Geplaatst door SilverShadow op 25/11/2014 - 14:05
Lid sinds 05 jun 2009
[quote=annemarie2014]
[quote=au3dl]hoi annemarie als je schildklier te snel werkt heb je de zelfde symptomen als overspannen zijn nl: down voelen; hartkloppingen; afvallen ; zweten etc etc dit heb ik ook gehad jaren geleden nu werkt hij te langzaam! wanneer krijg je de uitslag van het bloedonderzoek?[/quote]
Is dat zo? Dan ben je toch ook broodmager?? Ben ik niet namelijk: 1 meter 65 en ik weeg 60.
Morgenmiddag krijg ik de uitslag.
[/quote]
Als hij te snel werkt dan ben je magerder, als hij trager werkt ben je wat dikker.
Wat au3dl heeft meegemaakt heeft mijn maat ook: eerste te snel en nu te traag.
Maat is 183cm groot en woog 92kg, nu zit hij op 102kg.
Annemarie, ga nou niet zitten
Geplaatst door nelleke57 op 25/11/2014 - 14:20
Lid sinds 27 sep 2014
Annemarie, ga nou niet zitten gokken of het misschien je schildklier is, wacht gewoon op de uitslag van je bloed.
Relax grietje. Ga geen spoken zien die er wellicht helemaal niet zijn.
annemarie2014 wrote:au3dl
Geplaatst door au3dl op 25/11/2014 - 14:35
Lid sinds 24 sep 2014
[quote=annemarie2014]
[quote=au3dl]hoi annemarie als je schildklier te snel werkt heb je de zelfde symptomen als overspannen zijn nl: down voelen; hartkloppingen; afvallen ; zweten etc etc dit heb ik ook gehad jaren geleden nu werkt hij te langzaam! wanneer krijg je de uitslag van het bloedonderzoek?[/quote]
Is dat zo? Dan ben je toch ook broodmager?? Ben ik niet namelijk: 1 meter 65 en ik weeg 60.
Morgenmiddag krijg ik de uitslag.
[/quote]
nee hoor ik ben ook nooit broodmager geweest kon wel alles eten zonder bij te komen
ja gewoon ff afwachten, niet
Geplaatst door Juul op 25/11/2014 - 17:52
Lid sinds 29 mei 2012
ja gewoon ff afwachten, niet op zaken vooruit lopen. Er wordt gekeken naar je schildklier, wat niet wil zeggen dat daar iets mee is
ja precies even
Geplaatst door au3dl op 25/11/2014 - 21:46
Lid sinds 24 sep 2014
ja precies even afwachten!!
wilde alleen maar even de symptomen benoemen..
succes morgen bij de huisarts ben benieuwd!
OK guys.... De uitslag volgt
Geplaatst door annemarie2014 op 25/11/2014 - 22:17
Lid sinds 03 feb 2013
OK guys.... De uitslag volgt in het september forum. Daar ben ik ten slotte mee begonnen en daar is mijn plaats. BLAF BLAF!!
Had het vanavond weer eens zo´n momentje. Dan kijk ik naar mijn hondje en denk: WOEF!! Of... BLAF BLAF!!!
Snelle conclusie trekken Een
Geplaatst door SilverShadow op 29/11/2014 - 10:05
Lid sinds 05 jun 2009
Snelle conclusie trekken
Een stel heeft besloten om samen met hun zoon, in gezelschap van een pakezel die een paar spullen met zich mee gaat dragen, om een wereldreis te maken. Met betrekking tot het eten en slapen zullen ze onderweg hier en daar werken om wat geld te verdienen.
Toen ze vertrokken nam de zoon plaats op de ezel en onderweg toen ze door een dorp liepen hoorde ze de mensen fluisteren tegen elkaar: "Moet je eens kijken hoe onbeschoft dat jochie is ..... hij zit op de ezel terwijl zijn oudere ouders moeten lopen!"
De vrouw vondt dit niet leuk om te horen en wilde niet dat de mensen zo slecht over haar zoontje gingen praten: er werd toen besloten dat de zoon plaats moest gaan maken voor de man.
Toen ze bij het volgende dorp kwamen hoorde ze weer de dorpelingen fluisteren: "Wat is dat toch een hufter van een man ..... zelf niets doen en zijn arme vrouw en kind laten lopen!"
Dit was ook niet echt leuk om te horen waardoor er werd besloten om de vrouw maar plaats te laten nemen op de ezel.
