Geplaatst door suus6 op 02/02/2018 - 10:42
Lid sinds 04 nov 2017
Hallo!
Ben je gestopt met roken in januari of februari 2018? Of van plan dit nog te gaan doen deze maand? Kom dan gezellig meebabbelen hier met andere (s)Toppers. Wij zijn de klaagmuur als je even je frustratie van je af wil schreeuwen, het steuntje in de rug als je het moeilijk hebt, we feesten met je mee als het goed gaat en delen ervaringen die kunnen helpen bij het definitief overwinnen van de verslaving. Samen zijn we sterker dan het nicotinemonster, dus wees welkom allemaal!
Hieronder de lijst met stoppers tot nu toe, wil je er ook op laat het dan hier even weten, dan zet ik je erbij 
Dit is een maandlijstje, hiermee kom je overigens niet automatisch op de hieplijst, wil je ook op de hieplijst staan, stuur dan een mailtje met je nick (gebruikersnaam) en stopdatum naar hieplijst@quicknet.nl of hieplijst@cs.com
Moeten we je voortaan Sullie
Geplaatst door wilj@nneke op 16/02/2018 - 12:31
Lid sinds 14 jun 2012
Moeten we je voortaan Sullie noemen haha (grapje).. Vraagje....waarom maak je het jezelf zo moeilijk? Er zijn zoveel hulpmiddelen die vooral de eerste tijd door kunnen helpen. Als je al wat langer rookt is het gewoon heel moeilijk om te stoppen. Als het makkelijk was rookte niemand meer. Schop onder je reet en doorrrrrr
Sullie haha das een leuke.
Geplaatst door suus6 op 16/02/2018 - 12:44
Lid sinds 04 nov 2017
Sullie haha das een leuke. Maar idd Sollie, ben je wel eens eerder gestopt met hulpmiddelen om die eerste tijd wat makkelijker te maken, of heb je altijd cold turkey gedaan?
@Lon10 Ja ik over-analyseer
Geplaatst door Sollie op 16/02/2018 - 12:53
Lid sinds 14 feb 2018
@Lon10 Ja ik over-analyseer eigenlijk nagenoeg alles.. Mijn kracht en mijn valkuil. In dit geval helpt het zeker niet te analyseren en ondertussen dan weer te beginnen, het analyseren dus als excuus in te zetten om de verslaving in stand te houden.. Ja, hoofd omdraaien en focus verleggen. Al geloof ik oprecht dat verslaving niet een ding opzich is en dat er zoals met alles onderliggende oorzaken zijn die het gedrag ten eerste al veroorzaakt hebben.
Hierin herken ik veel in jou @ Lietje.. Maar nee, het moment is nu. Ik heb nauwelijks verplichtingen in deze tijd van mijn leven. Ik heb de ruimte het nu te doen. En ik wil nu. Ik heb er alle reden toe nu te stoppen. De liefde van mijn leven is terug en ik wil hem ook kunnen kussen zonder dat ik naar tabak stink. Dat verdient hij, dat verdien ik.. Dit is maar één reden. Natuurlijk wil ik die smerige tabaksindustrie ook niet langer spekken.. Het is gewoon crimineel en immoreel waar zij mee bezig zijn. En als ik dat met mijn centjes ten koste van mijn gezondheid ondersteun, ben ik in feite net zo immoreel..
Ook ik heb een hoop bagage Lietje, die ik dus wegrook normaal gesproken. En die komt dus omhoog op het moment dat ik de kruk van het roken niet meer heb om op te leunen. We zullen iets anders moeten vinden om op te leunen. Onze kracht! Jou verhaal was en is voor mij helemaal niet demotiverend, eerder gewoon reëel en juist motiverend en mij tot steun omdat je me laat weten dat ik niet de enige ben die het zó moeilijk vind en die zich nu zo naakt en kwetsbaar voelt. Het is niet makkelijk voor de meesten en voor de een toch echt net iets moeilijker dan voor de ander. Of je, ter illustratie, een marathon loopt met één been of met twee, het scheelt, het maakt uit. Ja hoor, ik ga toch even analyseren haha.. Ik weet niet of het is toegstaan linkjes te posten en ik weet niet hoe jou engels is? Maar deze man in onderstaande link heeft wat mij betreft een goed idee van wat verslaving is en ook hoe onze westerse samenleving die (en andere zaken) placht te "behandelen". Geheel gericht op symptoom bestrijding ipv de onderliggende oorzaak aanpakken, dus. Het is wel degelijk van belang de oorzaak aan het licht te brengen en niet alleen de symptomen, lees in ons geval: *de verslaving, te behandelen: https://www.youtube.com/watch?v=x9cvEa5qFQc&list=PLmJv9Bhr-6NqdVYxrLGckwpGmRKz229Uq&index=55&t=0s
Het zou wel jammer zijn als, zoals ik eerder zei, we het analyseren van de oorzaken als excuus gebruiken om niets met de symptomen te doen. Dus ik zeg: laten we beiden doen.
