Geplaatst door SilverShadow op 07/10/2014 - 10:58
Lid sinds 05 jun 2009
15 jaar 11 maanden geleden gestopt met Cold Turkey.
Op verzoek plaats ik hier mijn ervaringen uit het verleden zodat mogelijk de (nieuwe)stoppers daar wat aan zullen hebben: ik wil absoluut niet op mijn borst gaan slaan hierdoor met de intentie van "kijk hem nou" want daar doe ik het niet voor. Vroeger was het voor elkaar en met elkaar zullen we deze strijd aan gaan en ik hoop dat die regel nog steeds geldt. Het zijn geen kleine stukjes want als ik eenmaal aan het schrijven was ging ik gewoon door.
I,m in!
Geplaatst door petra1969 op 24/10/2014 - 09:50
Lid sinds 21 apr 2014
I,m in!
Lekker lezen Petra! Doet je
Geplaatst door Yvondv op 24/10/2014 - 09:52
Lid sinds 01 feb 2014
Lekker lezen Petra! Doet je goed hier!
Goedemorgen heel fijn om hier
Geplaatst door Jo-tje op 24/10/2014 - 09:57
Lid sinds 31 mei 2011
Goedemorgen heel fijn om hier even te komen smorgens met een bakkie relax en je kunt er meer door
Fijn he Jo, het heeft mij
Geplaatst door petra1969 op 24/10/2014 - 10:04
Lid sinds 21 apr 2014
Fijn he Jo, het heeft mij echt door de aller moeilijkste momenten heen geholpen, en ook veel gezelligheid gebracht in periodes dat ik steeds minder aan roken dacht, je gaat goed meis! Een fijne dag!
Goedemorgen dames, ik ben
Geplaatst door SilverShadow op 24/10/2014 - 10:53
Lid sinds 05 jun 2009
Goedemorgen dames,
ik ben blij dat jullie wat aan mijn stukjes hebben, daarvoor heb ik ze ook geschreven.
De negatieve gedachte bij het stoppen heb ik ook meegemaakt maar dat bracht meer ellende met zich mee dan de hulp die ik nodig had en juist het tegenovergestelde gaf mij meer rust, rust die ik nodig had bij dit proces.
De acceptatie was moeilijk maar uiteindelijk door het een plekkie te geven ging dat ook steeds makkelijker.
Kon wel blijven zeuren dat 35 jaar ik nergens last van had en er heel veel plezier aan beleefde maar aan de andere kant vroeg ik mij ook weer af waarom ik eigenlijk, ondanks dit allemaal, wilde gaan stoppen.
Snap dat het voor de "verplichte" het weer een ander verhaal is maar een optie om door te blijven gaan en de lijdensweg nog erger te maken lijkt mij ook geen optie.
Makkelijk is hte nooit geweest maar dat is al zo vanaf onze geboorte:
- proberen te overleven
- proberen sterk te worden
- je best doen op school
- het slagen van je rijbewijs
- het baren van een kind (voor de vrouwen)
We hebben altijd moeilijke dingen overwonnen in ons leven omdat we dat zelf wilde dus waarom zouden we deze stap niet kunnen redden?
Bij mij lag het anders
Geplaatst door Yvondv op 24/10/2014 - 10:59
Lid sinds 01 feb 2014
Bij mij lag het anders Thomas, die negatieve gedachtens waren gekomen toen mijn vader overleed, nu 7 jaar geleden, ik heb het daar erg moeilijk mee gehad, toen ben ik me daarmee gaan bezig houden, positieve gedachtens en alles wat jij vertel, het heeft mij heel erg geholpen!
Ook mijn strijd tegen de sigaret is daardoor denk ik wat makkelijker gegaan, ook het feit dat ik moest stoppen natuurlijk, maar als iedereen zo zou denken, was het een stuk gezelliger op aarde!
Fijne dag!
Begrijpelijk Yvonne. Ik weet
Geplaatst door SilverShadow op 24/10/2014 - 12:46
Lid sinds 05 jun 2009
Begrijpelijk Yvonne.
Ik weet ook dat ik vaak makkelijk praat, kan helaas niet bij iedereen "binnen kijken" om te weten hoe het daar gaat of gegaan is de afgelopen tijd.
Kan alleen maar spreken vanuit mijn verleden, ervaringen en gedachtes en hoop dat de andere hier wat aan hebben.
Ik heb een ADHD, PDD-Nos, autistische dochter van 18 jaar en eentje met Aperger van 23 jaar: beide motiveer ik door positief te kijken en blijven ondanks alles. Ik merkte dan ook dat de negatieve affirmaties niet goed voor ze waren en deze kweekte ze omdat ze een laag beeld van hun eigen hadden.
Tegenwoordig is dat heel wat anders: we blijven ze stimuleren en motiveren en merken dan ook dat ze een heel ander beeld hebben gekregen van het geheel, van alles wat om hun draait en weet ik veel wat nog meer.