Men kwam weer langs een andere dorp en ook hier waren de dorpelingen aan het fluisteren: "Arme man, hij zal wel de hele dag gewerkt hebben en moet ook nog gaan lopen terwijl zijn vrouw lekker lui op de ezel zit: en zijn zoon zal het ook nog moeilijk krijgen met z'n moeder!"
Nee, dit was het ook niet, zo slecht moeten ze niet over moeders de vrouw denken: er werd toen besloten om allemaal plaats te gaan nemen op de ezel.
Bij het volgende drop was het kommentaar niet minder: "Wat zijn dat ook een stelletje beesten zeg, moet je eens kijken: dat gaat allemaal ten kosten van de rug van dat arme beest!"
Weer niet goed en niet leuk om te horen: toen werd er als laasts besloten om maar naast de ezel te gaan lopen met zijn allen. Weer een dorp in zicht en weer mensen die aan het fluisteren waren tegen elkaar: "Wat zijn dat toch een stelletje idioten zeg ..... ze hebben een ezel en gaan daar niet eens op zitten!"
Moraal van het verhaal:
Wat je ook doet, je doet het nooit goed. Men zal altijd een oordeel over je hebben omdat ze dat van nature doen: zouden ze echter de moeite nemen om zich meer te gaan verdiepen in het gebeuren dan zullen ze ook nooit zo slecht over je praten of denken.
Dus: doe wat je lief is, leef zoals je wilt, trek je niets aan van wat andere over je te zeggen hebben en luister naar je hart. Wat men over je zegt of denkt zonder de details van het geheel te weten moet je niet deren en zeker niet beinvloeden.
Als iemand dus is "gevallen" beoordeel deze persoon niet te snel, je weet niet precies de oorzaak van zijn/haar valpartij. Probeer de persoon in kwestie een beetje op te vangen en luister naar zijn/haar verhaal waardoor je een duidelijk beeld gaat krijgen.
Super mooi verhaal Thomas. EN
Geplaatst door Anouk.R op 29/11/2014 - 11:07
Lid sinds 22 okt 2014
Super mooi verhaal Thomas. EN ook zo oud en actueel.
Ik herken het wel.. ik denk iedereen. En toch kan het nooit te vaak worden gezegd!
Wat aardig. Want ik ben
Geplaatst door annemarie2014 op 29/11/2014 - 12:17
Lid sinds 03 feb 2013
Wat aardig.
Want ik ben gisteren "gevallen". Heb er 1 gerookt. Nee, ik ga niet huilen. Maar ook niet lachen. Heb mezelf op m'n donder gegeven en gevraagd of ik NU tevreden was? Uiteraard is het monster weer wakker geworden.
Laat ik het maar snel vergeten. Of juist niet en hiervan te leren. Jongens, die ene bestaat niet.
annemarie2014 wrote: Wat
Geplaatst door SilverShadow op 29/11/2014 - 16:34
Lid sinds 05 jun 2009
[quote=annemarie2014]
Wat aardig.
Want ik ben gisteren "gevallen". Heb er 1 gerookt. Nee, ik ga niet huilen. Maar ook niet lachen. Heb mezelf op m'n donder gegeven en gevraagd of ik NU tevreden was? Uiteraard is het monster weer wakker geworden.
Laat ik het maar snel vergeten. Of juist niet en hiervan te leren. Jongens, die ene bestaat niet.
[/quote]
Huilen over iets wat al gebeurd is? Helpt toch niet meer?
Gebeurd is gebeurd, het is niet anders: accepteer het, pak je bij elkaar en ga verder waar je mee bezig was.
Leer ervan en maak niet meer deze fout zou ik zeggen.
Hopelijk ga je er niet teveel las van krijgen.
Ja joh. Ophouden nu. Het was
Geplaatst door annemarie2014 op 01/12/2014 - 11:06
Lid sinds 03 feb 2013
Ja joh. Ophouden nu.
Het was mijn dag niet. Zag ergens een pakje sigaretten op een bureau van een collega en heb er gewoon 1 gejat! O o o.
Zaterdagavond in de kroeg geweest en geen moment (nou, 1 keer dan) aan sigaret gedacht.
10 November 2011 - 900 dagen
Geplaatst door SilverShadow op 07/12/2014 - 18:53
Lid sinds 05 jun 2009
10 November 2011 - 900 dagen voorbij.
Nooit met de gedachte rondgelopen, nooit iets tegen gedaan, nooit de drang gevoeld om er iets tegenaan te doen tot die ene dag in het verleden:
Maandag 25 mei 2009, 00:00:00 uur, vanaf nu gaan we rookvrij verder
900 DAGEN ROOKVRIJ
Wat is de tijd achteraf toch snel gegaan, kan niet anders zeggen. Ik het begin van "het stoppen met roken proces" denk je in uren, daarna in dagen, dan weer in weken voordat je in maanden gaat denken: het eerste half jaar is een grote mijlpaal en het eerste jaar maakt het feest helemaal kompleet.