Ik heb het pakje sigaretten (weer) vol water laten lopen want als ik het verkruimel zal ik vast ergens een vloeitje vinden en er een sjekkie van draaien op een zwak moment. Ik ga douchen en m'n tanden poetsen en daarna m'n huis opruimen. Symbolisch voor m'n geest opruimen ;) I'm not a quitter! Oh ja, juist wel :p
Dank jullie allemaal.. Wat fijn, dit forum.. ♥
Sullie, wilj@nneke !? Hahaha.
Geplaatst door Sollie op 16/02/2018 - 12:58
Lid sinds 14 feb 2018
Sullie, wilj@nneke !? Hahaha.. Ja, dank je ;) DANK JE voor die schop onder m'n derrière ! Schop onder m'n reet en door! Hatsikidee.
suus6 ik heb alles gedaan zo
Geplaatst door Sollie op 16/02/2018 - 13:03
Lid sinds 14 feb 2018
suus6 ik heb alles gedaan zo'n beetje.. Champix, pleisters, kauwgom.. Voor mij had het allemaal geen nut. Zeker is niet iedereen hetzelfde dus het zal voor anderen vast en zeker een uitkomst zijn, maar niet voor mij. Ik was hiervoor twee jaar gestopt en dat was me gelukt omdat ik iets anders ging roken: kruiden. Nee echt kruiden.. "Herbs of the gods", dat is een soort thee. Daar zitten geen verslavende stoffen in en zodoende ging ik steeds minder roken tot ik het echt alleen nog maar deed als ik trek had en het uiteindelijk helemaal kon laten. Ik wil nu geen hulpmiddelen meer. Ik moet gewoon door de zure appel heen. I GOT THIS!
Als je alles overanalyseert
Geplaatst door Mysc op 16/02/2018 - 13:09
Lid sinds 31 okt 2017
Als je alles overanalyseert is dit de beste logica die je kan voorhouden denk ik:
Want onbekend (gestopt blijven) is de factor die niet in de analyse meekomt - want je kan alleen maar het verleden (en een beetje nu nu nu nu) overanalyseren
Dus meer afwachtende houding en het stopproces en de verslaving zelf beginnen te begrijpen ipv te blijven hangen bij "wat lost een sigaret op". Op die laatste vraag gaat de verslaving het antwoord geven tijdens stress en angst. Terwijl het juiste antwoord, het enige antwoord op die vraag = NIETS!
Mysc, ja. Dank je. Daar kan
Geplaatst door Sollie op 16/02/2018 - 14:10
Lid sinds 14 feb 2018
Mysc, ja. Dank je. Daar kan ik wel wat mee.
Oh sollie snapte jouw stukje
Geplaatst door suus6 op 16/02/2018 - 15:12
Lid sinds 04 nov 2017
Oh sollie snapte jouw stukje niet helemaal, dacht huh heb ikn bericht van lietje gemist? Maar nu ik m in n ander topic ook staan haha.
Ik denk dat alle rokers in meer of mindere mate n rugzakje hebben, mensen die niets mankeren en nul issues hebben, hebbendenk ik minder reden om zich achter n rookwolk te verschuilen. Ik probeer t zoveel mogelijk als eenmooie reis te zien, een ontdekkingstocht naar jezelf, en erachter komen dat je alle problemen op eigen kracht aankunt. En elke overwinning, elk klein heuveltje dat je beklimt op weg naar de top, voelt zo onwijs goed.
Oja enne...ik heb zat mensen gehoord hier die verzopen sigaretten weer drogen in de magnetron haha, dus misschien voor de zekerheid maar wat deo ofzo erover spuiten? Dan zijn ze in elk geval zeker niet meer rookbaar ;-)
Hoi Sollie, heb een beetje
Geplaatst door Anita 65 op 16/02/2018 - 16:20
Lid sinds 13 jan 2018
Hoi Sollie, heb een beetje mee gelezen, gaat mij ff boven mijn pet allemaal, of ik ben suf, maakt niet uit. Gewoon vallen opstaan en weer doorgaan. En anders weer met je kruiden? Als dat je eerder geholpen heeft waarom dan niet nu?