In een put blijven zitten is niet goed, wordt steeds moeilijker om eruit te komen: kan wel iemand eruit gaan halen maar dat is ook weer niet goed want voordat je het weet vallen ze nog dieper.
Ik laat een ladder zakken in de put en door positief op ze in te praten en te motiveren kan ik alleen maar hopen dat ze vanzelf de ladder gaan gebruiken om naar boven te komen en als het zover is dan gaat er een deksel op de put zodat ze er niet meer in gaan vallen.
Daarna gaat het vaak vanzelf zeker als de persoon in kwestie weet dat als het weer een klein beetje gaat tegenzitten ze iemand hebben waar ze van op aan kunnen.
Silver, DIEP RESPECT VOOR
Geplaatst door nelleke57 op 24/10/2014 - 17:08
Lid sinds 27 sep 2014
Silver, DIEP RESPECT VOOR JE.
nelleke57 wrote: Silver, DIEP
Geplaatst door SilverShadow op 25/10/2014 - 00:29
Lid sinds 05 jun 2009
[quote=nelleke57]
Silver, DIEP RESPECT VOOR JE.
[/quote]
Thx Nelleke
mooi Silver, inderdaad
Geplaatst door jonnie2010 op 25/10/2014 - 01:48
Lid sinds 27 jan 2012
mooi Silver, inderdaad respect.
Ja!
Geplaatst door annemarie2014 op 25/10/2014 - 08:57
Lid sinds 03 feb 2013
Ja!
Zo simpel maar ook zo
Geplaatst door SilverShadow op 26/10/2014 - 08:37
Lid sinds 05 jun 2009
Zo simpel maar ook zo moeilijk
Wat is een verslaving toch vervelend, niet waar?
Wat kan iets toch hardnekkig zijn en ons leven zo in zijn greep houden.
Hoe is het toch mogelijk dat zoiets kleins zoveel macht over ons heeft.
Als we alles van te voren wisten dan hadden we het misschien anders aangepakt echter vraag ik mij af of dat ook daadwerkelijk zo was gegaan, ik twijfel daar namelijk aan.
Op mijn 14de wist ik namelijk ook al dat roken slecht was echter zag ik zat mensen rondlopen die ouder waren en geen last hadden (dat bleek tenminste).
We weten allemaal donders goed dat we de keuze van het roken zelf in de hand hebben genomen echter hebben we er nooit bij stilgestaan van hoe moeilijk het zou worden op een latere leeftijd om ermee te gaan stoppen. Logisch ook want toen we ermee begonnen wisten we niet dat we ooit een keuze zouden gaan maken om ermee te gaan stoppen.
Kan mij nog heel goed herinneren een aflevering van Ivo Niehe op TV waarin hij een gesprek aanging met een man van 102 jaar: toen hij hem vertelde of hij ooit had gerookt kreeg hij als antwoord dat hij er net een paar maanden mee gestopt was op advies van zijn dokter omdat het slecht werd voor zijn gezondheid. 102 JAAR WAS HIJ AL !!
Hoezo slecht? Maar dat is dan ook het enige wat we zagen, de andere berichten over mensen die ziek werden, waren en overleden aan de sigaret hebben we nooit naar geluisterd of dat wilde we niet horen.
Waarom niet? Heel simpel, we waren verslaafd geraakt aan het produkt en konden daar niet meer buiten: het hoorde bij ons, het was en werd een deel van ons leven. En zo groeide er een gewoonte en een automatisme in ons waarbij de peuk de dienst maakte.
De één stond ermee op en de andere ging ermee naar bed (beide gewoontes die ik gelukkig niet had want in de slaapkamer moet je niet roken). Bij de koffie nam je er ook altijd eentje en wetende dat ik 15 bakken koffie per dag nam op mijn werk kan je begrijpen dat het in combinatie met de shag een perfekt "selfdestructing" wapen was.
"Het is gezellig". Dat zegt iedereen namelijk, zo dacht ik ook destijds.
En dan komt de dag dat je wilt stoppen. Waarom? Misschien omdat het moet, misschien omdat het beter voor je is, misschien omdat het te duur wordt of misschien omdat je dat wilt. Of misschien omdat je meer mensen om je heen ziet die ermee stoppen of omdat je steeds meer kennissen en familieleden aan deze verslaving kwijt bent geraakt.
Gezellig: wat was er nou eigenlijk zo gezellig aan?
Het gaf een goed gevoel, dat is wel zo maar ook weer een slechte (later). Het gaf een vertrouwd gevoel want het was altijd in de buurt en het was er voor jou. Maar was dat de gezelligheid in de zin van het woord? Het zei niets tegen ons, het speelde niet met ons (behalve dan met ons leven), het was niet vriendelijk want het sloopte ons langzaam.
Gezelligheid heb je met vrienden of kennissen die tegen je praten, waarmee je een drankje drinkt, waarmee je een leuke avond doorbrengt, waar je een goede tijd doorbrengt.