Daarna gaat het allemaal vanzelf en ben je niet meer zo bezig, ik tenminste: de uren die in begin zo belangrijk waren zijn vervangen voor de dagen met drie cijfers en ronde getallen en door het volgende half jaar en hele jaar. Voordat je het weet komt het tweede jaar voorbij en denken we terug aan de tijd dat we besloten hebben om te gaan stoppen met roken en zijn we heel blij dat we de stap hebben ondernomen en volgehouden.
Lichamelijk heb ik misschien wat problemen ondervonden maar die hebben nooit aan het roken gelegen: je zou als stopper daar bijna de schuld aan gaan geven omdat je bijna nooit iets had toen je nog rookte maar geloof mij als ik zeg dat het niet zo is. Deze problemen waren ook gekomen als je nog aan het roken was alleen nu je bent gestopt leg je een verkeerde link en oorzaak aan je ziektebeeld. Ik denk zelf dat als ik nu nog rookte bepaalde problemen veel erger waren geweest met meer consequenties.
Nu hebben we in beeld de 900 dagen, over 2 weken de 2,5 jaar en begin volgend jaar zitten we op de vier cijfers, namelijk de 1000 dagen: allemaal hele mooie getallen die snel achter elkaar zullen komen. Natuurlijk blijft iedere dag dat je niet rookt een feest maar die beleef je op den duur heel onbewust.
Ben ik er nog mee bezig? Op een zekere manier wel want ik ben nog steeds hier op het Blog te vinden maar niet meer als iemand die hulp nodig heeft met het stoppen met roken maar meer als iemand die met plezier andere helpt met hun stop-proces, andere motiveert om hun strijd voort te gaan zetten omdat hun iets heel moois staat te wachten, iets goeds.
Als je zolang hebt gerookt kan je namelijk niet voorstellen hoe goed het voelt of kan voelen als je beslist om te gaan stoppen met roken. Natuurlijk heb je daar flink de moeite mee in het begin en mogelijk ondervind je ook wat ongemakken maar op den duur wil je niet anders omdat je lichaam zich gaat herstellen: en als je lichaam zich beter voelt ga jij dat gevoel ook krijgen.
Het roken doet mij niets meer, dat kan ik rustig zeggen omdat ik duidelijk gekozen heb om de rest van mijn leven gezonder door te brengen: ik weet nog als de dag van gisteren hoe ik mij voelde toen ik ging stoppen en laat ik jullie verzekeren dat ik dat gevoel nooit meer wil hebben.
Nu ik dat gezonde gevoel heb gevonden laat ik het niet meer los. Het was ook moeilijk omdat ik niet wist wat het was en hoe het zou zijn om niet meer te roken, was tenslotte niets anders gewend vanaf mijn 14de jaar. Achteraf te zeggen dat ik eerder had moeten stoppen is gewoon bullshit, ik ben blij dat ik het uberhaupt heb gedaan en ook vast weten te houden waardoor ik nu als een tevreden niet roker verder door het leven kan gaan.
Thuis hebben ze alleen maar de voordelen ondervonden van mijn stoppen: geen stank meer in het huis, geen allergie meer bij mijn Lady, geen volle stinkende asbakken meer die ik vergeten was te legen, geen stinkende kleding (al rookte ik dat niet maar wel mijn Lady), de muren en gordijnen die langer schoonblijven, de frisse geur in het huis.
Ik heb daarnaast ook een verbod ingevoerd om in ons huis te roken, hoofdzakelijk voor mijn Lady die er toch meer last van bleek te hebben dat ze dacht (zeker als mijn oudste dochter haar sigaretten opstak). Door deze beslissing komen er bepaalde vrienden niet meer langs maar dat boeit mij niet. Kan misschien hard klinken van mijn kant maar het minste wat ik van ze kan verwachten is om rekening te houden met het geheel: mijn stoppen, de opgebouwde allergie van mijn Lady en het rookvrij willen houden van ons huis waardoor mijn andere kinderen er ook geen last meer van ondervinden. Er zijn er zat die niet roken of gewoon naar buiten gaan dus snap niet waarom andere dat ook niet kunnen of willen doen.