Suus, ik doe aan hatha yoga, ik heb het even opgezocht, geen idee had ik ervan.
Vanmiddag nog even een gezichtsbehandeling gehad bij schoonheidsspecialist, dus ik straal helemaal. Haha klinkt misschien raar maar toen ik rookte heb ik dat nooit gedaan. Nu vind ik het leuk, of misschien vind ik het mezelf nu wel waard, erg eigenlijk he.
Heb er vieze kattenbakkorrels
Geplaatst door Sollie op 16/02/2018 - 16:54
Lid sinds 14 feb 2018
Heb er vieze kattenbakkorrels overheen gekiepert ipv deo suus6.. Het is natuurlijk triest maar moest erg lachen om dat magnetron verhaal.. :p
Hallo allemaal,
Geplaatst door Isabelle 1969 op 16/02/2018 - 17:25
Lid sinds 04 feb 2018
Hallo allemaal,
Ook ik ben zwaar gevallen al is het bij mij wel op een andere manier gegaan dan bij Sollie.
Ik was goed gestart de 14de, voelde me krachtig en zelfs opgelucht tot gisterennamiddag. Ik had wel erge trek maar we gingen ervoor...
Toen kreeg ik niet één maar twee keer het bericht dat de moeders van twee mensen die ik goed ken, waren overleden. De (overleden) mensen ken ik niet persoonlijk maar het bracht weer vanalles naar boven. Ik werd er weer mee gecomfronteerd dat mensen van mijn leeftijd of wat ouder nu ofwel de zorg krijgen over hun ouders of met hun dood worden geconfronteerd terwijl ikzelf dat alles meer dan 25 jaar geleden heb meegemaakt toen ik nog zelf nog maar pas volwassen was (of zelfs nog niet helemaal). Ook hoe meelevend mensen zijn als ze ouder worden terwijl het in mijn geval destijds voor de omgeving maar een 'fait divers' was. Zo heb ik het altijd ervaren tenminste. Iedereen ging gewoon door met het leven dat draaide rond uitgaan en wel of niet een vriendje hebben. Mijn verdriet (beide ouders verloren op nog geen anderhalf jaar tijd) moest precies maar onder de mat geveegd worden en men begreep niet waarom ik me meer afzonderde. Nu ja, Suus, het is zoals je zegt: iedereen (en vooral rokers) heeft een rugzakje en daar werd ik dus gisteren weer eens aan herinnerd. Ik rookte toen al maar nu ik er zo over nadenk, ben ik in die periode (eigenlijk al toen mijn moeder ziek werd) toch echt veel en ook dagelijks beginnen roken.
Nuja, ik heb wél geprobeerd om ertegen te vechten want ik kende mijn valkuilen en heb getracht mijn hulpmiddelen in te schakelen. Ik heb een meditatieoefening gedaan. Toen het niet beter ging, heb ik een Nicorette kauwgom genomen. Daarmee verbeterde het wel eventjes maar niet genoeg om me erover te zetten. Vervolgens heb ik een wandeling gemaakt van een 20-tal minuten. Maar ik had/heb het gevoel dat ik al te ver heen was, ik weet niet hoe ik het anders moet omschrijven. Dan ben ik gezwicht en een pakje gekocht. En dan nog heb ik het niet direct opengemaakt na het kopen maar daar eerst nog een uur of drie mee gewacht. Uiteraard was het niet mijn bedoeling om hier verder mee te gaan maar ik ben met mijn ogen open in de valkuil getrapt want één bestaat niet...
Iemand tips over wat ik nog meer of beter kan doen bij zo een momenten? En je leest altijd over trekmomenten en dat het zo weer over gaat maar dat gevoel had ik dus niet. Het waren dus trekuren. Kan dat? Heeft iemand hier ervaring mee? Gebeurt dat vaak? En zoja, hoelang houdt dat aan?
Nu heb ik dat nog wel gehad maar dat was in de periode dat ik wilde minderen met roken. Dus van het ene naar het andere rookmoment leven of het roken uitstellen en dat kan ook hevig zijn maar dat was nu niet de bedoeling. En in vorige stoppogingen heb ik te snel opgegeven, dus dit is wel nieuw voor mij. Het maar niet willen overgaan van de trek.