De peuk was absoluut geen gezelligheid maar was een gewoonte en een automatisme geworden, iets wat erbij hoorde of we het nu wel of niet wilde. Ik kan wel zeggen dat het 34 jaar gezellig was maar ik kan beter zeggen dat het 34 jaar lang mij in zijn greep had: ik heb er vaak genoeg aan gedacht om te gaan stoppen maar nooit eerder de stap ondernomen om het daadwerkelijk te gaan doen.
Angst? Geen idee. Heb er nooit voor de rest echt serieus bij gedacht om te gaan stoppen. Waarom niet? Omdat het erbij hoorde, het was een deel van ons. Het was toch vertrouwd?
Achteraf weten we het allemaal wel, achteraf zijn we allemaal heel stom geweest. Terugkijken heeft helaas geen zin meer want we kunnen er niets meer aan veranderen. Naar de toekomst kijken heeft ook geen zin want we weten niet wat deze ons gaat brengen.
Het HEDEN: dat is het belangrijkste. Als we de beslissing hebben genomen om te gaan stoppen dan doen we dat dag na dag, in het heden. Voordelen en nadelen zullen ons nu gezelschap gaan houden echter zien we vaker de nadelen dan de voordelen: waarom? Omdat deze DRUG een hele sterke macht heeft, net z'n macht als drank dat is voor een alcoholist of eten voor een eetverslaafde of het niet teveel willen eten voor een anorexia patient.
Waar een wil is is een weg: als je echt iets wilt bereiken dan gaat dat ook gebeuren. Gaat niet vanzelf, zal ook niet snel gaan maar uiteindelijk gaat het lukken en je zal altijd, misschien op een laag pitje, op je hoede moeten blijven.
Een goede maat van mij, ken hem al 35 jaar, is alcoholist geweest: niet te geloven wat die gast naar binnen kon slikken en ook door elkaar. Is er vanaf sinds een paar jaar omdat hij dat wilde.
Een goede vriendin van mijn dochter is 25kg afgevallen omdat ze te dik was: heb haar verleden week gezien en ze vertelde met trots dat haar moeder ook 50kg was afgevallen en zo ook haar vader en zuster (weet niet meer precies hoeveel die kwijt waren geraakt).
Op TV keek ik naar een programma over anorexia patienten en heb gezien dat ze uiteindelijk ook weer begonnen te eten en er ook van te genieten: gaat niet zomaar want het doorbreken van dat patroon duurde ook heel lang. De gewoonte en het automatisme zat er bij deze mensen ook ingebakken.
Zo bang als zij waren voor het voedsel zo bang waren wij om te gaan stoppen met roken. De drempel is hetzelfde .... het patroon doorbreken van een gewoonte.
De ene dronk, de andere at veel, de andere at weer niet, de andere rookt.
Waarom eet je zoveel? Omdat ik het lekker vind.
Waarom drink je zoveel? Omdat ik het lekker vind.
Waarom rook je? Omdat ik het lekker vind.
Waarom eet je niet? Omdat ik mij goed voel door het niet te doen.
Laat het nou eens ook doordringen dat het anders veel beter is, probeer het een keer en zeg dan hoe het voelt. Je kan wel bij voorbaat zeggen dat het niets is maar dat weten we gewoon niet omdat we het nooit hebben geprobeerd.
Verslaving, gewoonte en automatisme: allemaal hebben ze hetzelfde probleem, van al deze "verslavingen" ga je er aan kapot. We weten het wel, dat is het vreemdste, maar we doen er niets aan. En als we er wat aan gaan doen dan moeten we gaan strijden en dat kan een heleboel van ons gaan opbreken omdat het een zware strijd gaat worden.
Maar de beloning is wel erg groot moet ik zeggen dus is het strijden dat ook waard. Het gevoel dat je uiteindelijk bevrijd raakt van deze verslaving is echt fantastisch, zeker als je dat gevoel lange tijd niet meer hebt gehad. Af van die troep, gezond leven, niet meer afhankelijk zijn.
Typisch weer een "reminder" a la Thomas: wil hiermee alleen maar aangeven dat hoe moeilijk het ook mag zijn en gaan in het begin, het met het verlopen van de tijd ontzettend goed voelt en je niet anders meer wilt.
Het automatisme en de gewoonte om niet meer te roken gaat dan ook optreden.
Prachtig stuk weer Thomas
Geplaatst door Jo-tje op 26/10/2014 - 15:50
Lid sinds 31 mei 2011
Prachtig stuk weer Thomas heel blij met jou ...
Jo-tje wrote: Prachtig stuk
Geplaatst door SilverShadow op 26/10/2014 - 21:04
Lid sinds 05 jun 2009
[quote=Jo-tje]
Prachtig stuk weer Thomas heel blij met jou ...
[/quote]
ikke ook heel blij met Thomas
Geplaatst door Gil op 26/10/2014 - 21:37
Lid sinds 15 mrt 2012
ikke ook heel blij met Thomas
Reactie toevoegen