Ik heb daarnaast ook weer het lopen opgepakt en kan genieten van de lange wandelingen die gepaard gaan met de frisse, schone en verse lucht: rondjes van 6 a 10km zijn heel normaal, nu alleen nog de regelmaat invoeren. Ik loop niet alleen, mijn maat de hartpatient of mijn Lady houden mij gezelschap en beide vinden ze het ook leuk om te doen.
De gezelligheid is er nog steeds want ook zonder peuken kan je het heel erg naar de zin maken en hebben: kan ook niet zeggen dat het met de peuk gezelliger was want het zijn juist de mensen die voor de sfeer zorgde en niet z'n shaggie. Ik geloof ook dat het de laatste tijd meer een gewoonte en een automatische handeling was om naar een peuk te pakken. Als klanten bijvoorbeeld binnenkwamen gingen ze vaak een bakkie koffie doen gepaard met een peuk en ze haalde je vaak over om ook mee te doen: of iemand ging roken waardoor je ook mee ging doen. Het zogenaamde "genieten" zat er ook niet meer in.
Ik weet nog dat ik met mijn dochter buiten stond te roken, ze vroeg het vaak om mee te gaan want alleen staan vondt ze niet zo leuk. Zij aan de Marlboro en ik aan de Zware Van Nelle Export gedraaid in een blauw vloeitje (blauwe omdat deze niet opbrandt als je niet rookt). Voordat ik het wist was ze ook, binnen 3 minuten, klaar met roken terwijl ik net nog een kwart van mijn shaggie had opgerookt: zij ging naar binnen en daar stond ik alleen buiten, plaats waar ik naartoe was gegaan op verzoek van haar. Na 2 weken merkte ik dat mijn shaggies vaak nog niet eens de helft hadden bereikt dus kon ik ook een beetje de conclusie trekken dat het niet echt de verslaving meer was maar meer de gewoonte en het automatisme die hun werk aan het doen waren.
Mijn oudste rookt nog, 10 peuken per dag (terug van de 20 die ze eerst rookte): dit houdt ze al een lange tijd vol dus we zien wel. Stoppen wilt ze nog niet en ik ben de laatste die haar gaat verplichten om dat te doen. Ze weet de voordelen en ze weet de nadelen. Mijn schoonzoon rookt ook maar dan veel meer moet ik zeggen: 20 a 30 peuken per dag is normaal. Nogmaals ..... dit is hun keuze net zoals stoppen dat voor mij was destijds.
Mijn collega op het werk rookt ook nog steeds ondanks de 30 keer dat hij heeft belooft om te gaan stoppen: ik zie in hem hoe een verslaving iemand in zijn greep kan hebben en ook houden en dat stimuleert mij nog meer om gestopt te blijven.
Ben ik een anti-roker? Absoluut niet. Een ieder moet zelf weten wat hij/zij doet echter als ik niet wil dat er in mijn huis wordt gerookt vind ik ook dat men daar best rekening mee kan houden en het respekt op kan brengen om dat te accepteren. Er zijn nog steeds mensen in mijn omgeving die roken, hun roken buiten en ik hou rekening met de wind en zorg ervoor dat ik niet in de rook komt te staan als we naar buiten gaan.
Voor de stoppers in het algemeen: mocht je een keertje vallen sta dan gewoon weer op en vervolg je weg, leer van je fout en maak deze gewoon niet meer. Wees ook niet te streng voor je eigen als je na lange tijd weer een val maakt: door negatief te denken of te blijven maak je het alleen maar erger voor je eigen. Je kan het ook een positieve draai gaan geven door tevreden te zijn met het feit dat je een tijdje niet meer hebt gerookt en zo je lichaam niet meer hebt vervuild: door deze houding kan je volgens mij ook de kracht vinden om weer snel te gaan stoppen. Let alleen op dat het geen JOJO effect gaat worden want dan wordt stoppen heel moeilijk.
Ik wens bij deze iedereen heel veel sterkte en suc6 met het stoppen, het gestopt blijven en het niet meer roken.
900 dagen rookvrij
Geplaatst door annemarie2014 op 07/12/2014 - 22:20
Lid sinds 03 feb 2013
900 dagen rookvrij ....................... wat heerlijk ........................ ik ben nog maar een beginner; ben jaloers op een positieve manier. Mijn mijlpaal is 3 maanden. Over 2 weken is dat!! yessss! heb er zin an!
Ook deze verhalen zijn een
Geplaatst door Miek2 op 17/10/2015 - 20:48
Lid sinds 18 nov 2014
Ook deze verhalen zijn een grote hulp
Reactie toevoegen