Ik ga me zeker herpakken want ik voel alweer dat het roken me tegenstaat. Alleen moet ik dit nu eventjes verwerken want ik had/heb te maken met emoties van schrikken over die overlijdens, meeleven met de nabestaanden, teruggesleurd worden naar mijn eigen verleden en natuurlijk weer een slecht gevoel over mijn falen want ik was niet in staat me te verzetten tegen het verslavingsmonster dat maar bleef doorgaan met schreeuwen.
Hoi isabelle
Geplaatst door Anita 65 op 16/02/2018 - 19:24
Lid sinds 13 jan 2018
Hoi isabelle
Jammer dat het deze keer niet gelukt is, jij vraagt om tips. Het enige wat mij steeds verbaasd is dat mensen eerst weer gaan roken en dan op het forum komen. Ik zou willen adviseren voordat je weer wilt gaan roken, kom eerst naar het forum en vraag hulp. Er schijnt ook een alarmbel te zijn maar daar weet ik het fijne niet van, andere mensen wel, hoop ik. Maar ik bedoel je kunt dit forum ook als hulp inroepen en wie weet helpt het. Misschien een idee om in je achterhoofd te houden. En voor de rest zou ik zeggen houd moed ... Het is niet onmogelijk, kijk maar naar mij
Ik doe vanavond ff aan een
Geplaatst door Niekisgestopt op 16/02/2018 - 20:03
Lid sinds 11 jan 2018
Ik doe vanavond ff aan een cursus op mijn handen zitten .... want ze jeuken nogal.
Hallo Isabelle 1969 Misschien
Geplaatst door Sollie op 16/02/2018 - 20:24
Lid sinds 14 feb 2018
Hallo Isabelle 1969 Misschien ben ik wel de laatste die nu iets kan zeggen maar... Het is heftig natuurlijk als je onverwacht wordt geconfronteert met overlijden in je omgeving, vooral omdat het het verleden voor je oprakelt.
Niet rot bedoelt maar: ik denk dat je op onbewust niveau al had besloten te gaan roken nadat je die klap kreeg.. Je bent eigenlijk dan geobsedeerd om weer te gaan roken en ook al hou je op bewust niveau jezelf wat voor de gek en doe je wat oefeningen etc. onbewust heb je allang je beslissing gemaakt. Ik heb veel ervaring hiermee en misschien vandaar wel dat ik niet eens de moeite nam vanmorgen een "schijngevecht" aan te gaan.. Zoals je begrijpt is wat ik zeg zeker geen oordeel. Ik hoop dat je net als ik snel opnieuw stopt, zo snel mogelijk. Tenminste als je wilt. Er zullen altijd dingen voorkomen die je telkens weer weerhouden te stoppen. Het is wellicht juist nu een mooie kans om met deze emoties en herinneringen te leren omgaan zonder rook.. Kom, stop opnieuw. Júist nu, zou ik zeggen.. Natuurlijk kan ik niet voor jou beoordelen wat verstandig is. Maar een verslaafde zal telkens opnieuw excuses vinden om door te gaan. Ik wil je wel bedanken dat je je verhaal hier bij hebt geschreven. Door jou verhaal en naar jou te kunnen kijken, kan ik ook opnieuw naar mezelf en m'n eigen gedrag kijken..
Veel sterkte Isabelle, het komt goed! Liefs..
Uhm ja, dat gaat dus echt
Geplaatst door Sollie op 16/02/2018 - 20:33
Lid sinds 14 feb 2018
Uhm ja, dat gaat dus echt over mij wat ik daarboven schrijf, Isabelle 1969, als ik dat zo eens herlees. Dat kwam naar boven door het lezen van jou verhaal, maar mijn reactie daarop gaat echt over mij en mijn sluwe en slinkse verslavingsmonstertje... Maar misschien zul jij er ook wat in herkennen op den duur Isabelle 1969.. Misschien ook niet, misschien ging het bij jou heel anders.. Maar dat is precies wat "uren durende trek" is, eigenlijk al vastbesloten zijn te gaan roken maar doen alsof je het niet gaat doen. Ik denk dat zo'n moment om erkenning vraagt van wat je eigenlijk wilt gaan doen en onbewust al hebt besloten en dan opnieuw, bewust iets anders kiezen. Anders is het eindeloos.. En heel heel vermoeiend voor jezelf..
Reactie toevoegen